Dit najaar zal het tien jaar geleden zijn dat Anderlecht het in haar allereerste Europa League-campagne ooit opnam tegen het Roemeense FC Timișoara. Anderlecht stootte toen samen met Ajax door, Timișoara was net als Dinamo Zagreb na de groepsfase al uitgeschakeld. Drie jaar later verdween de tweevoudige bekerwinnaar met stille trom (voor ons althans) uit het Roemeense voetbal. Gisterenavond stond in de Roemeense Liga II de derby tussen ASU Politehnica Timișoara en ACS Poli Timișoara op het programma. Naast de strijd om de drie punten had de derby ook nog steeds een andere inzet: wie is de rechtmatige opvolger van de teloorgegane club?

In België splijtte het failliet gegane Lierse SK afgelopen zomer uiteen in Lierse Kempenzonen en Lyra-Lierse. En ook de voormalige eersteklasser La Louvière is nu een wolf met twee koppen: zowel RAAL La Louvière (Tweede klasse amateurs) als UR La Louvière Centre (volgend seizoen in Eerste klasse amateurs) claimt de verderzetting te zijn van de bekerwinnaar van 2003. Een gelijkaardig verhaal speelt zich ook af in Roemenië: ASU Politehnica en ACS Poli zijn méér dan zomaar stadsgenoten, ze dingen echt naar de nummer één-positie in de stad Timișoara. En daar hebben ze elk hun eigen weg voor gezocht. “Het wezenlijke verschil tussen beide clubs zit in de bestuursvorm. ASU Politehnica Timișoara werd uitsluitend door fans op poten gezet, terwijl ACS Poli Timișoara werd gecreëerd door een burgemeester die wilde scoren voor de verkiezingen en een kunstmatige snelweg nam”, legt de Roemeense voetbaljournalist Alexandru Avram exclusief uit aan DFVF.

“Het begon allemaal in de zomer van 2012, toen FC Politehnica Timișoara – op dat moment een van de beste teams van Roemenië – op de fles ging. Ze waren in het seizoen 2010/11 tweede geëindigd, maar vanwege financiële problemen werd het in plaats van de Champions League een ticket naar tweede klasse. Het hielp niet echt dat de clubeigenaar, Marian Iancu, in oorlog leefde met de Roemeense voetbalbond. Dit om vele redenen, onder andere omdat hij de bond constant openlijk verweet dat ze de clubs uit Boekarest voortrokken. Na één seizoen in Tweede klasse verliet Iancu de club, waardoor Timișoara abrupt ophield te bestaan.”

“In dezelfde periode vonden in Timișoara lokale verkiezingen plaats. Zoals gebruikelijk in Roemenië wilden de lokale autoriteiten scoren bij de bevolking door enkele kunstgrepen uit te halen. Nicolae Robu, die uiteindelijk burgemeester van Timișoara werd, had het zeer ongeïnspireerde idee om het voetbal in Timișoara meteen te reanimeren door een nieuwe club, ACS Poli Timișoara, samen te voegen met een reeds bestaand team uit een andere stad, Recaș. ACS Recaș was pas kampioen geworden in de derde divisie, waardoor de nieuwe club meteen weer in de Liga II van start kon gaan.”

“Je kunt je echter voorstellen dat de fans van het failliete Timișoara, een van de meest gepassioneerde uit Roemenië, zo’n kunstmatige ingreep niet konden appreciëren. De hoofdkern van de supportersgroep is toen samengekomen en besloot al gauw dat er twee opties waren: ofwel zouden ze na de dood van hun club nooit meer voor een andere club uit Timișoara supporteren, ofwel zouden ze zélf een nieuwe club stichten en zelf besturen. Een club die toebehoorde aan de supporters en de gemeenschap, zonder financiering van dubieuze rijke mensen en zonder dat er kunstmatige snelwegen werden genomen of compromissen werden gesloten. ASU Politehnica Timișoara wilde, anders dan ACS Poli Timișoara dat op de rug van ACS Recaș weer was opgekrabbeld, zélf haar eer verdienen.”

Is het, zeven jaar na de oprichting van beide clubs, dan ook effectief zo dat ASU Politehnica alle respect krijgt en ACS Poli beschimpt wordt? “Het ligt nog steeds moeilijk”, verduidelijkt Alexandru. “De mensen uit Timișoara waren natuurlijk heel ontvankelijk voor ASU Politehnica. ASU Politehnica had, zoals het hoort, haar nieuwe start genomen in de vijfde divisie van het Roemeense voetbal, en amper vier jaar later stond de club al in de tweede divisie. Hoewel ze wettelijk gezien niet de opvolger is van de in 1921 opgerichte traditieclub, is ASU Politehnica de enige club waarvan de fans denken dat ze authentiek zijn en dat ze de geest van de paars-witte kleuren voortzetten. Maar ACS Poli wist in haar eerste seizoen meteen te promoveren en werkte sindsdien vier van haar zeven seizoenen af in de Liga I – vorig jaar zijn ze weer gezakt naar de Liga II. En hoewel het geen twijfel lijdt dat het overgrote deel van het oude Timișoara achter ASU Politehnica staat, kon een zekere groep er toch niet aan weerstaan om naar het eersteklassevoetbal bij ACS Poli te gaan kijken. Dat zorgt voor tweespalt in de stad.”

Alsof het nog niet moeilijk genoeg is, is er in de Roemeense Liga II ook nog Ripensia Timișoara. Een derde kandidaat-opvolger? “Neen, die club staat helemaal los van de tweestrijd tussen ASU Politehnica en ACS Poli, hoewel ook hún heropstart in 2012 plaatsvond. Maar Ripensia heeft een veel langere traditie: ze werden in 1928 opgericht en werden in de jaren 30 vier keer landskampioen. Ripensia is altijd een zeer gerespecteerde naam geweest in het Roemeense voetbal, want zij waren de eerste profclub ooit in ons land. Na de Tweede Wereldoorlog hadden ze echter problemen om geld te vinden en zijn ze overkop gegaan. In 2012 heeft een groep authentieke fans van toen bij de rechtbank de rechten verworven om de oude club opnieuw te mogen vertegenwoordigen, dus zij zijn wél een legitieme opvolger van de in 1948 stopgezette traditieclub. Ze zijn op het zesde niveau herbegonnen en zijn zo gestaag gestegen tot de Liga II, waar ze sinds 2012 spelen.”

“De supporters van Ripensia mengen zich echter niet in de tweestrijd tussen ASU Politehnica en ACS Poli. Hun fanbasis is veel kleiner dan die van ASU Politehnica en ACS Poli: vanwege het grote gat dat gaapt tussen de opdoeking en de heroprichting van de club zijn het vooral oudere mensen die achter deze club staan. Rechtstreeks althans, want onrechtstreeks worden ze in heel het land gerespecteerd omdat ze pioniers waren in het Roemeense voetbal.”

Uit Alexandru’s uitleg kunnen we opmaken dat het verhaal van Timișoara niet helemaal strookt met dat van Lierse en La Louvière: in de Belgische gevallen zwierven de supporters uit naar twee reeds bestaande clubs die ze vervolgens omdoopten, terwijl in Timișoara één van de twee nieuwe clubs helemaal vanaf de grond heropgebouwd werd – weliswaar met een rijkgevulde historische bagage. Door het ‘knuffelgehalte’ van Ripensia hebben niet alle derby’s van Timișoara in de Liga II dezelfde beladenheid, maar gisteren stond Timișoara vast op zijn kop voor die tussen ASU Politehnica en ACS Poli. ASU Politehnica had met een tiende plaats op zeven speeldagen voor het einde niets meer te winnen of te verliezen, maar ACS Poli kon als voorlaatste alle punten gebruiken. De wedstrijd eindigde op 0-1 voor de bezoekers, die een veldslag wonnen in de strijd om het ‘echte’ Poli te zijn.