Het was een lang 2016. Vol hoogtes en laagtes, climaxen en anticlimaxen. Maar er was één hoogtepunt dit jaar dat mij en iedereen op deze aardbol deed kijken met grote ogen: de titelwinst van Leicester City.

Op maandag 2 mei 2016 zal de voetbalsport voor altijd veranderen. Tottenham raakte niet verder dan een 2-2-gelijkspel op het veld van Chelsea en dat gaf Leicester City FC de zekerheid op de landstitel. Na een lange campagne waar de Foxes elke keer opnieuw stuntten, was het eindelijk zover. Het feest barstte los. Het was een moment waar de wereld even stilstond voor veel mensen. Het kleine Leicester werd even een wereldstad. Ze stonden boven grootheden zoals Manchester City, Arsenal en Spurs. Door hun sterke prestaties kwamen clubs zoals Chelsea, Liverpool en Manchester United niet eens dichtbij een nieuwe titel.

De kans voor titelwinst aan het begin van het seizoen was 1 op 5000. Het seizoen daarvoor degradeerde Leicester zelfs bijna terug naar de Championship en het jaar daarvoor promoveerden ze naar de Premier League. Het heeft ze dus maar twee seizoenen gekost om de meest populaire voetbalcompetitie ter wereld te winnen. Een ongelooflijke prestatie. Er zijn veel redenen hoe ze dat hebben klaar gespeeld. Eerst en vooral waren er een aantal uitblinkers in de ploeg van Leicester. Jamie Vardy, Riyad Mahrez, Kanté en Schmeichel zijn namen die iedereen nu kent, maar twee jaar geleden waren het allemaal vreemden. Ook trainer Claudio Ranieri had een grote invloed. Sinds zijn komst in 2015 was er veel veranderd in Leicester. De ploeg ging vooral tactisch vooruit en dat maakte het verschil in het magische seizoen van 2015-2016.

Wie had dat voorspeld aan het begin van het seizoen in 2015? Een Britse man die 100 euro inzette op de titelwinst van Leicester City. En die heeft dan ook meer dan 200000 euro gekregen met zijn gokje. En wie had nu niet gewild dat Leicester kampioen zou worden? Ten hoogste nog misschien supporters van Tottenham, want zij kwamen ook nog dichtbij een langverwachte titel. Maar voor de rest zou niemand iets tegen dit sprookjesverhaal hebben. Ik had het ook nooit verwacht, zelfs niet in februari wanneer Leicester goed bezig was en heel hoog in het klassement stond. Iedereen dacht dat ze nooit zover zouden geraken. Ik zag wel potentie in die ploeg om die 5de plaats te pakken en zo door te stoten naar de Europa League. Maar ze pakten de hoofdprijs en kwamen zo in de Champions League terecht. Hun sprookje gaat in die competitie verder, want in Engeland stevent Leicester eerder af op een grijs seizoen.

Zou ooit een club in de wereld nog zo’n verrassing kunnen worden als Leicester? De komende 50 jaar zeker niet voor mij. Het verhaal van de Foxes is iets speciaals, iets dat niet geschreven kan worden. Ik denk wel dat het verhaal van Leicester een inspiratie is voor kleinere ploegen met ambitie. Yannick Ferrera, trainer van KV Mechelen, vermeldde onder andere Leicester in zijn antwoord op een vraag over zijn ambities van Play-Off 1.

Als ik terugdenk aan dat magische moment waar kapitein Morgan die beker in de lucht stak, dan herinner ik mezelf aan hoe mooi voetbal wel kan zijn. Leicester City: een verhaal waar tegenslag en eeuwige roem op een kwinkslag van elkaar liggen.