Als fan van Cercle Brugge ga ik de laatste dagen, weken, maanden, misschien zelfs jaren door moeilijke tijden. En zo vroeg ik me laatst af wat er nu allemaal fout gaat. 

Cercle Brugge was een gerespecteerde ploeg, een ploeg die bekend stond om een goede jeugdwerking. Het was een ploeg die zich heeft gevestigd als een middenmotor in de eerste klasse. Professioneel en met een grote kans op doorgroeimogelijkheden naar de grote vijf. En een van de belangrijkste eigenschappen voor een fan, zoals mezelf, de fans zijn geen vechtersbazen, maar faire, eerlijke fans die er zijn in goede en slechte tijden.

Als ik nu dit lijstje overloop zie ik dat Cercle Brugge niet enkel haar plaats in eerste klasse heeft laten schieten, maar ook haar eigenheid. Doordat Monaco de West-Vlaamse ploeg heeft overgekocht, kan je zien dat spelers bang zijn dat ze volgend jaar hun plaats zullen verliezen in de ploeg. Dat Monaco veel geld en kwalitatieve spelers heeft, is zeer goed. Maar als fan zou ik toch graag eens dat contractje inlezen dat Groen-Zwart heeft gemaakt met de Franse topploeg. Staat er een limiet op het aantal Monogasken dat in Brugge komt spelen? Hoeveel heeft het bestuur, de trainers, de captain te zeggen in de selectie van de ploeg? Samengevat: hier verliezen we toch ons statuut van ‘goede jeugdwerking’.

En deze beslissing heeft heel veel invloed op wat de spelers doen op het veld. Met pijn in mijn hart zie ik hier geen ploeg die speelt voor het plezier. Ik zie een ploeg die speelt met toegeknepen billen. Maar wat me echt pijn heeft gedaan in de wedstrijd tegen Lommel, zondag 26 maart, was de afwezigheid van de spionkop. De reden hiervoor: stadionverboden worden te snel uitgeschreven. Ik vraag me hier af of een spandoek niet even oneffectief is. Want laten we nu eerlijk zijn: ik denk niet dat François De Keersmaecker ook maar 1 seconde slaap heeft gelaten omdat Vak213 niet aanwezig was. Een spandoekactie zou echter een stuk leuker zijn voor spelers en fans in het stadion.

Na de wedstrijd ben ik persoonlijk getuige geweest van iets dat ik allerminst graag zie. Een speler van Cercle werd door een fan lastiggevallen. De reservedoelman Gilles Lentz werd hardhandig tegen zijn wagen aangeduwd, voor een ander fan tussen beide kwam. De dronken fan eiste vervolgens een verklaring waarom de doelman slecht heeft gespeeld, waarop Gilles enkel kon antwoorden met “Je n’ai pas joué.” Toen de fan eindelijk werd weggeleid vroeg de moeder van een speler (ik ben hier niet zeker om welke speler het ging) mij of er geen security was. Hier moest ik echter op antwoorden dat de twee mannen in kostuum, die niet tussen durfden komen, security waren. Dit is iets wat ik als fan gewoon niet kan geloven. De spelers worden niet beschermd, of begeleid naar hun wagen. En na een 0-5-verlies verwonderde het mij dat er maar één dronken fan de spelers opwachtte. Beseffen ze in Cercle Brugge hoe goed men hier wegkwam?