Hij speelde een figurantenrol in het langverwachte comebackseizoen van Union Sint-Gillis in Eerste klasse, zat vorig seizoen op uitleenbasis bij Swansea City, en kreeg dit seizoen geen enkele kans in een officiële wedstrijd van Alexander Blessin. Union Sint-Gillis nam vlak voor de jaarwisseling in onderling overleg afscheid van Matthew Sorinola (22), een transfervrije gok van Milton Keynes Dons die het succes van zijn landgenoot Christian Burgess nooit kon evenaren bij de Brusselaars. Neen, niet élke onbekende naam groeit in het Dudenpark uit tot een hot topic.
Op 14 mei 2021, zo’n twee maanden na de historische promotie van Union Sint-Gillis, naar Eerste klasse A, kondigde de Brusselse club de komst van Matthew Sorinola aan. De 20-jarige Engelse linksback was de derde zomerversterking van de promovendus, die zich eerder al had versterkt met zijn landgenoot Marcel Lewis en de Nederlander Bart Nieuwkoop. Union kreeg naar verluidt de voorkeur op Celtic, Rangers en Leeds United. Alex Cochrane en Charlie Brown, in het kampioenenseizoen in Eerste klasse B gehuurd van respectievelijk Brighton en Chelsea, kwam hij in het Dudenpark niet meer tegen. Wel Christian Burgess, die op dat moment al een rots in de branding was bij de Brusselaars.
Sorinola werd bij zijn komst gecatalogeerd als ‘jeugdig enthousiasme’ – Bart Nieuwkoop was de grotere naam. Op z’n twintigste had de Engelsman met Nigeriaanse roots al 46 officiële wedstrijden op de teller staan voor Milton Keynes Dons, een ploeg die in Engeland maar op weinig sympathie kan rekenen vanwege zijn ‘dubbele’ identiteit – het oude Wimbledon FC ging vanaf 2004 door het leven onder de huidige naam. In het voorjaar van 2020 speelde Sorinola ook twee competitiewedstrijden voor Beaconsfield Town FC, de non league-club waaraan MK Dons hem kort verhuurde. De jongeman uit de Londense wijk Lambeth genoot eigenlijk het grootste deel van zijn jeugdopleiding bij Fulham, maar daar kon hij geen profcontract in de wacht slepen.
Alleen op kop
Sorinola kwam meteen aan de aftrap in de eerste oefenwedstrijd van de voorbereiding, die Union met 2-6 won van RAEC Mons. Felice Mazzu tastte tijdens de voorbereiding precies nog wat af waar hij de Engelsman zou neerzetten: zo speelde Sorinola in de oefenwedstrijd tegen KMSK Deinze – 6-2 voor Union! – als centrale verdediger. Al was het wel al snel duidelijk dat de rechtsvoetige Engelsman op links hoorde. “Zijn wervelende stijl langs de lijn en zijn snelheid zijn zijn belangrijkste troeven”, schreef Union bij zijn komst. Offensief goed bijdragend, maar defensief kwetsbaar, zo bleek tijdens de voorbereiding.
Union beschikte op dat moment al over Loïc Lapoussin op links – en dan moest Kaoru Mitoma er nog bijkomen – waardoor Sorinola aanvankelijk nauwelijks van de bank kwam. Op de tweede speeldag viel hij in de 88e minuut in de 0-1-nederlaag tegen Club Brugge. Voor zijn eerste ‘lange’ invalbeurt moest hij wachten tot de vijfde competitiespeeldag, toen Mazzu hem kort na het uur liet invallen tegen KV Mechelen. Sorinola begreep allicht dat hij het via invalbeurten zou moeten forceren, waarop hij op de achtste speeldag zijn slag sloeg tegen Zulte Waregem: in de 73e minuut invallen voor Lapoussin, in de 78e minuut de gelijkmaker slikken, in de 85e minuut de 2-1-eindstand binnengelepeld na een een-tweetje met Deniz Undav. Net op tijd voor Mazzu-time of iets te vroeg? Wie kan het wat schelen, Union stond voor even – Club Brugge won later die avond in Charleroi – alleen op kop.
Leerfase
Sorinola noemde de zege tegen Zulte Waregem “het mooiste moment uit carrière”. Hij kon toen nog niet weten dat het zijn persoonlijke hoogtepunt bij Union zou worden. Zijn doelpunt leverde hem zes dagen later alleszins een eerste basisplaats op, in de bekerwedstrijd tegen FC Lebbeke. Daarin speelde hij 90 minuten, meer dan dat hij verspreid over zes competitiewedstrijden al bij elkaar had gespaard. Hoe dan ook, Felice Mazzu leek zijn verdediger echt wel te appreciëren. “Op Genk speelde hij goed, hij leverde ons de corner op die leidde tot de gelijkmaker”, merkte de toenmalige Union-coach fijntjes op. Voor zijn volgende basisplaats moest Sorinola evenwel wachten tot… de bekerwedstrijd tegen KV Mechelen eind oktober. Daarin kon hij de uitschakeling niet verhinderen.
Die bekernederlaag tegen KV Mechelen was eigenlijk heel logisch. De wedstrijd vond plaats op 26 oktober. Mensen met een olifantengeheugen zullen vast onthouden hebben dat Union op de 26e vaak verloor – 1-2 tegen Antwerp op 26 september, 1-3 tegen OH Leuven op 26 november. Daartussen pakte Union in de competitie natuurlijk wel 18 op 18. Geen wonder dat Sorinola geen plaatsje in de basiself kon forceren. Never change a winning team. De Engelsman nam zijn bankzittersstatuut weliswaar kennelijk goed op. “Ik zit nog steeds in een leerfase waarin ik de competitie leer kennen”, liet hij ooit optekenen. De winterstage in Spanje was misschien een uitgelezen kans geweest om punten te scoren bij de technische staf, maar Sorinola moest noodgedwongen thuisblijven door een positieve coronatest. Ook dat was voetballen in de jaren 2020.
Het Blessin-tijdperk
De trein van Union denderde in 2022 maar verder, en dus kregen we Sorinola nog nauwelijks te zien. Op 5 februari kwam hij in de 66e minuut de geblesseerde Guillaume François depanneren op Antwerp. Wat een geluk dat Sorinola eens ín de boot was gevallen toen Mazzu zijn tactische plannen moest herzien door de blijvende onbeschikbaarheid van Kaoru Mitoma, die tijdens een oefenduel tegen Cercle Brugge op winterstage een enkelblessure had opgelopen. Op 19 februari stuurde Mazzu de Engelsman in Charleroi tijdens de blessuretijd de wei in, voor de laatste keer dat seizoen.
Toen Felice Mazzu na de tweede plaats in mei 2022 naar Anderlecht trok, volgde assistent Karel Geraerts hem op in het Dudenpark. Wat vaak naar boven kwam toen de kernen van Mazzu en Geraerts vergeleken werd, was de zwakkere bank van Mazzu. Niet meteen een compliment voor jongens als Sorinola. De Engelsman maakte in het seizoen 2022/23 alleszins geen deel uit van de bank van Geraerts, want in juni 2022 leende de vicekampioen hem voor een seizoen uit aan Swansea City. Daar kwam hij met Russell Martin een oude bekende tegen: de huidige coach van Southampton was destijds ook zijn coach bij Milton Keynes Dons.
De Union-supporters zullen tijdens het seizoen 2022/23, dat bijzonder zuur eindigde maar ontegensprekelijk een grand cru-jaar was, niet al te vaak aan Sorinola gedacht hebben. Die deed het nochtans niet slecht in Wales, waar hij 29 wedstrijden in de Championship bijschreef op de teller en op nauwelijks drie punten van de promotie-playoffs strandde – doch op 35 punten van kampioen Burnley. Het maakte kennelijk niet al te veel indruk op Alexander Blessin, de opvolger van Geraerts. Die maakte wel degelijk gebruik van Sorinola tijdens de voorbereiding, zowel tegen KFC Nijlen als tegen buitenlandse clubs als Feyenoord en Valenciennes. In de oefenpot tegen laatstgenoemde, zes dagen voor de seizoensopener tegen Anderlecht, droeg Sorinola bij aan de vroege goal van Elton Kabangu die de Brusselaars een 1-0-zege opleverde. Dat zag hij niet beloond met een plekje in de selectie voor de derby tegen Anderlecht. Sorinola zou uiteindelijk nooit een officiële wedstrijd spelen in het Blessin-tijdperk. Kort voor het omdraaien van de bladzijde-2023 uit het sprookjesboek van Union, nam de club in onderling overleg afscheid van Sorinola, een van de figuranten vanop een eerdere pagina.
