De liefhebbers van het Belgisch voetbal, en dan vooral wie graag uitkijkt naar nieuwe toptalentjes, zullen maar wat blij geweest zijn dat de Serie A op 17 augustus weer begon. Twee dagen later, op een maandagavond, maakte Samuel Mbangula immers zijn officiële debuut voor het eerste elftal van Juventus FC. De competitie-opener van I Bianconeri tegen de Azzuri was meer dan zomaar een blauwe maandag, zowel voor Mbangula zelf als voor Juventus en ja, zelfs het Belgisch voetbal. Een van de oudgedienden van het Belgisch voetbal kijkt van hierboven vast trots mee hoe een voormalige speler van zijn levenswerk nu aan de oppervlakte komt bij een club

Juventus-Como zal natuurlijk in de eerste plaats voor Mbangula zelf memorabel geweest zijn. Na generatiegenoot Joseph Nonge – een klein anderhalf jaar jonger dan Mbangula – mocht ook hij eindelijk in het grote bad springen, vier jaar nadat hij de jeugd van Anderlecht had ingeruild voor een avontuur bij Juventus. Daar maakte hij stapsgewijs promotie: na een seizoen bij de U17 schoof hij door naar de U19 in de Primavera 1. In het seizoen 2021/22 debuteerde hij ook in de UEFA Youth League, waar hij in zijn eerste wedstrijd al meteen raak trof tegen Malmö FF. Mbangula scoorde, verspreid over twee seizoenen, vier keer in zeven Youth League-wedstrijden. Vorig seizoen maakte hij op de openingsspeeldag van de Serie C zijn officiële debuut voor Juventus Next Gen, het beloftenelftal van Juventus. Ook in het seizoen 2024/25 volgde op de openingsspeeldag (van de Serie A) ditmaal een persoonlijke mijlpaal.

Thiago Motta plukte de vruchten van die persoonlijke mijlpaal voor Mbangula, want de Belgische jeugdinternational opende tegen Como na 23 minuten de score voor Juventus. In de blessuretijd leverde hij, kwestie van de kroon op het werk te zetten, de assist af voor de 3-0 van Andrea Cambiaso. Het visitekaartje was meteen afgegeven. De knappe prestatie van Mbangula kreeg meteen weerklank in thuisland België, mede doordat hij met zijn 20 jaar en 216 dagen de jongste Belgische doelpuntenmaker ooit werd in de Serie A. Mbangula werd ook de eerste Belgische doelpuntenmaker ooit voor Juventus, een club met een internationaal palmares om u tegen te zeggen. Hij was ook pas de vierde Belg ooit die z’n officiële debuut maakte voor het eerste elftal van Juventus, na Daouda Peeters (2020), Koni De Winter (2021) en Joseph Nonge (2024).

Hoofdrol in trainingspak

Het visitekaartje van Mbangula kreeg er maandag dus een mooie stempel bij, maar wat staat er eigenlijk nóg op dat visitekaartje? We spoelen even terug. Een lang verleden heeft Mbangula niet bij Anderlecht, dat hem in 2019 wegplukte bij Club Brugge. Bij blauw-zwart bleef hij langer, vijf seizoenen om precies te zijn. Mbangula stond erom bekend een groot talent te zijn, maar naast het veld liep het wat moeilijker – studeren was volgens een portret van De Morgen niet zijn specialiteit. In 2014 had Club Brugge de tienjarige Samuel Mbangula trouwens weggeplukt bij RWDM Brussels, de voormalige eersteklasser die er dat jaar de stekker uittrok. Jawel, de Bruggelingen waren toen al een paar jaar actief bezig met talentrekrutering in de hoofdstad. Paul Van Himst hebben we nooit in een blauw-zwart shirt zien spelen, maar deze jongen uit Sint-Pieters-Leeuw ging wél overstag voor de Brugse lokroep.

Lang niet alle talenten die Club Brugge kwam wegplukken in Brussel en omstreken, slaagden in het Jan Breydelstadion. Mbangula onderscheidde zich evenwel van een pak leeftijdsgenoten, en welgeteld tien jaar na zijn aansluiting bij stamnummer drie opende hij zijn doelpuntenrekening in de Serie A. Dat is de enige G5-competitie waarin Michy Batshuayi nog niet kon scoren, merkte Sporza vorige week op. Dat schreven ze natuurlijk niet out of the blue: recent kwam immers een Youtube-filmpje uit 2016 boven water, dat twee jaar eerder was opgenomen op de Liège Cup. In de hoofdrol: een tienjarige Samuel Mbangula in een trainingspak met het logo van RWDM Brussels op. Daarnaast zijn er bijrollen weggelegd voor toenmalig Standard-spelers als Mehdi Carcela, Geoffrey Mujangi Bia, Paul-José Mpoku en… Michy Batshuayi.

Wereldtentoonstelling

Naar Anderlecht via Club Brugge, naar Club Brugge via Brussels. Als we terugspoelen, komen we terug in Brussel uit. Daar begon Mbangula inderdaad zijn jeugdopleiding, maar zijn allereerste club, dat was Léopold FC, op dat moment voetballend onder de naam Royal Léopold Uccle FC. Hadden we het daarnet over het stamnummer drie van Club Brugge, dan moet deze huidige eersteprovincialer daar niet veel voor onderdoen: bij de invoering van de stamnummers in 1926 kreeg Leopold het nummer vijf toegekend. De oorspronkelijk zeer elitaire club speelde achttien seizoenen op het hoogste niveau, de laatste keer in 1914. In 1902 kroonde de club zich, mede dankzij het toenmalige competitieformat, tot vicelandskampioen.

Op sportief vlak speelt Leopold FC al decennia geen rol van betekenis meer, maar de club bulkt natuurlijk nog steeds van de traditie – mede door de opslokking van voormalige eersteklassers als Uccle Sport en La Forestoise, maar kom. In 1958 was de club al de organisator van een prestigieus oefentoernooi, ter ere van de 65e verjaardag van de club, in het toenmalige Heizelstadion. Juventus, de landskampioen van 1958, trad aan met onder andere Giovanni Viola, Giampiero Boniperti en de latere Ballon d’Or-winnaar Omar Sívori, maar kreeg in de halve finale toch meteen een opdoffer van Anderlecht: 4-1 werd het, mede dankzij twee goals van Jef Jurion. In de finale tegen Beerschot, dat in de halve finale met 2-1 de maat had genomen van de Engelse kampioen Wolverhampton, haalde Anderlecht het met 2-0.

Nog eens 65 jaar verder – 66 zelfs intussen – lijkt het allemaal heel leuk, dat internationale toernooi in het jaar van de Wereldtentoonstelling in Brussel. Maar het kostte de traditieclub destijds bijna de kop, zo blijkt uit een interview met Jacques Maricq jaren later. “De Italianen, die destijds twee miljoen Belgische franken vroegen, bakten het bruin tijdens de Expo. Gevolg: te weinig toeschouwers en een financieel fiasco. De toenmalige schatbewaarder redde zijn hachje, maar de club bleef verweesd achter”, liet Maricq in 2018 optekenen. Leopold FC flirtte met een bestaan bij de amateurvoetbalbond, maar raakte er wonderwel toch weer bovenop. Niet in het minst dankzij Maricq, die meer dan een halve eeuw voorzitter zou blijven van stamnummer vijf. Naar het exacte aantal dienstjaren van de advocaat als clubvoorzitter was het gissen toen hij in… 2020 op 85-jarige leeftijd overleed. Jawel, in het jaar dat Samuel Mbangula, een van de talrijke voormalige jeugdspelers van le Léo, zijn koffers neerzette in Turijn.