Dieter Burdenski hadden we ook kunnen bespreken in de categorie De voetbal valt niet ver van de boom. De Burdenski’s gaan al sinds de jaren ’30 mee, te beginnen bij Dieters vader Herbert. Als diens kleinzoon Fabian tot zijn veertigste blijft voetballen – al dan niet op het lagere niveau waarop hij tegenwoordig actief is –, kunnen Herbert en Fabian samen een voetbaleeuw overbruggen. Mooi in het midden staat dan Dieter, de voormalige doelman die op zijn oude (voetbal)dag een paar leeftijdsrecord brak maar daarvoor ‘gewoon’ anderhalf decennium onder de lat stond bij Werder Bremen. Zijn 444 gespeelde Bundesliga-wedstrijden voor Die Grün-Weißen zijn nog steeds ongeëvenaard. Dieter Burdenski overleed op 9 oktober 2024 op 73-jarige leeftijd.

Toen Dieter Burdenski op 26 november 1950 geboren werd in Bremen, was zijn vader Herbert een 28-jarige middenvelder van Werder Bremen. Rond je 28e ben je als voetballer bezig aan je piekperiode, luidt de boutade. Dat kan kloppen, want Burdenski was op dat moment nog international. Vier dagen voor de geboorte van zijn zoon Dieter scoorde hij de enige goal in een 1-0-zege van West-Duitsland tegen Zwitserland. Vijf van zijn ploegmaats van die dag kroonden zich vier jaar later, net als bondscoach Sepp Herberger, tot wereldkampioen: naast doelman Toni Turek ook Max Morlock, Bernard Klodt, Richard Herrmann en Ottmar Walter.

Die oefeninterland tegen Zwitserland was overigens de eerste interland van West-Duitsland na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Zijn eerste goal als international had Herbert Burdenski op 19 juli 1942 gescoord in een 7-0-oefenzege tegen Roemenië in Beuthen, dat tegenwoordig een Poolse stad is (Bytom). Op dat moment speelde Burdenski nog voor Schalke 04, de club waar de toenmalige speler en latere trainer Ernst Kuzorra hem in 1935 naartoe had gehaald nadat hij hem ontdekt had op een schoolkampioenschap. Op 21 juli 1940 en 5 juli 1942 stond Burdenski op het veld toen Schalke 04 zich tegen respectievelijk Dresdner SC en First Vienna FC tot landskampioen kroonde.

Zelf aanwakkeren

“Ik ben via mijn vader in het voetbal terechtgekomen, maar je kunt de liefde en het enthousiasme voor dit spel alleen zelf aanwakkeren. Dat moet je zelf leven en willen”, liet Burdenski ooit optekenen. Dieter koos alleszins, in tegenstelling tot Herbert, voor een carrière als doelman. In 1966 ruilde hij STV Horst-Emscher, de club waar z’n vader coach was geweest, voor Schalke 04. Dieter schopte het tot het eerste elftal en leek in de voetsporen van zijn vader te gaan treden, maar via een ommetje bij Arminia Bielefeld (1971/72) zette hij in 1972 zijn koffers neer bij Werder Bremen, dat in 1965 een van de eerste kampioenen van de nagelnieuwe Bundesliga was geworden. Burdenski zou er kampioenendoelman Günter Bernard opvolgen, maar al vroeg in het seizoen brak de doelman zijn been, waardoor Bernard nog een laatste seizoen het doel van Die Grün-Weißen. In 1973 begon Burdenski vervolgens aan het echte werk in het Weserstadion, waar hij in de vijftien daaropvolgende seizoenen nauwelijks een wedstrijd miste. In de Intertoto Cup stond hij tweemaal in doel tegen Standard Luik (1979) en Antwerp FC (1985), in de UEFA Cup 1984/85 schakelde hij RSC Anderlecht na verlengingen uit.

Vijftien seizoenen als eerste doelman, dat leverde Burdenski een mooi record op. Er prijken 444 Bundesliga-wedstrijden met Werder Bremen op zijn teller, niemand deed ooit beter. In alle competities kwam hij aan meer dan 500 officiële wedstrijden. De meeste tegengoals heeft Burdenski in de eerste helft van zijn passage in Bremen geslikt. Laten we voor dat luik maar de periode 1973-1980 bedoelen, waarin Werder Bremen steeds in de rechterkolom eindigde. Dat leverde in 1980 een voorlaatste plaats en bijbehorende degradatie op. Enkele trainers van Werder Bremen in die periode: Josef Piontek, Otto Rehhagel, Hans Tilkowski en… Herbert Burdenski.

Maier en Pfaff

Acht van zijn twaalf A-caps voor West-Duitsland speelde Burdenski tijdens zijn ‘slechte’ periode bij Werder Bremen. Op 8 juni 1977 maakte hij zijn interlanddebuut in het Estadio Centenario in Montevideo, waar West-Duitsland een oefeninterland tegen Uruguay met 0-2 won. Dieter Müller, de man die de 0-2 scoorde, zou op 17 augustus 1977 zesmaal scoren tegen Müller in de 7-2-zege van 1.FC Köln tegen Werder Bremen. Een jaar later mocht Burdenski als enige Werder Bremen-speler mee naar het WK 1978, waar de West-Duitsers als titelhouder in de tweede ronde sneuvelden. De 27-jarige Burdenski zat in Argentinië zes keer op de bank ten voordele van de zes jaar oudere Sepp Maier. Nu de naam gevallen is, begrijpt u meteen waarom Burdenski slechts twaalf keer onder de lat stond bij West-Duitsland. Toni Schumacher, ruim drie jaar jonger dan Burdenski, was na het einde van het Maier-tijdperk snel genoeg om het plekje van eerste doelman bij de nationale ploeg over te nemen. Op het EK 1984 zat Burdenski op de bank ten voordele van Schumacher.

De beste jaren van Burdenski moesten na dat WK 1978 nochtans nog komen. Werder Bremen stond één jaar na de degradatie uit de Bundesliga terug op het hoogste niveau, sterker dan ooit nog wel: onder de teruggekeerde Otto Rehhagel eindigde Burdenski nooit meer buiten de top vijf met Werder Bremen. Vijfde, tweede, vijfde, tweede, tweede, vijfde. Een paar keer stonden Die Grün-Weißen héél dicht bij de landstitel. Zowel in 1983 als in 1986 verloor de club op doelsaldo de titel, aan respectievelijk Hamburger SV en Bayern München. Het Bayern van Jean-Marie Pfaff had in het seizoen 1985/86 geen énkele speeldag op kop gestaan, maar door de 2-1-nederlaag van Bremen bij VfB Stuttgart op de slotspeeldag en de 6-0-zege van Bayern München op de slotspeeldag hadden beide clubs op het einde van de rit 49 punten. De +42 van Burdenski en co was veel impressionanter dan de +3 van nummer drie Bayer 05 Uerdingen, maar de +51 van Pfaff en co was nóg beter, en gaf in dit geval de doorslag voor de titel. Op de voorlaatste speeldag was de ontmoeting tussen Bayern München en Werder Bremen nog op 0-0 geëindigd…

Interimcontract

Het laatste seizoen waarin Burdenski als doelman onder contract stond bij Werder Bremen, was het superseizoen 1987/88, waarin de club zijn tweede landstitel veroverde en in de halve finale van de UEFA Cup maar nipt de duimen moest leggen voor Bayer Leverkusen – 1-0-totaalscore. In doel stond dat seizoen weliswaar Oliver Reck, een vijftien jaar jongere doelman die in 1985 al was weggeplukt bij Kickers Offenbach. Net als Burdenski bleef hij meer dan een decennium in doel, om vervolgens nog vijf jaar (1998-2003) het doel te verdedigen van… Schalke 04. Heel toepasselijk.

Op z’n 37e had Burdenski er perfect een streep kunnen onder zetten na dat kampioenenseizoen, hoewel hij dat seizoen nauwelijks gespeeld had. Zijn oud-ploegmaat Sanny Åslund, die in 1988 in eigen land trainer was geworden van AIK Solna, verleidde hem evenwel nog tot een avontuur in Zweden. Op 25 augustus 1988 stond hij tussen de palen tegen Hammarby IF en werd hij de oudste debutant in de Zweedse hoogste divisie. Het bleef bij één officiële wedstrijd, maar in die wedstrijd bleef het wel 0-0. Daarmee was het nog steeds niet afgelopen. Toen Raimond van der Gouw – de vader van huidig Zulte Waregem-doelman Ennio – in het seizoen 1990/91 tegen een schorsing van drie wedstrijden aanliep, gaf Vitesse Arnhem liever Burdenski een interimcontract dan dat ze tiener Remco Bos voor de leeuwen zouden gooien. Met 39 jaar en 143 dagen is Burdenski, die dankzij een tip van spelersmakelaar Rüdiger Schmitz was gekomen, nog steeds de oudste debutant in de Eredivisie. Met onder andere John van den Brom en Hans Visser als ploegmaats slikte Burdenski slechts twee tegengoals in de wedstrijden tegen NEC, MVV en PSV. Bij zijn Eredivisie-debuut had hij zowaar de nul gehouden.

De Poolse connectie

Voor zijn állerlaatste wedstrijd spoelen we nog eens een decennium verder, meer bepaald naar het seizoen 2001/02. Burdenski is op dat moment al even bezig als keeperstrainer van zijn grote liefde, waar hij vanaf het seizoen 1997/98 – het laatste seizoen van Oliver Reck bij Die Grün-Weißen – aan de slag was gegaan. Wanneer het tweede elftal van Werder Bremen op 23 februari 2002 met een acuut doelmannentekort zit, mag de inmiddels 51-jarige Burdenski opdraven tegen Chemnitz FC in de Regionalliga Nord, toen nog het derde niveau van Duitsland. Burdenski en co gaan met 3-1 onderuit in Saksen. Benieuwd wat Frank Rost, die in 1998 de rol van eerste doelman overnam van Reck, op maandag op training gezegd zal hebben. Met Rost in doel won Werder Bremen in 1999 de DFB-Pokal. Burdenski mocht in 2004 als keeperstrainer zelfs de dubbel bijschrijven op zijn palmares. Met Andreas Reinke in doel, want Rost was in 2002 naar… Schalke 04 getrokken.

Burdenski bleef tot 2005 actief als keeperstrainer bij Werder Bremen. Ook daarna bleef de oud-international verbonden aan zijn grote liefde: met zijn bedrijf ‘Burdenski Events’, dat hij in 1985 al uit de grond had gestampt, organiseerde hij onder andere trainingskampen voor Die Grün-Weißen. In april 2017 verraste Burdenski dan weer door meerderheidsaandeelhouder te worden van de Poolse eersteklasser Korona Kielce. Enfin, tout s’explique: het contact kwam via Krzysztof Zając, een monument van VfB Oldenburg, de club waar Dieter’s zoon Fabian in het seizoen 2011/12 even voetbalde. Kijk, we zijn aangekomen bij de derde generatie. De in 1991 geboren Fabian raakte in eigen land tot de 3.Liga, waar hij voor Rot-Weiß Erfurt en FSV Frankfurt speelde. In de Poolse hoogste divisie speelde hij voor Wisła Kraków en… Korona Kielce. In januari 2024 ruilde de 32-jarige Fabian Burdenski de Spaanse vierdeklasser Xerez Deportivo voor de Duitse vijfdeklasser FC Bayern Alzenau. Net als zijn grootvader zaliger – Herbert overleed enkele dagen na de aanslag van 11 september 2001 – speelde Fabian vaak als middenvelder. Bij Bayern Alzenau speelt hij weliswaar als centrale verdediger.