Als België vorig jaar en stoemelings toch uit de Divisie A van de UEFA Nations League was gedegradeerd – close enough –, dan zouden de Belgen in de editie 2026/27 slechts één divisie boven San Marino gevoetbald hebben. Het jaar 2024 was immers hét jaar van de dwergstaat, die tal van primeurs en mijlpalen bijeensprokkelde en zowaar naar de Divisie C promoveerde. Slechts één divisie boven San Marino spelen, het zou het verval van de Rode Duivels mooi geïllustreerd hebben… al gunnen we het de dwergstaat natuurlijk van harte. Door Fans Voor Fans maakte van de jaarwisseling gebruik om een greep in de ton van San Marinese mijlpalen te doen.

05.09.2024: de 1-0-zege tegen Liechtenstein is de eerste zege sinds 28 april 2004
Wie door de lijst van gespeelde interlands van San Marino scrolt, zal een roodkleurige waterval aantreffen. Hier en daar vind je eens wat witte druppels – een gelijkspel –, maar groene druppels waren tot voor kort uiterst zeldzaam. Zijn eerste zege boekte San Marino pas op 28 april 2004, veertien jaar na de eerste interland. Liechtenstein, een van die andere dwergstaten van Europa, kreeg in het Stadio Olimpico in Serravale een 1-0-nederlaag om de oren. De historische winning goal kwam van de voet van Andy Selva, die de geschiedenisboeken inging omdat hij… profvoetballer was. Dat was in een land als San Marino even zeldzaam als overwinningen van de nationale ploeg. Wij oordelen evenwel niet, want drie van zijn acht interlandgoals scoorde Selva tegen België.

Dat 2024 het jaar van de tweede overwinning van San Marino zou worden – in een internationaal erkende interland weliswaar –, stond in de sterren geschreven. In maart 2024 werd er een vriendschappelijk tweeluik tegen Saint Kitts and Nevis georganiseerd. De internethype ten spijt viste San Marino tweemaal achter het net: op 20 maart haalde de Midden-Amerikaanse eilandstaat het met 1-3, vier dagen later bleef het 0-0 in Serravalle. Op 5 september 2024 was het dan toch zover.

05.09.2024: San Marino wint voor het eerst een interland met inzet
Hierover zijn we snel uitverteld: de eerste zege van San Marino was een vriendschappelijke interland, de zege van San Marino tegen Liechtenstein in de Nations League was bijgevolg dus de eerste zege ooit van San Marino in een wedstrijd met inzet. Leve de Nations League, zullen ze in San Marino geroepen hebben, want met die zege tegen Liechtenstein op 5 september alleen al sprokkelden ze evenveel punten bijeen als in zeventien EK- en WK-kwalificatiereeksen samen. In de aanloop naar het WK 1994 hield San Marino eens Turkije op een 0-0-gelijkspel, in de race naar het WK 2002 bleef Letland op een 1-1-gelijkspel steken tegen de dwergstaat. In de EK-kwalificatiereeksen was het wachten op het EK 2016: op 15 november 2014 werd Estland op 0-0 gehouden in Serravalle.

In de Nations League wilde het aanvankelijk ook niet lukken: in editie 2018/19 bleef San Marino achter met 0 op 18 na ontmoetingen met Wit-Rusland, Luxemburg en Moldavië. Na die eerste editie werden er hervormingen doorgevoerd en telde groep D2 slechts drie landen. Het leek San Marino zowaar geluk te brengen, want in een groep met Gibraltar en Liechtenstein sprokkelden ze zowaar twéé punten – elk land werd een keer op 0-0 gehouden. Als er geluk mee gemoeid was, dan was dat sowieso van tijdelijke aard, want in editie 2022/23 bleef San Marino achter met 0 op 12 na dubbele nederlagen tegen Estland en Malta. En toen kwam editie 2024/25…

18.11.2024: San Marino boekt zijn eerste uitzege ooit
Opnieuw: we zijn snel rond. De 1-0-zeges tegen Liechtenstein in respectievelijk 2004 en 2024 waren telkens in San Marino, dus de 1-3-zege bij Liechtenstein op 18 november 2024 was de eerste uitzege van San Marino. Veel punten had San Marino daarvoor nog niet gesprokkeld buiten de landsgrenzen. Van de drie voornoemde draws die ze behaalden in de aanloop naar een EK of een WK, was enkel de 1-1 tegen Letland in 2001 op verplaatsing. Daarna was er op 20 augustus 2003 een 2-2-gelijkspel in Liechtenstein in vriendschappelijk verband. Voor het volgende puntengewin op verplaatsing moeten we doorspoelen naar 13 oktober 2020: toen bleef het in de Nations League-wedstrijd tegen Liechtenstein 0-0. Op 17 november 2022 veroverde San Marino dan weer een eerste punt buiten Europa: in een vriendschappelijke interland tegen Saint Lucia bleef het 0-0. Hier en daar een punt dus, maar wínnen in het buitenland, dat kon de dwergstaat pas op 18 november 2024 afvinken.

18.11.2024: voor het eerst scoort San Marino meer dan één keer in een wedstrijd met inzet
De eerste keer dat San Marino meer dan één keer scoorde in eenzelfde interland, was op 20 augustus 2003: in voornoemde oefeninterland tegen Liechtenstein werd het 2-2. Over de doelpuntenmakers van San Marino bestaat geen consensus, het staat daarentegen wél vast dat San Marino in die wedstrijd een 2-0-achterstand ophaalde. Het duurde negen jaar alvorens San Marino nog eens tweemaal in eenzelfde interland kon scoren: ditmaal was het Malta dat met ‘slechts’ 2-3 kon winnen in Serravalle. San Marino kwam al vroeg op voorsprong doch keek nog voor het halfuur tegen een 1-2-achterstand aan, maar zag Malta pas in de 88e minuut op 1-3. In de blessuretijd zette de thuisploeg toch nog met succes een strafschop om, met een 2-3-eindstand als gevolg. Dit alles gebeurde in een vriendschappelijk kader.

Derde keer, goede keer. Op de slotspeeldag van groep 1 van de D-divisie in de Nations League 2024/25 keek San Marino bij de rust tegen een 1-0-achterstand aan, maar kort na de herneming blies Lorenzo Lazzari weer hoop in de zaak. In de 66e minuut trapte Nicola Nanni vanop de strafschopstip zijn land zowaar naar de voorsprong, net zoals hij drie dagen eerder in de blessuretijd nog voor een punt tegen Gibraltar had gezorgd vanop elf meter. Deze mijlpaal was alvast afgevinkt… en dan moest Alessandro Golinucci de 1-3 nog maken.

18.11.2024: San Marino boekt voor het eerst twee zeges in één kalenderjaar
Je hoeft er niet veel wiskunde voor te kunnen: als je slechts eenmaal per decennium wint – en dan zijn we nog heel mild –, kun je onmogelijk meerdere zeges in eenzelfde kalenderjaar boeken. 5 september en 18 november, dat zal u voortaan vast altijd te horen krijgen in San Marino als u het magische jaar 2024 aanhaalt. Voor wie wil weten hoe lang België heeft moeten wachten op een eerste kalenderjaar met meer dan één zege: al in 1906, oftewel twee jaar na de eerste officiële interland op 1 mei 1904, was het al zover. San Marino en Liechtenstein waren toen nog lang geen UEFA-leden – sterker nog, in de tribunes van De Ganzenvijver werden tijdens die bewuste België-Frankrijk de eerste kiemen gezaaid voor de oprichting van de UEFA.

18.11.2024: voor het eerst scoort San Marino minstens driemaal in een wedstrijd
Voor deze mijlpaal plaatsen we de spotlights op Alessandro Golinucci, de man die in Vaduz na 76 minuten de bevrijdende 1-3 scoorde. De 30-jarige middenvelder van SS Virtus had op 17 oktober 2023 al Peter Schmeichel geklopt in een EK-kwalificatiewedstrijd tegen Denemarken – die de latere achtstefinalst met slechts 1-2 won –, maar aan deze goal zal hij vast de beste herinneringen hebben overgehouden. We haalden in bovenstaande mijlpaal al aan dat San Marino vóór de 1-3-zege in Liechtenstein tweemaal minstens tweemaal scoorde in een oefeninterland (tegen Liechtenstein in 2003 en tegen Malta in 2012), maar toen bleef het telkens ook effectief bij twee goals. Logischerwijs is dit dus ook de eerste interland waarin drie verschillende San Marinezen aan het kanon staan.

18.11.2024: San Marino wordt groepswinnaar en promoveert naar Divisie C
San Marino won Groep 1 van de D-divisie van de Nations League 2024/25, maar het is allemaal krap geweest. Voor aanvang van de slotwedstrijd stond Gibraltar aan de leiding met zes punten, weliswaar met een wedstrijd meer gespeeld dan San Marino en Liechtenstein. San Marino telde vier punten – mede dankzij de late penalty van Nicola Nanni op 15 november, die van een 0-1 voor Gibraltar nog een 1-1 maakte –, Liechtenstein twee. Liechtenstein kon de groep dus niet meer winnen, maar kwam wel nog in aanmerking voor promotie-playoffwedstrijden. Bij de rust van de laatste wedstrijd stond Gibraltar nog steeds aan de leiding met zes punten, met Liechtenstein als potentiële tweede en San Marino als potentiële hekkensluiter. Drie San Marinese goals later stonden de zaken er helemaal anders voor: San Marino op kop met zeven punten en rechtstreeks geplaatst voor Divisie C, Gibraltar geplaatst voor de promotie-playoffs, Liechtenstein laatste met twee punten.