Drie jaar nadat Club Brugge hem wegplukte bij FC Bologna versiert Andreas Skov Olsen een transfer naar VfL Wolfsburg. De 25-jarige flankaanvaller, die afklokt op 49 goals bij blauw-zwart, levert de landskampioen minstens veertien miljoen euro op. Het was geleden van 2005 dat Wolfsburg in Brugge was gaan shoppen: toen maakte de transfervrije Peter Van der Heyden de sprong. Een aantal spelers uit de Jupiler Pro League, zowel Belgen als buitenlanders, traden nadien in zijn voetsporen.

Peter Van der Heyden (Club Brugge, 2005)
Zou Van der Heyden’s keuze voor Wolfsburg beïnvloed zijn geweest door de locatie van het WK 2006? Allicht niet, want in een loodzware kwalificatiegroep was België met een 1 op 6 begonnen. De 2-0-nederlaag tegen Spanje was enigszins logisch te noemen, het 1-1-gelijkspel tegen Litouwen op de openingsspeeldag eerder significant voor het verdere verloop van de campagne. Het feit dat Eric Gerets trainer van Wolfsburg was misschien? Dat kan, maar Van der Heyden verklaarde vlak na de ondertekening van zijn contract – in november 2004 zowaar – dat hij De Leeuw nog niet gesproken had. “Maar ik weet zeker dat hij bij de club aandrong op de transfer”, aldus de toen 28-jarige verdediger. Hoe dan ook, Van der Heyden deed het seizoen 2004/05 netjes uit bij Club Brugge, om vervolgens bij Wolfsburg toe te komen… en er met Holger Fach een nieuwe trainer aan te treffen.

Van der Heyden maakte een degelijke start bij Wolfsburg. Na zijn invalbeurt tegen Borussia Dortmund op de openingsspeeldag van de Bundesliga lag hij twee maanden in de lappenmand met een knieletsel, maar uiteindelijk speelde hij wel mee in 24 van de 34 competitiewestrijden, waarvan slechts tweemaal als invaller. Ook in het seizoen 2006/07 moest Wolfsburg het lang zonder Van der Heyden doen nadat hij aantrad op de openingsspeeldag van de Bundesliga: zijn tweede competitiewedstrijd van het seizoen volgde pas op 2 december 2006, ditmaal door onder andere een uitgerokken ligament. Onder trainer Klaus Augenthaler werd hij snel weer basisspeler, waardoor Van der Heyden dat seizoen uiteindelijk afklokte op achttien competitiewedstrijden, net de helft dus.

Wie dacht dat twee opeenvolgende vijftiende plaatsen het triestigste was in het verhaal, heeft het helaas mis. Onder leiding van Felix Magath kwam Van der Heyden in het seizoen 2007/08 niet ver dan één competitiewedstrijd. Tegen Bayern München, dat wel, maar kom. Het begon aanvankelijk nochtans goed: Magath vertelde Van der Heyden dat hij hem al had willen kopen toen hij Stuttgart nog trainde. Maar toen kwam de discuusie over een buikspierblessure die Van der Heyden zogezegd gebruikt zou hebben om aan de zware voorbereiding te ontsnappen. Het ging zo ver dat Van der Heyden, de dertig inmiddels gepasseerd, met het tweede elftal van Wolfsburg moest spelen. Na drie seizoenen bij Wolfsburg stapte Van der Heyden transfervrij over naar 1. FSV Mainz.

Jan Polák (RSC Anderlecht, 2011)
Hebben we het tegenwoordig over de Deense connectie van Anderlecht, Tussen januari 2008 en de zomer van 2009 beschikte Ariël Jacobs over drie Tsjechen: doelman Daniel Zitka, aanvaller Stanislav Vlček en box-to-box-speler Jan Polák. Dat woord leek wel voor hem te zijn uitgevonden: wie het ingeeft in het persarchief, zal artikels krijgen vanaf medio 2007. Laat dat nu net de periode zijn dat Anderlecht de 26-jarige Tsjech losweekte bij 1. FC Nürnberg.

De 3,5 miljoen euro die Anderlecht neertelde voor Polák was destijds nog een stevige som. Het hielp Anderlecht niet om zich dat seizoen te plaatsen voor de Champions League-groepsfase, maar Anderlecht deed dat seizoen wel iets waarvan het toen nog niet wist dat het historisch zou worden: op 18 mei 2008 won paars-wit zijn vooralsnog laatste Beker van België. Mbark Boussoufa en Guillaume Gillet nekten hun ex-club KAA Gent door de 2-2 en 2-3 te scoren, nadat… Polák al vroeg de 1-0 van Dominic Foley had uitgewist. Dat is waarschijnlijk niet echt wat Herman Van Holsbeeck in gedachten had toen hij z’n spaarvarken stuksloeg om de Tsjech naar Brussel te halen. In 2010 werd Polak kampioen met Anderlecht – de dertigste landstitel, ook historisch –, maar de hooggespannen verwachtingen werden uiteindelijk nooit helemáál ingelost. Met een klein verlies liet Anderlecht de Tsjech in januari 2011 terugkeren naar Duitsland, waar Wolfsburg hem een nieuwe kans in de Bundesliga gaf. Na drieënhalf seizoen bij Wolfsburg keerde hij terug naar Nürnberg, dat toen in de 2. Bundesliga speelde.

Junior Malanda (Zulte Waregem, 2013)
Een week voor de aankondiging van de transfer van Andreas Skov Olsen naar Wolfsburg was het exact tien jaar geleden dat Junior Malanda op amper 20-jarige leeftijd het leven liet. Malanda was in 2012 als een nobele onbekende van Lille OSC, waar hij net een seizoen bij het B-elftal achter de rug had, naar Zulte Waregem getrokken. In geen tijd veroverde hij een basisplaats in de ploeg van Francky Dury die in het seizoen 2012/13 op een haar na de landstitel miste. Ook in Play-off 1 droeg Malanda bij tot de suspense, onder andere door op de vijfde speeldag te scoren tegen zijn ex-club Anderlecht en Essevee zo aan een 2-1-zege tegen de latere kampioen te helpen.

Het sprookje kreeg een jammerlijke passage toen Malanda het hard speelde om een transfer te forceren. Er werd gedreigd met de wet van ’78, maar zover kwam het niet. Malanda ondertekende uiteindelijk een vijfjarig contract bij Wolfsburg, dat de Brusselaar meteen een seizoen uitleende aan Essevee. Eind goed, al goed, al hadden de West-Vlamingen allicht veel meer verdiend aan een transfer aan pakweg Fulham, dat toen ook een serieuze kandidaat was om Malanda over te nemen. Dat is natuurlijk allemaal relatief als we terugdenken aan 10 januari 2015, toen op de A2-autosnelweg nabij Porta Westfalica veel te vroeg een einde kwam aan het leven van Malanda. De toenmalige belofteninternational was aardig op weg om zijn weg te vinden bij Wolfsburg: in een halfjaar onder trainer Dieter Hecking had hij vijftien keer mogen meespelen, waarvan zeven keer als basisspeler. Zijn voorlaatste wedstrijd was een Europa League-groepswedstrijd tegen… Lille OSC.

Landry Dimata (KV Oostende, 2017)
Wolfsburg heeft iets met Belgische droomcarrières. Ook bij Landry Dimata begon het allemaal als een sprookje. Bij Standard slaagde hij er niet in om door te stromen naar het eerste elftal, waarop KV Oostende hem in de zomer van 2016 overnam. De achttienjarige Belg met Congolese roots deed in de competitie twaalf keer de netten trillen en trof ook in de bekerfinale tegen Zulte Waregem twee keer raak. Dimata, die in mei 2017 verkozen werd tot Jonge Profvoetballer van het Jaar, was een hot thing.

Voor dat hot thing telde Wolfsburg maar liefst 11,5 miljoen euro neer. Wolfsburg kreeg het in mei 2018 trouwens ook even warm: door hun zestiende plaats in de competitie moesten Die Wölfe, net als in het seizoen daarvoor trouwens, barragewedstrijden spelen om hun plek in de Bundesliga te behouden. Wolfsburg won uiteindelijk tweemaal van Holstein Kiel, mede dankzij een goal van Divock Origi in de heenwedstrijd. Jawel, in de Volkswagen Arena hadden ze dat seizoen toch nog een scorende Belg. Dimata slaagde er in 24 officiële wedstrijden in alle competities, inclusief tien basisplaatsen, niet in om te scoren. Dat de Brusselaar nog kon scoren, bewees hij tijdens zijn uitleenbeurt aan Anderlecht: na vier speeldagen zat hij daar aan vijf goals.

Een droomduo Santini-Dimata leek in de maak – de Kroaat zat na drie competitiespeeldagen zowaar al aan zeven goals –, maar het bleef niet duren. Begin november 2018 lichtte Anderlecht de aankoopoptie van vijf miljoen euro in de huurovereenkomst van Dimata, die toen aan tien competitiegoals zat. De Brusselaar klokte dat seizoen af op dertien goals, weliswaar mede doordat hij in februari 2019 van de radar verdween door een kraakbeenletsel in de knie dat hem de rest van het seizoen 2018/19 en zelfs het volledige seizoen 2019/20 kostte. Dimata kwam nooit meer aan de oppervlakte bij Anderlecht, maar versierde wel nog een contract bij RCD Espanyol, eerst op huurbasis en vervolgens definitief.

Aster Vranckx (KV Mechelen, 2021)
Ook het verhaal van Aster Vranckx kunnen we gerust in de categorie ‘voetbalsprookjes’ catalogeren, al speelde Wolfsburg ditmaal wel slechts een tussenrol in dat verhaal. Van KV Mechelen naar Wolfsburg na amper één seizoen als basisspeler bij Malinwa, daar kijkt niemand in het huidige voetbal nog van op, maar wie had in de zomer van 2021 gedacht dat Vranckx nog eens een jaar later bij AC Milan zou tekenen? De middenvelder kende een degelijk debuutseizoen bij Wolfsburg – zestien basisplaatsen versus twaalf invalbeurten –, maar leek in de zomer van 2022 niet echt in de plannen van de nieuwe trainer Niko Kovač te passen. Dan is AC Milan natuurlijk een elegante oplossing.

Vergaarde hij in zijn debuutseizoen nog bijna 1500 speelminuten bij Wolfsburg, dan kwam hij in één seizoen bij AC Milan nog niet aan het equivalent van vier volledige wedstrijden. Stelen met de ogen, het is natuurlijk ook leerrijk. Hoe dan ook, de Brabander heeft bij Wolfsburg, waar Kovač bij zijn terugkeer nog steeds aan het roer stond, zijn weg opnieuw moeten vinden. Tot oktober 2023 moest de Rode Duivel zich tevreden stellen met invalbeurten, om vervolgens tussen begin november en begin februari enkel door een gele schorsing te ontbreken. Op 4 februari 2024 viel Vranckx geblesseerd uit in de competitiewedstrijd tegen TSG Hoffenheim, en dat kostte hem zijn plek in de basis: zes speeldagen op rij was hij invaller. Onder Ralph Hasenhüttl mocht hij dan plots weer drie weken op rij starten… tot hij tegen Freiburg opnieuw geblesseerd uitviel.

Ook het seizoen 2024/25 is voorlopig niet het seizoen van de doorbraak van Vranckx bij Wolfsburg. Nauwelijks was de middenvelder hersteld van zijn buikspierverrekking, of daar was alweer een hamstringblessure die hem twee maanden aan de kant hield. Vorig weekend mocht Vranckx op bezoek bij Hoffenheim in de 89e minuut invallen, waardoor hij voor het eerst sinds 5 oktober nog eens tussen de lijnen stond.

Mohamed Amoura (Union Sint-Gillis, 2024)
Next. Deniz Undav, Victor Boniface en co – we gaan ze niet allemaal opnoemen –: na de langverwachte promotie van Union Sint-Gillis naar Eerste klasse wandelden de meeste gokjes langs de grote poort naar buiten. Verschoning: Boniface was met zijn zes miljoen euro iets te duur om een gokje te noemen. We haalden de Nigeriaan aan omdat hij, mede doordat hij slechts één seizoen bleef – niet alleen de trainers van Union maken na één seizoen al een sprong voorwaarts – een van de gezichten is van het seizoen 2022/23.

Amoura, ook een speler die slechts één seizoen bleef, is dan weer één van de gezichten van het seizoen 2023/24. Dat hij overkwam van FC Lugano, de tegenstander van Union in de laatste kwalificatieronde van de Europa League, was een leuke anekdote. Union klopte Lugano, weliswaar zonder Amoura, en mocht zich zo opmaken voor een nieuwe memorabele Europese campagne. De Brusselaars eindigden in een groep met Liverpool, LASK en Toulouse ‘slechts’ derde, maar de 2-1-zege tegen (de B-ploeg) Liverpool was er wel een voor de geschiedenisboeken. Amoura was in die wedstrijd goed voor een goal en een assist, en ook ook in de eerste groepswedstrijd tegen Toulouse was hij als invaller goed geweest voor een goal, wat had bijgedragen tot een 1-1-gelijkspel. Scoren als invaller, het was iets waar Amoura zijn neus niet voor ophaalde: in oktober 2023 was hij drie competitiewedstrijden goed voor een goal. Hoe dan ook, of Alexander Blessin hem nu liet starten of niet, de Algerijn was in zijn debuutseizoen altijd goed voor gevaar.

De Algerijn klokte uiteindelijk af op 22 goals in alle competities voor Union, dat de play-offs begon met 0 op 12 en de titel uiteindelijk aan Club Brugge moest laten. Een transfer leek een volgende logische stap, en begin juli was het al zover: Wolfsburg haalde de 24-jarige Algerijn op huurbasis met een geconditioneerde aankoopoptie. Dat Wolfsburg de aankoopoptie zal lichten, lijkt zeer waarschijnlijk: Amoura was in zijn eerste vier competitiewedstrijden al goed voor vijf assists – als je de afgedwongen own-goal van Leverkusen-speler Nordi Mukiele meerekent –, en inmiddels zit hij ook al aan zes goals in de Bundesliga.