Het belang van geld hebben in het voetbal moet ik u wellicht niet uitleggen. Geen geld = geen succes, geen succes = geen supporters en geen supporters = geen voetbal. Voetbal is hot, rijke industriëlen (kortom mensen met veel geld) smijten maar graag een paar van hun miljoentjes om eens doodleuk een voetbalploeg op te kopen. En dat kan gewoon hoor. De reden dat dat kan, ligt ten eerste bij het belang van geld. De tweede reden dat dat zomaar kan, is onze eigen schuld, de schuld van de Pro League en vooral haar G5. 

“Chinees koopt voetbalploeg”, “Rus wordt eigenaar van voetbalploeg”, “Alweer voetbalploeg verkocht”, “Lees hier welke ploeg nu weer opgekocht is”. Enkele titels van nieuws dat u op verschillende (sensatie)websites kan lezen. Wij doen daar absoluut niet aan mee en keuren zo’n op geld (aha, weeral geld) beluste praktijken ten volle af. Maar daar gaat het eigenlijk niet om. Wat ik wou duidelijk maken, is dat je de dag van vandaag niet anders meer leest/hoort dat een voetbalploeg opgekocht wordt door rijke Chinezen, Koreanen, Russen, Qatarezen, Saoediërs etc… Dat is enorm spijtig, traditie gaat (vaak) verloren. Vaak hebben de kopers al andere voetbalploegen in hun bezit, waardoor de Belgische ploegen overstelpt worden met huurlingen van die ploeg/dat land.

Goede spelers worden dan vaak weggehaald door de “moederploeg”. Wordt België een opleidingscompetitie? Daar begint het wel op te lijken ja. We gaan de verkeerde richting uit, onze Belgische competitie zal alsmaar verzwakt raken. Voetbalploegen zullen satellietploegen worden, zoals dat met “vaktermen” genoemd wordt.

De vraag is: waarom worden ploegen zo makkelijk gekocht en verkocht? Het antwoord op die vraag is relatief simpel. Het voortbestaan van een voetbalploeg is zoals dat van een bedrijf (een ploeg is dan ook een bedrijf), geen geld is geen onderneming. Geld komt bij een ploeg binnen via veel verschillende manieren. Zo worden ploegen gesponsord, krijgen ze inkomsten van toegangsgelden, merchandising, verkopen van (goede) spelers etc.. De belangrijkste bron van inkomsten is toch wel de sponsors/investeerders, en daar wringt het schoentje bij de kleinere Belgische ploegen. De G5-ploegen zijn bekend, zelfs in het buitenland. Zij hebben dan ook (vaak) geen problemen met sponsors te vinden. Truitjes worden gesponsord door grote merken als Nike en Adidas. Ook zie je vaak grote Belgische bedrijven terug komen op de LED-boarding. Kijken we bij de landskampioen dan zien we bekende merken als PepsiCo, Daikin, Proximus, Pizza Hut, Nike, Belfius en nog veel meer. Bij “rivaal” Anderlecht zien we dan Adidas (toevallig Nike’s grootste concurrent?), BNP Fortis (tiens, een concurrent van Belfius), Electrabel, Coca-Cola, Jupiler en Audi.

De Pro League doet er dan ook alles aan om die “grote 5” tevreden te houden, daar kunnen we niet omheen. Nu we toch bezig zijn over de Pro League, zij zijn dé reden dat 1B een “koop mijn voetbalploeg”-markt is. In 1A wordt er gestrooid met televisiegelden alom. Zak je echter naar 1B’ mag je een kruis maken over het grootste deel van die gelden. Vaak bedragen die gelden een groot deel van het budget. Dat verlies zorgt voor een grote en meestal diepe financiële put bij een voetbalploeg. Een put waar de Pro League in hoogsteigen persoon verantwoordelijk voor is. Maar ja, wie kraait er nu om 1B? De grootste en populairste teams zitten in 1A en dat is het belangrijkste voor KBVB. Kleinere ploegen, nee, die doen er niet toe.

Dat merk je maar al te goed in “kerkhof 1B”, maar liefst 7 van de 8 ploegen zijn daar in handen van 1 persoon alleen (die soms een investeringsgroep achter zich heeft). We nemen ze even onder de loep.

Lierse S.K 

Iedereen weet het wel, “de kamelen” uit Lier. Waarom kamelen? Door hun eigenaar natuurlijk, Maged Samy. Een Egyptenaar die naast Lierse ook Wadi Degla in handen heeft. Goede spelers bij Lierse trekken naar Wadi Degla (I rest my case). WD heeft zelfs bijna hetzelfde logo als Lierse. Satellietploeg nummer 1.

AFC Tubize

그 설명? Tubize heeft een Koreaan aan het roer. Opvallend is dat hun Facebookpagina: “AFC Tubize Korea” meer likes heeft dan de Belgische… Satellietploeg nummer 2.

KSV Roeselare

這一次,它是不是韓國人而是中國人!Sinds dit seizoen is KSV Roeselare in handen van een Chinese (duhh) zakenvrouw. De Chinese pompte al wat geld in Roeselare, ze spelen niet voor niets de finale van de Proximus League. Geloof het of niet, maar ook zij heeft een tweede ploeg in handen. De Chinese tweedeklasser Renhe Beijing. Satellietploeg nummer 3.

OH Leuven

Staat te koop en zou in handen vallen van Chinezen.

R. Antwerp FC

In Deurne-Noord zwaait Patrick Decuyper de plak. Hij is meerderheidsaandeelhouder van Antwerp. Hij vertegenwoordigt investeerders die anoniem willen blijven. (Wellicht zit daar dus ook buitenlands geld.)

Cercle Brugge K.SV.

Hierover weet u ongetwijfeld meer, Cercle zou in zee gaan met AS Monaco. Les Rouges et Blanc is in handen van de rijke Rus Dimitri Rybolovlev. Die dus ook Cercle in handen krijgt (als de A.V. haar toestemming geeft). Er wordt beloofd dat de Brugse traditie en waarden behouden blijven. Ondertussen lopen 4 spelers uit Monaco komend rond in Brugge. Wat eerder het omgekeerde van een satellietploeg is. Het eerste doel is promotie, verder moet de Brugse jeugdwerking uitgebreid en verbeterd worden. Afwachten hoe Cercle hier mee omgaat.

R. Union Saint-Gilloise 

Union is in handen van de Duitser Jurgen Baatzsch, dus ook in buitenlandse handen. Een satellietploeg is het echter niet. Union staat in principe niet te koop, maar een goed bod zal niet geweigerd worden.

Lommel United

Is en blijft (voorlopig) Belgisch.

1B is dus dé place to be voor buitenlandse investeerders. Waarom ook niet? Ploegen uit 1B zijn veel minder waard en hebben groeipotentieel.

Maar niet alleen in 1B worden ploegen opgekocht. Kijk eens naar Engeland, daar spelen heel wat ploegen met Chinese reclame op hun borst. Landskampioen Leicester dan, aan de naam van hun eigenaar begin ik niet. Of toch: Vichai Srivaddhanaprabha.

Frans landskampioen Paris-Saint-Germain is in handen van rijke olie-sjeiks. AS Monaco is zoals eerder vermeld ook in handen van een buitenlander. Ook Olympique Marseille is in buitenlandse handen (Amerikaans).

Ook in de Jupiler Pro League zien we veel buitenlands geld, maar ook binnenlandse meerderheidsinvesteerders die ploegen verkopen alsof het chocolade is.

Zo hebben we Standard Luik, waar tot kort Roland Duchâtelet eigenaar van was. Hij kocht in 2011 Standard op voor 40 miljoen, terwijl hij nog voorzitter was van STVV. 4 jaar later verkocht hij de ploeg aan Bruno Venanzi. Bij Standard zijn ze blij dat Duchâtelet weg is en terug in handen van een échte fan. Roland heeft nog steeds onderstaande ploegen in handen, al dan niet via een familielid:

  • Vlag van België Sint-Truidense VV
  • Vlag van Duitsland FC Carl Zeiss Jena
  • Vlag van Engeland Charlton Athletic FC
  • Vlag van Hongarije Újpest FC
  • Vlag van Spanje AD Alcorcón

Bij STVV hebben ze ook een Belg aan het roer, daar spreken we dan over een baas. Die kan doen wat ie wilt, wat ook echt niet goed is. Het gaat erom dat als je je portemonnee opentrekt, je alles kan.

Tjah, als je geld hebt, waarom ook niet? Opmerkelijk: Bij Charlton willen ze Duchâtelet ASAP buiten, met verschillende spandoeken en liederen tot gevolg. 

Bij KAS Eupen moet ik de situatie niet echt uitleggen. Daar zijn de Qatarezen de baas. Satellietploeg nummer 4.

KV Kortrijk dan, daar is de Maleisische Vincent Tan eigenaar. Tan is naast eigenaar  van KVK ook eigenaar van het Welshe Cardiff City en het Bosnische FK Sarajevo.

Wie Moeskroen in handen heeft is niet duidelijk, het zou ook gaan om buitenlandse investeerders. In de loop van de jaren werd er vaak klacht neergelegd tegen Moeskroen wegens “louché” zaken, door onder meer Cercle, Lierse, Leuven, Westerlo en STVV.

Westerlo, Waasland-Beveren en Lokeren zijn (tot zover we weten) in Belgische handen. Die laatste heeft recent een Chinees bod van 15 miljoen euro gekregen. Lambrecht zoekt een overnemer voor Lokeren, maar vraagt 20 miljoen euro en de garantie dat de Lokerse waarden beschermd blijven.

Een ploeg zoals Cercle moet uiteindelijk ook buigen voor het geld. Een van de oudste ploegen uit het land, met veel traditie, komt nu toch in handen van een meerderheidsinvesteerder. Cercle probeerde lange tijd het hoofd boven water te houden met verschillende kleinere sponsors. Voor de degradatie lukte dat perfect, na de degradatie en dus het enorme (gedeeltelijke) verlies van TV-gelden, werd het heel moeilijk. Hoe kunnen we een deftige vergelijking maken? Stel je Cercle voor als een persoon, een persoon die plots na de degradatie veel minder waard is, wordt minder beschermd door de bodyguards van de KBVB. Zo glipt een persoon (die geld voorstelt) door de “security”. Die plaatst een pistool tegen het hoofd van Cercle en zegt: “Buigen of breken”. Logischerwijs kiest een ploeg dan voor buigen. De keuze tussen verder bestaan of failliet (in de vergelijking dus sterven) gaan, is volgens mij rap gemaakt.

Buitenlandse investeerders hebben dus ook wel voordelen, maar er is echter geen garantie op het behouden van de traditie en waarden van een ploeg. Meerderheidsinvesteerders  (binnen- of buitenlands) kunnen een ploeg van de ene op de andere dag verkopen.

Voetbal is business, voetbal is geld, en dat is het enige wat telt. Supporters komen (helaas) al lang niet meer op de eerste plaats. Sportief succes is helemaal niet nodig, zolang er maar niet gedegradeerd wordt. Sportief succes is soms ook een must, als, en ik zeg als er geld geroken is. Voetbal, wat begon als cafésport (b.w.v.s.) wordt nu meer en meer een commerciële boel. Voor supporters van grote ploegen is het leuk, hun ploeg krijgt geld à volonté binnen. Ze zijn met veel en kunnen lachen met de kleine ploegen die op de sukkel zijn. Plezant hé. De grote ploegen worden ook wel goed geholpen, kijk naar de UEFA. Waar topploegen nu nog méér kans hebben op de beker door de hervorming (die zoals gewoonlijk) de kleinere (landen en) teams in de kou zet. Kleinere ploegen zijn goed om nu en dan eens een talentje te hebben en die dan uiteraard direct te moeten verkopen aan de grote ploegen die met hun handjes openstaan. We gaan meer en meer over naar een monogaam voetbal en dat is verdomd spijtig.