Het voetbalseizoen 2016-2017 zit erop. De kampioenen en degradanten zijn gekend, tijd om eens terug te blikken. Niet op het huidige seizoen, maar wel op dat van 10 jaar geleden. Wie streed er toen om de titel, wie degradeerde er en welke ploegen speelden er toen wel/niet op het hoogste niveau? Allemaal interessante vragen waarvoor wij nog eens graag terug in de tijd gaan om antwoord op te geven. Vandaag is het de beurt aan Engeland.
Top van het klassement
In het seizoen 2006-2007 was het een tweestrijd tussen Chelsea en Manchester United om de titel. Eerst overlopen we de top 7 in het klassement, de plaatsen die recht gaven op Europees voetbal.
We zien één ploeg opvallend niet in deze top 7 staan en één ploeg opvallend wel. Manchester City was 10 jaar geleden (nog) niet in staat om zich bovenin het klassement te roeren. The Citizens eindigden dat jaar pas op plek 14.
De opvallende nummer 7 in de stand was Bolton Wanderers. Een fraaie prestatie van The Trotters, die het seizoen ervoor ook al knap 6e werden. De zesde plaats dat jaar was weggelegd voor Everton. Een ploeg die de afgelopen jaren dikwijls rond deze plaats circuleert en zich een waardige subtopper mag noemen in het Engelse voetbal. Tottenham eindigde met 60 punten op plaats 5. De kloof met de nummers 4 en 3 in de stand was acht punten. Arsenal, dat de laatste jaren gekend is om haar eindranking, eindigde dat jaar op de ‘vertrouwde’ vierde plek. Liverpool eindigde met evenveel punten, maar een beter doelsaldo, op plaats 3.
Titelstrijd
Ver boven de rest vochten Chelsea en Manchester United onderling uit wie zich tot kampioen van Engeland mocht kronen. Op speeldag 35 telde Chelsea 80 punten en Manchester United 85. United ging dat weekend op bezoek bij stadsgenoot City. Indien er gewonnen werd, en Chelsea de dag nadien niet hetzelfde deed op het veld van Arsenal, was de 16e landstitel een feit.
The Red Devils deden wat ze moesten doen en wonnen met 0-1. Met spanning werd er de volgende dag gekeken naar de derby tussen The Gunners en The Blues. Bij een gelijkspel of verlies van Chelsea was United zeker van de titel. Het Londense duel kende die dag geen winnaar. De partij eindigde op een 1-1-gelijkspel, United aan het feest. Het behaalde na 38 speeldagen 89 punten. Chelsea moest met 83 punten vrede nemen met plek 2. Toch was het ook een geslaagd seizoen voor hen, want ze wonnen zowel de FA Cup (uitgerekend tegen United) als de League Cup (tegen Arsenal).
Manchester United viert haar 16e landstitel:
Degradatiestrijd
Onderin het klassement bleef het lang spannend wie er zou degraderen. Watford was het eerste slachtoffer dat met 28 punten zeker was van degradatie, het eindigde op de laatste plaats. Ook Charlton Athletic wist op de voorlaatste speeldag dat het zou zakken naar de Championship. Het werd 19e met 34 punten.
Op de slotspeeldag waren er nog 3 ploegen die moesten knokken om de 18e, , en laatste degradatieplaats, te vermijden. Wigan Athletic stond op dat moment op die vervelende 18e plek met 35 punten. Sheffield United stond 17e met 38 punten en West Ham United, dat haar laatste 3 wedstrijden won, stond met evenveel punten op een 16e plaats. Wigan en Sheffield moesten het tegen elkaar opnemen, West Ham ging op bezoek bij Manchester United, dat toen al zeker was van de titel. Wigan had de minst gunstige papieren en moest winnen op het veld van Sheffield om zeker te zijn van het behoud. Het doelsaldo tussen beide was +1 in het voordeel van laatstgenoemde. West Ham stond er het best voor en had aan één punt genoeg om zekerheid te hebben. Veel scenario’s waren er die dag nog mogelijk, maar dat er één van de drie zou zakken was zeker.
West Ham United ging stunten op Old Trafford en versloeg United met 0-1. Op die manier waren The Hammers zeker van lijfsbehoud en zou het ook het jaar nadien spelen op het hoogste niveau. Alles hing dus af van het onderlinge duel tussen Sheffield en Wigan. De thuisploeg had genoeg aan een gelijkspel, Wigan moest winnen om de degradatie te ontlopen. De spanning was te snijden op Bramall Lane. Uiteindelijk waren het The Latics die wonnen met 1-2 en zich op die manier verzekerden van het behoud. Sheffield, dat net zoals Wigan 38 punten behaalde, maar een slechter doelsaldo had, eindigde op de vervloekte 18e plaats. Het degradeerde dat jaar samen met Watford en Charlton naar de Championship.
Het allesbeslissende duel tussen Sheffield United en Wigan Athletic om de degradatie:
In en uit
Maar liefst de helft van de ploegen die in het seizoen 2006-2007 in de Premier League actief waren, speelden er vorig seizoen niet meer. Zo speelden Reading, Blackburn Rovers, Aston Villa, Newcastle United, Fulham en Wigan Athletic dit jaar in de Championship. Newcastle werd er dit jaar kampioen en zal na een jaartje afwezigheid volgend jaar weer te zien zijn in de Premier League. Ook Reading was dichtbij promotie, maar ze verloren in de finale van de play-offs van Huddersfield Town. Blackburn en Wigan daarentegen degraderen en spelen volgend seizoen in de League One.
In die League one speelden dit jaar Charlton, Sheffield en Bolton. Die laatste twee eindigden er respectievelijk op plaats 1 en 2 en promoveren op die manier naar de Championship.
Portsmouth tot slot speelde dit seizoen nòg een niveau lager, namelijk in de League Two. Ze werden er echter wel kampioen en zullen straks (opnieuw) te aanschouwen zijn in de League One.
Rangschikking seizoen 2006-2007:
Daarnaast waren er dit seizoen ook heel wat ploegen die we 10 jaar geleden niet in de tabellen terugvonden. Zo speelden Southampton, West Bromwich, Leicester City, Stoke City, Crystale Palace, Burnley, Hull City en Sunderland in de Championship dat jaar, maar liefst 8 ploegen dus. Hull City en Sunderland zullen er volgend seizoen opnieuw te zien zijn, want ze degraderen samen met Middlesbrough (terug) naar de Engelse tweede klasse. Bournemouth en Swansea City speelden toen zelfs nog in de League One.
Heel wat afvallers en nieuwkomers dus op 10 jaar tijd in de Premier League, benieuwd of we binnen 10 jaar opnieuw een heel andere rangschikking zien.
Door Fans Voor Fans 