In het voetbal draait het enkel om namen en de geschreven pers kijkt graag naar die egotripping peepshow. Camp Nou onthaalde Xavi als de herrezen verlosser van het tiki-taka-Barcelona. Xavi is louter een naam van vier letters met een onevenaarbare status. Als speler dan toch, op de trainersstoel heeft hij nog geen sikkepit gepresteerd.
Dat is ook niet noodzakelijk, want Xavi blijft een zware vierletternaam. Net zoals Kompany nog een zwaardere zevenletternaam is. Barcelona en Anderlecht hebben een innerlijke verwantschap. Vooral de Mauven zullen dat graag horen, ook al is het een compliment met een stinkende weerzijde. Beiden hebben geen rotte frank te spenderen en al lang hun dominantie in de beerput gegooid. Verstandig genoeg zijn er zoontjes van het huis om de shit op te kuisen. Hoe cynisch het ook is: Xavi en Kompany hebben een goudpot vol krediet. Zoontjes uit huis flikkeren, dat doe je toch niet?
Journalisten vinden het opwindend om te gluren naar trainers. In elke maandagkrant moet een paginagrote foto van een trainer staan, alsof het de Playboy betreft. Van den Brom, Priske, Kompany, ze zijn allemaal al gepasseerd langs de journalistieke stigmatisering van twijfel aan hun professionele capaciteiten. Zelfs in tijden van crisis wijzen de pennen telkens naar ego’s.
En die ego’s schrijven dan verder over andere ego’s en zo is het een grote egotripping peepshow. Het exponent: Klare taal door Peter Vandenbempt. Eind oktober heeft de geliefde commentator zijn eerste boek gepubliceerd met zijn beste columns uit de laatste vijftien jaar. Bij de soft-erotische cover moest ik denken aan de foto van Marilyn Monroe in zwarte coltrui uit 1953. Aster Nzeyimana als sekssymbool is dus totaal achterhaald. Maar ik wens Vandenbempt het allerbeste met z’n boek als collega-columnist. Koop het boek niet voor de naam, want de teksten zijn altijd beter.
Ik wacht ondertussen op een voetbalboek dat niet rond de kop op de cover draait. Het mag enkel de waarheid van het spel vertellen: alle kankers, alle grijswaarden, alle overdreven dramatiek, alle sekssymbolen verenigd in één tekst. Voor het einde van m’n dagen schrijf ik hem zelf.

Advertentie