Clement – Schreuder – Hoefkens – Martinez (?). Zo kan de trainerscyclus in Brugge eruit zien, als een soort Pokémonevolutie. Van Clement met gebleekte kaalheid en de bekende ‘jololojololo’-aanval naar Martinez met gebruinde kaalheid en de gevreesde Spaanse schreeuw. Het zou me niet verwonderen moest onze ex-bondscoach de volgende hoofdtrainer van Club worden. Zijn telefoonnummer staat als een sneltoets in de gsm van Bart Verhaeghe.
Het crisisgevoel in Brugge maakt van hen een soort Anderlecht met een miljoenenbank. Alle Bruggelingen transpireren mauve druppels zweet, want diep vanbinnen zijn zij even prestigieus. No mauve sweat no Brugge glory. De blauwzwarte supporters stellen diep teleur met hun fluitconcerten, zij hebben alle vormen van realisme afgezworen. Vorig seizoen kaapten zij al het kampioenschap van Union, dus wat verwachtten ze? Hun hegemonie is doorprikt met een vuile spuit van hun eigen pretentie. Toevallig was ik afgelopen zomer nog eens in Brugge. Wat een shithole is dat. Die Benfica-supporters weten niet waar ze zullen terechtkomen. Op zoek naar een Belgisch biertje zullen ze struikelen over goedkope chocolade en gidsen met paraplu’s. Bruggelingen koketteren enkel met middeleeuwse stenen, voor de rest verstoppen ze zich achter fanatieke Japanse toeristen. Wat een lelijk volk moeten die Bruggelingen zijn.
Carl Hoefkens is dus niet meer dan een verkapte pokémon? Een angstaanjagend wezen met een rattekop? Hij verdient meer respect. Hoefkens is de talisman van een nieuwe trend: assistent-trainers die zich opwerken tot hoofdcoaches en furore maken. Karel Geraerts en Steven Defour volgen zijn voorbeeld, Wouter Vrancken ging hem voor. Assistenten zijn innemende mensen. Zij zijn de brains in de vorm van clubmannen. Van alle vier kan je niet het tegengestelde beweren. Net daarom verdienen zij meer krediet dan een buitenstaand individu.
Dus Club Brugge gaat echt met een andere coach naar de achtste finales van de Champions League, waar nota bene Hoefkens hen naartoe heeft geleid met een cool die niet te evenaren valt. Ridicuul, denken ze al in het buitenland. De ongeschreven wetten van de Jupiler Pro League vallen niet te begrijpen. Het is pijnlijk voor Hoefkens, maar ik ben zeker: hij wordt geen grote, hij is al een grote.

Advertentie