Een opmerkelijke invaller op het Kiel op vrijdag 29 maart 2024: vijf minuten voor tijd haalde Jong Genk-trainer Jelle Coen basisdebutant Zaïd Bafdili naar de kant voor Kenan Haroun. Tiens, zullen de opmerkzame Beerschot-supporters gedacht hebben. Hier heeft toch ook nog een Haroun gespeeld.

Twéé Harouns, om precies te zijn. Lang voordat hij een clubicoon werd bij stadsgenoot en aartsrivaal Antwerp, droeg de zesvoudige Rode Duivel het shirt van Germinal Beerschot. In juli 2008 kwam de toen 22-jarige Haroun, die meer dan honderd officiële wedstrijden in het shirt van KRC Genk speelde, zijn heil zoeken op het Kiel. Een maand later greep hij met de Belgische beloften net naast een olympische medaille.

Een paar maanden na de naamswijziging van de club in Beerschot AC versierde Haroun, die drie seizoenen bij de Ratten voetbalde, een transfer naar de Engelse tweedeklasser Middlesbrough FC. Via Blackpool FC en Cercle Brugge belandde hij in januari 2017 ‘op het verkeerde pad‘, zullen ze in het Olympisch Stadion al eens vertellen. Op dat pad kwam hij wel een promotie naar de Jupiler Pro League (2017), twee Croky Cups (2020-2023) en een landstitel (2023) tegen.

Familiezaak

Eind april 2023 raakte bekend dat Haroun na afloop van het seizoen 2022/23 zou stoppen met voetballen, nog voordat Antwerp de chipsbeker en de pintjesliga in de wacht wist te slepen dus. We gebruiken bewust de geuzennamen om een mooi brugje te kunnen maken naar Nadjim Haroun, de drie jaar jongere broer van Faris die van 2018 tot 2021 bij… KHO Bierbeek voetbalde. Later droeg Nadjim nog het shirt van SC Aarschot. Op de Laaksite combineerde hij zijn voetballersbestaan zelfs even met het T2-schap, maar daar gaf hij inmiddels de brui aan.

Vergis u niet: ook Nadjim heeft ooit van het hoogste niveau mogen proeven. Het was weliswaar in Play-off 2 dat Jos Daerden hem liet invallen tegen Standard, Charleroi en Genk, maar daar zal Nadjim vast niet om gemaald hebben: samen met zijn grote broer op het veld staan in een eersteklassewedstrijd is niet iedereen gegeven. Ach, Germinal Beerschot had in die tijd wat weg van een familiezaak: Nadjim debuteerde aan de zijde van Pieter-Jan en Martijn Monteyne en was bij de beloften van GBA getuige van de blitzpassage van Gustavo Tormena, de jongere broer van sterkhouder Ederson.

Aflossing van de wacht

Heeft Nadjim Haroun zich na zijn afscheid bij Aarschot teruggetrokken uit het voetbal? Allerminst, zo blijkt wanneer DFVF hem opbelt. “Ik steek veel tijd in Ball movement, de voetbalschool van Marvin Ogunjimi en co. Daarnaast ben ik ook nog bezig ben met het einde van mijn trainersopleiding én zit ik in de organisatie van de Ebbenhouten Schoen, waardoor er nog weinig tijd overschoot voor Aarschot. Op een bepaald moment moet je keuzes maken. Maar om eerlijk te zijn: ik heb al snel ondervonden dat het niets voor mij zou zijn om op dat niveau mee te draaien in het trainerscircuit.”

Aangezien ook Faris zijn voetbalschoenen aan de wilgen heeft gehangen, was er nood aan oplossing. Die kwam er via Kenan, de zeventienjarige zoon van Atahir Haroun, die op zijn beurt de broer is van Mahamat Haroun, vader van Faris en Nadjim. Mahamat voetbalde zelf ooit in Brussel voor Saint-Josse, zo liet zoon Faris optekenen tijdens een interview in februari 2004, een week na zijn debuut in Eerste klasse. Haroun, die in november 2003 al eens was ingevallen in de beruchte bekerwedstrijd tegen Heusden-Zolder, fleurde destijds zijn eersteklasseklassedebuut op door in Bergen het enige doelpunt van de wedstrijd te scoren.

Kenan is, ondanks het serieuze leeftijdsverschil, dus de volle neef van Faris en Nadjim. “We volgen hem al sinds hij baby was, om het zo te zeggen. Onze familie is altijd heel close geweest. Faris is een echte mentor voor hem, want hij heeft het allemaal al eens meegemaakt bij Genk. We hopen nu allemaal dat hij in zijn voetsporen kan treden, al moet hij natuurlijk zijn eigen pad bewandelen. Die continuïteit is alleszins iets waar we allemaal trots op zijn”, aldus Nadjim.

“Tussen eerste profcontract en eerste minuten wat tijd verloren door blessure, maar nu zijn we er. Net als Faris heeft hij eerst wat jeugdrangen doorlopen en is hij alleszins al tot bij de beloften geraakt. In de tijd van Faris speelden de beloften weliswaar nog niet in een profreeks, dat is nieuw natuurlijk. Maar kijk, de aflossing van de wacht is alvast ingezet. Het is op zo’n momenten dat je beseft dat je oud aan het worden bent (lacht).”

Niet dezelfde ingesteldheid

De aflossing van de wacht had al eerder ingezet kunnen zijn, want Kenan heeft nog een vier jaar oudere broer, Sidi Berat Haroun. In de zomer van 2022 ruilde hij de beloften van Lommel SK in voor de Turkse tweedeklasser Manisa FK, maar toen liep het mis. “In de zomer heeft hij tijdens een charity game zijn kruisbanden gescheurd. Van een slechte timing gesproken. Na een revalidatie van meer dan een halfjaar is hij nu weer helemaal fit en is hij op zoek naar een nieuwe club”, duidt neef Nadjim.

De oudere broer van Kenan is weliswaar niet de eerste Sidi Haroun in de familie die een voetbalcarrière uitbouwde. Nog voor 2002, het geboortejaar van Kenans oudere broer, vinden we in de archieven sporen terug van ene Sidi Haroun die dan al bij FC Strombeek, VW Hamme en SC Wolvertem had gespeeld. Later speelde hij ook nog voor andere Asse-Zellik 2002, Delta Londerzeel en KFC Rode-Verrewinkel. “Deze Sidi is de kleine broer van de papa van Kenan”, verduidelijkt Nadjim. De oom van Nadjim en Faris, dus. “Hij had niet helemaal dezelfde ingesteldheid als onze andere voetballende familieleden. Als alles opnieuw was te doen, was het misschien anders gelopen”.

Sidi, een jonge veertiger, doet het de laatste jaren weliswaar goed met zijn sportagentschap Be Managed, dat de belangen van onder andere Faris Haroun behartigt. Ook ex-Seraing-spits Marius Mouandilmadji, tegenwoordig actief bij de Turkse eersteklasser Samsunspor, laat zich vertegenwoordigen door Be Managed. Zijn bondscoach bij Tsjaad, Kévin Nicaise, is allerminst een onbekende voor de familie Haroun: de vaders van Faris/Nadjim en Kévin maakten destijds samen de overstap van Tsjaad naar België. Als kers op de taart is er ook nog Friendly Foot, de vzw die door Mahamat Haroun en enkele vrienden uit de grond werd gestampt met de bedoeling om kinderen de kans te bieden onderwijs te genieten en daarnaast ook volop aan sport te kunnen doen. De vzw, die al meer dan vijftien jaar actief is, hielp niet alleen kinderen in Tsjaad, maar bijvoorbeeld ook in Congo.

Goranes

Kenan maakte in september vorig jaar zijn debuut voor de Belgische U18, aan de zijde van onder andere Robin Mirisola, Cédric Nuozzi en Saif Lazar van Jong Genk. Even daarvoor proefde Kenan wel van de nationale jeugdploegen van… Turkije. Met dank aan de Turks bloed dat hij via zijn moeder meekreeg. Zayd Haroun, de eerstgeborene van Faris – geboren op 11 maart 2017, jawel, de dag dat Antwerp kampioen werd in Eerste klasse B – zou later dan weer kunnen kiezen voor Australië. Zijn moeder Katie Sinclair, die Faris leerde kennen in de Verenigde Staten, komt immers uit het land van de kangoeroes.

Naast dat bloed uit Tsjaad, Turkije en Australië mogen we natuurlijk niet het Belgisch bloed van Patricia Devrieze, de Gentse moeder van Faris en Nadjim die in Verviers werd geboren. Ach, de bijnaam Le Gorane kreeg Faris heus niet alleen omdat hij destijds tot vijftien kopjes snoeihete thee achterover kon gieten. De familie Haroun stamt af van de Goranes, een eeuwenoud nomadenvolk dat vooral in Tsjaad, Niger en het zuiden van Libië leeft. Wordt van nomaden doorgaans gezegd dat ze met hun vee rondtrekken, dan trekken de Harouns in deze 21e eeuw vooral met een voetbal aan de voet het Europese en Afrikaanse continent rond. Jong Genk komt dit seizoen nog tweemaal in actie: vrijdagavond in Geel tegen Francs Borains en volgende week vrijdag in Luik tegen RFC de Liège.