Mensen die mij kennen, zullen ongetwijfeld met enige verbazing de titel gelezen hebben. Ja, ik gun Feyenoord de titel. Uiteraard niet zo veel als ik Ajax de titel gun, maar toch. En nee, ik word niet langzaam een supporter van die Rotterdamse club, ik ben een Ajacied in hart en nieren. Ik heb niks met Feyenoord, niet met de spelers, niet met de supporters, niet met het stadion.

En toch, ergens, diep in mijn hart, gun ik Feyenoord een landskampioenschap. Omdat ik een heel klein beetje kan begrijpen hoe de gemiddelde Feyenoord-supporter zich moet voelen. Mocht je je nu afvragen hoe dat in z’n werk gaat, denk dan eens terug aan de jaren voor Frank de Boer. De jaren van Danny Blind, Henk ten Cate, Adri Koster, Marco van Basten en Martin Jol. Denk daar eens aan terug. De zeven jaar tussen het kampioenschap van seizoen 2003/2004 en die zo fel begeerde derde ster op 15 mei 2011. Waarbij de jaren van ‘oeh-net-niet-maar-dit-biedt-perspectief’ zich lieten afwisselen door jaren van ‘mijn-god-wat-moet-dit-worden’. Elk moment een andere trainer. De Arena die maar geen onneembare vesting wilde worden. En het gevoel dat ‘wij’ hard afgleden van Europese topclub naar nationale tobclub. Maar het waren ‘maar’ zeven jaar. En toen brak het tijdperk Frank de Boer aan. En alles was vergeten. Maar denk nog heel even terug aan die zeven jaar. Heel even maar…

En bedenk dan dat Feyenoord voor het laatst kampioen werd in seizoen 1998/99. De vorige eeuw! Er is een hele generatie Feyenoord-supporters opgegroeid zonder een kampioenschap mee te maken. Zo groot was de sportieve malaise in Rotterdam Zuid dat er in 2012 een spontaan volksfeest losbarstte toen de tweede plaats werd veiliggesteld. En daar kan je lacherig over doen, maar het toont de hang naar succes in Rotterdam Zuid. En laten we eerlijk zijn; de strijd bovenin hoort toch gewoon te gaan tussen Ajax en Feyenoord, tussen Amsterdam en Rotterdam, tussen 020 en 010? Of niet soms. Ja, ik weet dat de resultaten van PSV beter zijn dan die van Feyenoord, maar kom op, een Ajax-PSV of een Feyenoord-PSV heeft toch nog steeds niet dezelfde lading als een Ajax-Feyenoord of Feyenoord-Ajax. Die wedstrijden heten niet voor niets ‘Klassiekers’! PSV mag dan een vast onderdeel zijn van de top 3 in Nederland, Ajax en Feyenoord, dat zijn de clubs met de namen, met de aanhang en met de strijd.

Gaat Feyenoord dit seizoen het kampioenschap wel binnenhengelen? Als ik de Feyenoord-supporters in mijn directe omgeving mag geloven, dan is dit seizoen hét seizoen. Hét seizoen van het vijftiende landskampioenschap van Feyenoord. En eerlijk is eerlijk; beter dan dit heeft Feyenoord er in jaren niet voorgestaan. Om maar eens parallel te trekken met de momenteel weer megapopulaire Formule-1, Feyenoord is dit seizoen gestart van pole position en heeft die positie tot op heden met verve en succes verdedigd. Ajax lijkt op dit moment de enige die bij kan blijven, hoewel dat ook ‘wishfull thinking’ van mijn kant kan zijn.

Iedere rechtgeaarde Feyenoord-supporter zal snakken naar de winterstop, naar wat welverdiende rust voor de spelers. Want Feyenoord mag dan nog steeds fier bovenaan staan, zo soepel als in het begin van het seizoen loopt het niet meer. De wedstrijd tegen uitgerekend Ajax leidde het eerste puntverlies van het seizoen in en daarna werd verloren van Go Ahead Eagles. En dat terwijl die wedstrijd, dat moment, dé uitgelezen mogelijkheid was om weer uit te lopen op de directe concurrentie, omdat die allebei punten lieten liggen, Ajax uit bij AZ en PSV thuis tegen Twente. Voor veel supporters zal dat verlies wellicht even geleid hebben tot een ‘ow-nee-daar-gaan-we-weer’-gevoel. De afgelopen seizoenen deed Feyenoord het eerste deel van de competitie steevast bovenin mee, maar ergens vlak voor of vlak na de winterstop ging het altijd mis. Wedstrijden werden gelijkgespeeld, wedstrijden werden verloren, kostbare punten verspeeld en het kampioenschap uit zicht.

Dus ja, ik gun Feyenoord de titel. Het wordt hoog tijd dat de Rotterdamse club zich weer vast in de top van Nederland vestigt. En natuurlijk hoop ik vurig (ik verwacht het zelfs) dat Ajax het 34ste kampioenschap over de streep trekt. Mocht dat onverhoopt niet lukken, mochten ze de schaal aan Feyenoord moeten laten, dan zal ik voorzichtig glimlachen. Want dan is Feyenoord definitief weer terug waar het hoort. En dat wil zelfs deze Ajacied!

Jacob Fresco