‘Sang…..Eetttt…..Orrrrr’, de supporters van RC Lens laten zich horen in het Stade Bollaert-Delelis. Echoënd rollen de drie woorden, tevens de bijnaam van de Noord-Franse club, over de half lege tribunes. Krachtig en moedig supporteren de fanatieke fans op de lange zijde hun RC Lens in de oefenwedstrijd tegen het ‘grote’ AS Saint-Étienne.
Het Stade Bollaert-Delelis van het ooit zo roemruchte Racing Club de Lens is een baken in het kleine Noord-Franse stadje. Met 38,233 zitplaatsen kan de gehele bevolking van de oude mijnwerkersplaats plaatsnemen in het stadion, een opmerkelijk detail. Bovendien was het een decorstuk van EURO 2016, hetgeen nog altijd staat aangegeven als je van de snelweg de plaats inrijdt. Extra speciaal voor mij, is dat ik tijdens de wedstrijd Engeland-Wales op EURO 2016 in het Stade Bollaert-Delelis te horen kreeg dat ik mijn vwo-diploma had behaald. Redenen genoeg om eens af te zakken richting het departement Pas-de-Calais voor de vriendschappelijke wedstrijd tussen Lens en Saint-Étienne.
Gemoedelijkheid
Lens, gelegen onder de rook van de metropool Lille, is echt een club van de regio. Al snel werd duidelijk dat er een grote toestroom van verkeer was richting de stad, dat resulteerde in een file in de nauwe straten van de kleine stad. Als een colonne mieren liepen de fans, bijna allemaal uitgedost in een rood-geel shirt, richting het stadion. Tussen de menigte van Lens-supporters begaven zich ook plukjes groene shirts van Saint-Étienne, die ofwel 728 kilometer gereden hebben, of als fan in het noorden van Frankrijk wonen. Voetbal zoals voetbal hoort te zijn, gebroederlijk naast elkaar, dat bijdraagt aan het gemoedelijke karakter dat Lens mij gegeven heeft. Mede omdat er veel families rond het stadion liepen en er daadwerkelijk sprake was van een ‘familie-uitje’, dat resulteerde in een run op de nieuwste clubartikelen uit de fanshop.
Hoewel mijn metgezel en ik ruim op tijd bij het stadion waren, werden we tevens verrast door de lange rij die voor de ticketverkoop stond. Hoewel abonnementhouders gratis naar binnen mochten en er online tickets gekocht konden worden, besloten veel Lensois om op het laatste moment naar het stadion te trekken. Aangezien het Franse volk bijzonder kieskeurig is in het kiezen van hun stadionplek, schoot de rij niet op. Gevolg was dat wij drie kwartier voor de ticketing gestaan hebben, maar uiteindelijk hadden we toch beet en konden we het stadion binnen.
De ‘Marseillaise’ en hoge verwachtingen
Eenmaal binnen geraakt, laat het stadion zien dat het groot is. Achter beide doelen een lage eerste ring, met eveneens een bijzonder steile en lange tweede ring. Aan de lange zijde, tegenover de hoofdtribune, staan de fanatieke supporters van RC Lens, die de gehele wedstrijd hun ploeg vocaal zouden gaan ondersteunen. Met het oog op EURO 2016 werd het stadion volledig gemoderniseerd, dat daardoor extreem veilig en ‘breed’ is geworden. De opgangen zijn groot, evenals de passage binnendoor. De buitenkant van het stadion is, net als de binnenkant, volledig grijs met aan de buitenkant de tribune-namen en heel groot de naam ‘LENS’. Fransen zijn een vrij chauvinistisch volkje, dat voorafgaand maar weer eens werd bevestigd: ter ere van de wereldkampioen werd vooraf aan de wedstrijd het volkslied de ‘Marseillaise’ gezongen…
De gasten uit de Loire startten de wedstrijd met hun basiself. Spelers als Ruffier, Subotic, Perrin, Debuchy, M’Vila, Hamouma en Beric stonden aan de aftrap. Hoewel het een oefenwedstrijd was, streden de Lens-supporters vocaal op de tribunes. Uiteindelijk mocht het niet baten, Saint-Étienne ging er met een 0-1 vandoor door een kopgoal van Mathieu Debuchy. De oud-speler van Arsenal en Newcastle United haalde daarmee zijn gram, aangezien hij al werd uitgefloten vanwege zijn verleden: het is een ‘jongen’ van rivaal LOSC Lille. Gedurende de tweede helft controleerde Lens de wedstrijd, maar echt gevaarlijk kon het niet worden. Desalniettemin leek het alsof de supporters bijzonder teleurgesteld waren met het resultaat. Aan alles proefde je dat de aanhangers van Sang et Or hoge verwachtingen hebben, afgezien van het feit dat Lens ‘gewoon’ op het tweede niveau speelt. Deze verwachtingen konden niet gecreëerd zijn met de gedachte aan vorig seizoen, toen eindigden de Noord-Fransen slechts 14de.
Ondanks dat de sfeer er goed in zat, is het stadion simpelweg te groot voor nu. Het aantal supporters dat nu de oefenwedstrijd tegen ASSE aanschouwden, zullen zeer waarschijnlijk de eerstvolgende competitie-thuiswedstrijd tegen Red Star FC ook aanwezig zijn. Mocht Lens onverhoopt promoveren en een vol stadion krijgen, dan weet ik zeker dat het er zou kunnen gaan spoken. Aan de support en de families op de tribune ligt het zeker niet. Nu maar hopen dat ze niet ten onder gaan aan hun eigen verwachtingspatroon.
Teruglopend naar de auto, passeerden we een aanhangwagen van een trekker of wellicht van een oud-mijnbouwvoertuig. Op deze gele kar stonden in rode letter vol trots de successen van de club in het verleden geschreven: Frans Kampioen 1997/1998 & Franse League Cup 1998/1999. Al met al een geslaagde groundhopp tussen de puinheuvels van mijnbouwzand.
Door Fans Voor Fans 