Maandagavond pas werd Yves Vanderhaeghe ontslagen, en er staat al een vervanger klaar. Logisch ook, het moet snel gaan in de voetballerij. Er is nu ook een interlandbreak, wat de nieuwe coach de gelegenheid geeft de ploeg naar zijn hand te zetten. Het is Jess Thorup geworden, ex-coach van FC Midtjylland.

Maandagavond begon de geruchtenmolen al snel te draaien. Ivan de Witte zou een “longlist” hebben gehad met potentiële opvolgers. Velen dachten dat Gent opnieuw ‘braaf’ zou zijn en andere clubs niet zou storen. De opties bleken mager, dus moesten ze een coach ergens wegplukken. Jess Thorup stond helemaal bovenaan die longlist. Maar waarom precies hij, en wat kunnen we van hem verwachten?

Waarom Thorup?

De Deen is zowel in Denemarken als in Europa een gerespecteerde trainer. Hij kreeg zijn eerste job als T1 bij Esbjerg, waar hij in drie seizoenen de titel en de beker won. Later werd hij coach van de Deense beloften, waar hij zonder prijzen te winnen wel goed werk leverde. Na 23 wedstrijden won hij er twaalf, en speelde hij zeven keer gelijk. Zo kreeg hij de trainersrol bij Midtjylland waar hij in zijn derde seizoen de titel won, en momenteel aan de leiding staat halverwege de reguliere competitie.

Hij probeerde al meerdere systemen doorheen zijn relatief korte, maar succesvolle carrière. Dit toont het Gentse bestuur dat hij flexibel is en onder verschillende omstandigheden kan werken. De fundamenten van zijn ploeg bestaan ook telkens uit hoge druk, en voetballende oplossingen zoeken wanneer de ploeg onder druk wordt gezet. Dit is iets wat de Buffalo’s kenmerkte, en wat de supporters nu al een tijd missen.

Herkenbaar systeem

De Deen staat erom bekend met een 3-4-3 te voetballen. Het is een systeem dat de Buffalo’s onder Hein Vanhaezebroeck drie seizoenen grootse successen bezorgde, ongezien in de clubgeschiedenis. Echter leek het vet van de soep in het vierde seizoen, Vanhaezebroeck werd aan de deur gezet en de supporters waren de opstelling beu geraakt na zwakke resultaten. Het wordt dus afwachten of zowel de supporters als spelers deze aanpak zullen omarmen.

Thorup speelt dit systeem al bijna twee jaar met succes, want werd hiermee kampioen. Dit was pas de tweede landstitel in de clubgeschiedenis, nadat hij de vorige twee seizoenen respectievelijk derde en vierde werd.

Past dit nog bij Gent?

In dit systeem ga je doorgaans uit van voetballend vermogen bij de centrale verdedigers, iets waar de ploeg momenteel niet in uitblinkt. Dylan Bronn voldoet aan dat profiel, maar daar blijft het echt wel bij. Onder Vanhaezebroeck werd ook Asare achterin uitgespeeld, maar die lijkt eerder de linkerflank voor zich te zullen nemen wegens een dunne spoeling.

Ondertussen kennen we Sanneh van bij Anderlecht, en Alexander Scholz die hij onder zijn hoede had in Denemarken en het toch uitstekend deden voor hem. Misschien is zijn aanpak met drie verdedigers dan toch net iets anders.

Een trainer moet zijn ploeg natuurlijk altijd kiezen op basis van het beschikbare materiaal, de ploeg lijkt eerder gemaakt voor een 4-3-3-opstelling. Thorup bewees echter al in meerdere systemen te kunnen voetballen. Voor hij naar zijn huidige systeem overschakelde, speelde hij in een 4-3-3 met een omgekeerde driehoek. Iets wat misschien nog fris in het geheugen van Club Brugge zit, zij verloren van Midtjylland in 2015.

“Het systeem hangt af van de spelers. Ik kijk eerst naar welk type spelers ik heb, daaraan pas ik mijn systeem aan. Niet omgekeerd.” ~ Thorup

De aanstelling is veelbelovend, maar hij heeft nog alles te bewijzen in de Belgische competitie.

Advertentie