18u45, zaterdagavond, Nekkerspoel Mechelen. De auto is geparkeerd en we wandelen richting Achter De Kazerne. De lichte walm is al ver zichtbaar in de donkere lucht boven de daken van de rijhuizen. We converseren als een Mulder en Vandenbempt: volstrekte analisten met een klare kijk op de voorbeschouwing van de wedstrijd. Tegenwoordig gaat het niet meer over pronostieken en selecties, maar over die godverdomse vraag: “Hoe is het toch mogelijk?”

Speeltijden in 1B zijn te belachelijk voor woorden: hier en daar om 16u of 17u op zondagnamiddag, of een late vrijdagavond. Maar voor een keer hadden we geluk, want de tweede periode werd geopend tegen Lommel op een zaterdagavond, op papier een klassiek avondje voetbal. Het was donker en fris, we droegen een muts en sjaal strak rond onze nek gedraaid. Toch was het anders dan anders. Ik voelde me onderdrukt door iets hogers, door een donderwolk die vlak boven ons hoofd de schijterij zou krijgen, terwijl de hemel zo helder was dat het sterretje van Lei Clijsters te bewonderen viel. Die zogenaamde hogere duivel heeft propere handen.

Ik wil het niet hebben over de uitbraak van heel het circus, dat is ondertussen al meer dan een maand geleden. Het gaat over de constante sleur die je meezeult naar overal, zeker als Mechelen-supporter dezer dagen. De naam van uw club wordt door het slijk gehaald, misbruikt en verkracht door websites die zielig genoeg zijn om titels te gebruiken als ‘Drama: KV Mechelen dreigt op te houden met bestaan’. Ik ga die klootzakken hun naam zelfs niet benoemen, dat verdienen ze niet om op dit prestigieuze platform te verschijnen. Ja, hier is het prestigieus tegenover de shitholes daar. Geld uit miserie halen, het is een maatschappelijke trend die niet te stoppen valt.

Over shitholes gesproken, ’t Kiel kan er voor mij ook door als zodanig. Een aantal weken geleden, net voor de wedstrijd KV Mechelen-Wilrijk B, kondigde de ratten aan om de match ‘onder voorbehoud’ te spelen. “Vanwege de onzekerheid over de toekomst van de tegenstrever,” klonk er op de website. Pure provocatie, zelfs hun eigen fans vonden het overdreven. Ondertussen hebben alle clubs in 1B laten weten om onder voorbehoud te spelen, ze volgen blind wat de meester zegt. Ik wist dat dit seizoen zwaar ging worden, maar laat ons toch met rust. Er is geen sikkepit bewezen van heel dit gedoe. Uiteindelijk wonnen we wel met 3-0, en toch bleef er een zuur gevoel branden.

En dat gevoel heet sleur, als een bureaucratisch huwelijk van 30 jaar van partners die nog nauwelijks seks hebben, omdat ze dat opgegeven hebben. Opgeven denk ik niet aan, elke wedstrijd blijft cruciaal en alle mensen met een geelrood hart blijven roepen. Net zoals die 3-2 tegen Lommel, lang geleden dat er nog zo’n ontlading is geweest, ondanks de discutabele gebeurtenissen. En waar opperen de Twittergoden dan over na die match? #PropereHanden. Gelukkig hebben we toch die eerste drie punten op zak, maar het voelt zo fake en leeg aan. Ah ja, de uitslag is ‘onder voorbehoud’. God, get me out of this shithole that is 1B. 

Het interesseert me allemaal niet meer, ik kan niet meer volgen wie er vrijgelaten is, waar er is binnengevallen, of Moeskroen eindelijk dood is. Dat laatste is mijn enige wens, en dat Lokeren degradeert en dat eerste klasse ons toelacht. Ik heb niets tegen Lokeren, behalve een bloedhekel.

Advertentie