De huurlingen van Genk: wie keert terug als volwaardige aanwinst?

Uitleenbeurten, het zijn altijd gokken. De speler kan als herboren terugkeren, kan reuzenstappen gezet hebben in zijn ontwikkeling, maar voor hetzelfde geld draait het uit op een flop. Landskampioen Genk verhuurde afgelopen seizoen acht spelers. Rekening houdend met het feit dat het met Leandro Trossard, Sander Berge, Ruslan Malinovskiy, Ally Samatta en Joakim Maehle in het slechtste geval vijf absolute sleutelpionnen kan verliezen, zou het niet slecht zijn als er tussen die uitgezonden zonen minstens één speler kan dienen als volwaardige versterking. Een overzicht van hoe de Genk-huurlingen het er tijdens hun uitleenbeurt vanaf brachten, en of er plaats is voor hen in het post-kampioenenelftal.

Nikolaos Karelis

De grootste cultheld die vorig jaar werd uitgeleend is ongetwijfeld Nikolaos Karelis. De Griekse aanvaller stal bij zijn debuut in januari 2016 meteen de harten van de Genkse fans door tegen Zulte Waregem met een omhaal het winnende doelpunt te scoren. In zijn eerste halve seizoen was hij meteen goed voor elf doelpunten. In zijn eerste volledige scoorde hij achttien keer, waarvan zeven keer in drie bekerwedstrijden (een hattrick tegen Charleroi en een vierklapper tegen Eendracht Aalst). Die achttien doelpunten scoorde Karelis overigens in een half seizoen, want in de laatste wedstrijd van het kalenderjaar 2016 scheurde hij zijn kruisband.

Het zou min of meer het begin van het einde betekenen. Karelis keerde pas in oktober 2017 terug uit blessure. Twaalf minuten na zijn wederoptreden miste hij tegen Kortrijk bij 0-0-stand meteen een strafschop. Dat een spits die net tien maanden afwezig was geweest een penalty moest trappen, illustreert perfect hoe diep Genk toen zat. Karelis leek langzaamaan terug te groeien naar zijn oude niveau, maar langzaamaan groeide in Genk het besef dat de Griek nooit meer dezelfde spits zou zijn als voor zijn blessure. Van de drie spitsen die Genk in de voorbereiding op het seizoen 2018/19 had rondlopen (Karelis-Samatta-Ingvartsen) was de Griekse Hulk op dat moment de grootste goaltjesdief, maar conditioneel zakte hij door het ijs. De Limburgers besloten hem dan maar tijdelijk ander oorden op te sturen, weliswaar niet zonder een contractverlenging van één seizoen. Quasi de hele Griekse top toonde interesse, de keuze viel uiteindelijk op PAOK Saloniki.

Als hij in het seizoensbegin nog minuten had gemaakt voor Genk in de Jupiler Pro League, was Karelis afgelopen seizoen zowaar twee keer kampioen geworden. Met PAOK Saloniki pakte hij afgelopen seizoen immers de dubbel, al was zijn aandeel daarin niet zo groot. In de beker maakte hij wel drie doelpunten in vier wedstrijden, maar in de competitie kreeg hij slechts 134 speelminuten, waarin hij droog bleef. Karelis gold zijn hele carrière als een onvervalste goaltjesdief die in een goed draaiend geheel altijd zijn doelpuntje meepikt, maar wie in hem de gedroomde opvolger ziet voor Ally Samatta is eraan voor de moeite: het lichaam van de 27-jarige spits is op. Net als Ivan Bosnjak een decennium geleden lijkt de Genk-spits veroordeeld tot voetbal op een lager niveau. Voor wie Bosnjak niet meer zou kennen: de Kroatische spits streek in 2006 neer in Genk en maakte meteen indruk, maar na zijn kruisbandblessure enkele maanden later vond hij nooit nog zijn oude niveau terug. In plaats van een transfer naar een G5-competitie te versieren moest Bosnjak zijn toevlucht zoeken tot Iraklis Thessaloniki, later volgden zelfs nog clubs uit Brunei en Indonesië. Hetzelfde lot lijkt Karelis nu beschoren, ondanks een nog lopend contract van een jaar.

Amine Khammas

Het is dat we van interesse voor Jere Uronen nog niets hebben opgevangen, maar bij een vertrek van de Finse linkerverdediger zou er met Amine Khammas een prima vervanger klaarstaan. Door Albert Stuivenberg bij de A-kern gehaald tijdens de voorbereiding op het seizoen 2017/18, kreeg de voormalige leerling aan de academie van Jean-Marc Guillou op de openingsspeeldag tegen Waasland-Beveren meteen zijn maidenmatch in het eerste elftal. Het hielp natuurlijk dat vaste linskback Jere Uronen het seizoensbegin miste door een blessure, maar tijdens zijn vier basisplaatsen gaf Khammas wel zijn visitekaartje af. Op basis daarvan pikte de tweevoetige, technisch sterke flankverdediger op tijd en stond nog aardig wat speelminuten mee. Zolang Stuivenberg trainer was weliswaar, want bij de komst van Philippe Clement in december 2017 was het over met de pret. De Belgische Marokkaan schipperde onder Clement tussen de bank en de tribune. In april 2018 werd Khammas zelfs even naar de B-kern verwezen, volgens de club omdat hij niet de juiste attitude had getoond.

Een uitleenbeurt leek de beste oplossing voor Khammas, en dus verhuisde hij afgelopen zomer voor een jaartje naar de Nederlandse tweedeklasser FC Den Bosch. Daar drong hij naar eigen zeggen zelf op aan, blijkt uit een interview met Voetbalzone. “Ik denk dat ik hier meer volwassen ben geworden, daar draagt deze huurperiode ook aan bij”, sprak de verdediger in maart 2019. “Hier speel ik iedere week, dus fysiek moet je je anders voorbereiden. Op fysiek vlak heb ik daardoor de grootste stappen gezet.”

Vast staat dat Khammas een serieuze upgrade heeft ondergaan na zijn jaartje bij Den Bosch, waar hij titularis was. Maar ook in Genk is er natuurlijk in tussentijd het een en het ander veranderd. De concurrentiestrijd met Bojan Nastic lijkt Khammas nog wel te kunnen winnen, maar afgelopen winter haalde Genk met Casper de Norre en Neto Borges twee back-ups voor op linksachter. De Norre kan weliswaar ook op rechtsachter spelen, en Borges mocht sinds zijn komst nog maar één keer opdraven. Het lijkt afwachten welke rang Khammas van trainer Felice Mazzu toebedeeld krijgt in de pikorde der linksachters om te weten waar zijn toekomst ligt voor volgend seizoen.

Benson Manuel

De laatste uitgaande miljoenentransfer uit de clubgeschiedenis van Lierse SK was die van Benson Manuel. Genk telde twee zomers geleden 1,25 miljoen euro neer voor de toen 20-jarige rechtsbuiten. Geen mens die eraan twijfelde dat Genk een goede zaak had gedaan, want de snelle flankspeler had in Play-off 2 menig tegenstander dolgedraaid met zijn technische bagage.

Manuel had echter te kampen met groeipijnen bij het aanpassen aan Eerste klasse A. Hij had al wel een seizoen in de Jupiler Pro League gespeeld met Lierse, maar was toen nog piepjong. De druk om week na week te presteren bij een G5-club leek nog wat te groot voor de prille twintiger. Maar ach, ene Leandro Trossard speelde op diezelfde leeftijd nog op uitleenbasis bij OH Leuven. Genk zocht dus maar een lager aangeschreven ploeg in Eerste klasse A om Manuel aan uit te lenen, en vond met Excel Moeskroen een ideale partner. Na een desastreuse start onder Frank Defays herpakte de club zich onder Bernd Storck, en zo ook Manuel. De Belg met Angolese roots genoot zichtbaar van het vertrouwen van zijn coach en werd naarmate het seizoen vorderde efficiënter. Op het einde van het seizoen klokte hij af op dubbele cijfers: twee doelpunten en acht assists.

Manuels toekomst kan nu twee kanten op. Moeskroen beschikt over een aankoopoptie, maar die bedraagt drie à vier miljoen euro – een veel te hoog bedrag voor de club. Ofwel koopt Moeskroen hem over en verkopen ze hem meteen door met winst, ofwel keert Manuel terug naar Genk. Op rechtsbuiten zal hij er natuurlijk moeten opboksen tegen Junya Ito, maar met Dieumerci Ndongala (op de radar van Besiktas) vertrekt er mogelijk een potentiële concurrent. Hoe dan ook is Genk de grote winnaar in het verhaal: ofwel boeken ze miljoenenwinst, ofwel krijgen ze een speler op niveau terug. Want een Benson zoals in de hoogdagen van Moeskroen tussen Nieuwjaar en het begin van Play-off 2 is zeker een aanwinst voor de landskampioen.

Ibrahima Seck

Voor Ibrahima Seck lijkt het verhaal bij de landskampioen voorbij. De Senegalese middenvelder werd in januari 2018 op voorspraak van toenmalig trainer Philippe Clement weggeplukt bij Waasland-Beveren, waar het duo eerder al succesvol samenwerkte. Clement wist wat hij aan zijn trouwe luitenant had: als voorbeeldprof heeft Seck als verlengstuk van de coach op het veld een onmiskenbare waarde. Technisch is hij niet de meest begaafde voetballer, maar dat maakt hij goed met zijn duelkracht, goed kopspel en loopvermogen. Zo’n speler is handig in fysieke wedstrijden, wat dus uitstekend van pas kwam in het zwalpende Genk van toen Clement en Seck neerstreken in de Luminus Arena. Zeker gezien de lange onbeschikbaarheid van Sander Berge toen.

In een goeddraaiend Genk – lees: het seizoen 2018/19 – verdween Seck echter naar de bank. Het Senegalese breekijzer moest zich vaak tevreden stellen met een handvol speelminuten. Seck sprak zijn transferwens uit en werd in januari 2019 uitgeleend aan Zulte Waregem. Bij Zulte Waregem bewees hij meteen zijn waarde, waardoor we hem komend seizoen eerder aan de Gaverbeek verwachten dan in de Luminus Arena. Zeker omdat een speler als Seck eigenlijk een vaste basisplaats nodig heeft om op niveau te blijven. Gezien de kersverse landskampioen op zijn positie eerder de kaart van jeugdproduct Dries Wouters lijkt te gaan trekken, is de kans groot dat Zulte Waregem de aankoopoptie van de 29-jarige Seck zal lichten. Mogelijk is Seck straks een tweede keer heel belangrijk voor Genk: anderhalf jaar geleden kreeg de latere kampioenentrainer Philippe Clement zijn zin door de komst van Seck – wat Clements start bij Genk ongetwijfeld vergemakkelijkt heeft –, straks kan hij door naar Essevee te trekken de prijs van Genk-target Theo Bongonda mogelijk drukken.

Gaëtan Coucke

De toekomst van Gaëtan Coucke lijkt volledig af te hangen van de beslissing van Nordin Jackers. Jackers, afgelopen seizoen tweede doelman bij Genk na Danny Vukovic, liet enkele dagen geleden immers weten dat hij meer wil spelen en daarom een vertrek bij Genk overweegt. Jackers speelde afgelopen seizoen slechts zeven wedstrijden, twee daarvan omdat Vukovic met Australië deelnam aan de Asian Cup. Aangezien niets erop wijst dat Vukovic Genk deze zomer zal verlaten, zou het weleens kunnen dat Jackers zijn dreigement uitvoert.

In dat geval schuift Gaëtan Coucke een plaats op in de rangorde der Genkse doelmannen. Coucke, één jaar jonger dan Jackers, speelde nog geen enkele officiële wedstrijd voor Genk maar maakte afgelopen seizoen indruk tijdens zijn uitleenbeurt aan Lommel SK. Hij speelde alle wedstrijden in 1B, zowel in de reguliere competitie als in de degradatie-play-offs. De jeugdinternational, die in 2015 als tweede doelman brons pakte op het WK U17 met België, werd op het einde van het seizoen door de Lommel-fans bekroond met de Gouden Schoen. Niet slecht, zeker als je weet dat aanvaller Leonardo Rocha zich met 16 doelpunten tot topschutter van 1B kroonde.

Met een jaartje profvoetbal in de benen heeft Coucke ontegensprekelijk grote stappen gezet, zowel qua spel als qua uitstraling. Door hem door te schuiven tot doublure van Vukovic zou Genk zeker geen gevaarlijke gok nemen, maar mogelijk kiest Genk ervoor om hem nog een jaartje langer uit te lenen – aan Lommel of aan een andere ploeg. In ieder geval: Coucke, die sinds zijn zevende voor Genk speelt, lijkt voorbestemd om ooit eerste doelman te worden bij Genk.

Dante Vanzeir

Net als Coucke maakte Dante Vanzeir deel uit van de talentvolle generatie die vier jaar geleden brons pakte op het WK U17 in Chili. Een jaar later maakte hij onder Peter Maes zijn debuut in Eerste klasse. Niets leek een doorbraak in de weg te staan, maar een maand na zijn eersteklassedebuut scheurde Vanzeir in een jeugdinterland de voorste kruisband van zijn rechterknie. De daaropvolgende revalidatie, die bijna een jaar duurde, was een vervelende rem op de ontwikkeling van de jonge Genk-spits.

Om Vanzeir rustig te laten groeien, leende Genk hem afgelopen zomer uit aan KFCO Beerschot Wilrijk. De uitleenbeurt werd een groot succes: de 20-jarige spits scoorde dertien keer in 1B – waaronder een vierklapper tegen Tubeke –, twee keer in Play-off 2, één keer in de promotiewedstrijd tegen KV Mechelen en één keer in de Beker van België. Eindbalans: 17 goals in 39 wedstrijden. Geen slechte cijfers voor een eerste volledig profseizoen, zeker na zo’n zware blessure.

Indien KV Mechelen effectief veroordeeld wordt, promoveert Beerschot Wilrijk volgend seizoen naar Eerste klasse A. De uitleenbeurt van Vanzeir loopt in principe op het einde van de maand in principe af, maar de vraag is of hij nu al klaar is voor een vaste basisplek bij Genk. Dat Vanzeir het potentieel heeft om op termijn bij Genk mee te draaien lijkt geen betoog te behoeven, maar momenteel heeft Genk met Junya Ito en Dieumerci Ndongala (en straks mogelijk ook Benson Manuel) al redelijk wat volk rondlopen op rechtsvoor. Als ook Benjamin Nygren er nog bijkomt, lijkt het misschien beter om de uitleenbeurt nog met een seizoen te verlengen. Nog een jaartje extra op het Kiel, ditmaal in 1A, kan Vanzeirs carrière alleen maar ten goede komen.

Jakub Brabec

Komt alvast niet terug: Jakub Brabec. De Tsjechische centrale verdediger, die in de zomer van 2016 voor 2,5 miljoen euro werd gehaald bij Sparta Praag, wordt definitief overgenomen door Viktoria Pilsen. In zijn eerste seizoen was hij nog een vaste waarde in de Genkse verdediging, maar door het succes van het centrale duo Joseph Aidoo-Omar Colley verdween hij meer en meer naar de achtergrond. Afgelopen zomer vertrok hij op uitleenbasis naar het Turkse Rizespor, halfweg het seizoen nam Viktoria Pilsen het huurcontract over. Nu neemt de vijfvoudige Tsjechische landskampioen de intussen 26-jarige verdediger definitief over.

Bojan Nastic

De verwachtingen waren hooggespannen toen Genk in de zomer van 2016 de 22-jarige Bojan Nastic overnamen van FK Vojvoda. Dat was immers ook de club waar de Limburgers destijds Sergej Milinkovic-Savic gingen halen. Helaas draaide deze transfer niet even succesvol uit: de Bosnische linksachter was in zijn tweeënhalf jaar durende passage in de Luminus Arena te wisselvallig. Hij werd in januari 2019 uitgeleend – met aankoopoptie – aan KV Oostende, maar die lijken de optie niet te gaan lichten. Nastic, die straks 25 wordt, gedroeg zich altijd als een voorbeeldprof, maar werd voor dit Genk net iets te licht bevonden. Hij ligt nog een jaar onder contract bij Genk, maar de landskampioen lijkt niet echt meer op hem te rekenen – tenzij Felice Mazzu hem een nieuwe kans geeft. Bij een minder hoog aangeschreven club uit de Jupiler Pro League kan hij zeker zijn waarde hebben, rest enkel nog een club te vinden die zijn nog één jaar lopende contract bij Genk wil afkopen.