In deze rubriek zetten we Belgische (en een aantal Nederlandse) supporters van ietwat atypische buitenlandse clubs in de spotlights. Vandaag nemen we voor de derde keer een kijkje in Engeland.

Hoe is je liefde voor QPR ontstaan?

Als kind werd ik via Match of the Day (herhaling op zondagochtend) grote fan van het Engelse voetbal. In december 1998 – paar maanden eerder 18 jaar geworden – trok ik een eerste maal richting Engeland voor een wedstrijd. Zonder ticket en gewoon ter plaatse een match uitkiezen, want in London heb je elk weekend natuurlijk voldoende opties. Op die zaterdag 19 december 1998 was er dan ook een Londense derby: Crystal Palace vs. Queens Park Rangers. Richting Selhurst Park getrokken en de eerste pub waar we binnen gingen in de buurt van het stadion zat vol met away fans. Daar ter plaatse hadden ze tickets geregeld en konden we mee in het uitvak, destijds de volledige lange zijde. Fenomenale sfeer ondanks een matige 1-1. Maar de vonk was volledig overgeslagen. Come on you R’s bleef sinds die dag op me kleven.

Wat maakt QPR zo speciaal?

QPR ligt in West-Londen. Hun grootste rivalen situeren zich daar in de buurt: Chelsea, Fulham en Brentford. Hun thuiswedstrijden spelen ze op Loftus Road, ondertussen omgedoopt tot het Kiyan Prince Foundation Stadium ter herinnering van een tragisch overlijden van een jeugdspeler. Ik denk dat het voor mij een combi was van de eerste ervaring, het shirt, de sfeer en het wat afstappen van de grote clubs uit de Premier League. En bij de eerste thuiswedstrijd was het helemaal duidelijk. Een heerlijk stadion waar je vlak op het veld zit, je kan de spelers quasi aanraken. Het voelde als thuiskomen bij een voetbalploeg. Naast QPR zag ik ook thuiswedstrijden in London van West Ham, Charlton & Millwall. En ook al waren dat fijne ervaringen, nergens was het gevoel hetzelfde als op Loftus Road. Born Blue & White is een fijn filmpje waar het gevoel extra naar boven komt.

Woonde je reeds wedstrijden van QPR bij?

Zoals reeds aangehaald begon het met die eerste wedstrijd op Selhurst Park. In augustus 1999 dan een eerste maal teruggekeerd voor een thuiswedstrijd. Een wedstrijd voor de League Cup tegen Cardiff City. Sindsdien blijf ik QPR volgen via de beschikbare kanalen. In de jaren die volgden speelden ze zowel in de Premier League, Championship als League One. Momenteel dus The Championship, maar wat een heerlijke reeks vol traditieclubs zoals bijvoorbeeld Sheffield United, Blackburn Rovers en Nottingham Forest.

Af en toe kom ik nog eens ter plaatse, anders bekijk ik de highlights van de wedstrijden via hun accounts op sociale media. Via QPR+ kan je ook ‘match passes’ kopen om live te kijken. Komend seizoen wil ik graag een nieuwe wedstrijd ter plaatse meemaken, als de maatregelen omtrent Covid-19 het toelaten tenminste. Momenteel staat de thuismatch tegen Nottingham Forest op 30 oktober in de agenda.

Alle artikels in deze rubriek: De atypische voetbalfan

Advertentie