Het Referee Department maakt vandaag bekend dat er menselijke fouten zijn gebeurd bij het afkeuren van de winnende treffer van Standard-verdediger Moussa Sissako tegen Cercle Brugge. De lijnen waren slecht getrokken en bovendien werd het interpretatieprotocol niet nageleefd. Men had de beslissing van de lijnrechter (“geen offside”) moeten volgen. U denkt nu ongetwijfeld dat we nood hebben aan een VAR-VAR. Wel, dat is een goed idee.
Laat mij eerst en vooral benadrukken dat de videoscheidsrechter een uitstekende uitvinding is. De – vaak terechte, soms onbillijke – klagers van vandaag zijn die van vóór het VAR-tijdperk, met het verschil dat de fouten van toen vaak flagranter waren. Net daarom ook was een VAR broodnodig: een sport met zo’n laag doelpuntengemiddelde doch immense belangen moet scheidsrechterlijke fouten tot een minimum herleiden. We mogen daarnaast niet vergeten dat de VAR als instituut eigenlijk weinig te maken heeft met de individuen die het schermenlokaal bemannen.
Waar ik de klagers van heden ten dage wel in moet bijtreden, is de gedaalde acceptatiegrens. De videoref ziet wat wij op tv zien, waarom neemt hij dan in godsnaam vreemde beslissingen? Een van de redenen is de druk: terwijl de wereld wacht, het publiek in het stadion ongeduldig fulmineert en de hoofdscheidsrechter zijn wijsvinger pijnlijk lang in zijn oor steekt, moet de VAR elfendertig schermen bestuderen en bedienen en vervolgens het correcte oordeel vellen. Dat is uiteraard geen gemakkelijke job.
De VAR-VAR kan uitsluitsel bieden.
In Tubeke, voor de gebouwen waarin het VAR-team gestationeerd is, staat een busje op de parking. Binnenin zit de VAR-VAR. Hij leunt kalm achterover en houdt de videoscheidsrechter nauwlettend in de gaten via een beeldscherm. Er hangt toch al een camera in de nek van de videoref en diens assistenten. Zonder de druk van het inzoomen, het schakelen tussen beeldfragmenten, het terugspoelen, het lijnentrekken, het beslissen, analyseert hij de output van de VAR. Elke procedurele of technische lapsus kan zo gecorrigeerd worden.
Wie wordt de VAR-VAR? Simpel: Frank De Bleeckere. Hij kent tenslotte alle regels. Dat zou meteen ook een einde maken aan zijn tenenkrullende retrospectieve kritiek in een wollig pseudojuridisch taaltje dat hoegenaamd niets te maken heeft met de essentie van de prachtige volkssport voetbal.