Met Jordy Soladio en Mayron De Almeida eindigden vorig seizoen twee Belgen in de top tien van de topschuttersstand van de BGL Ligue, de Luxemburgse hoogste divisie. Ook Deniz Muric deed het niet onaardig met acht doelpunten. Een mooie prestatie, nadat hij met FC Rodange 91 in de BGL Ligue slechts drie competitiegoals scoorde in twee seizoenen. “Komend seizoen ga ik voor tien goals en tien assists”, aldus de 27-jarige aanvaller.

Vertel me eens, hoe is afgelopen seizoen verlopen?

“Ik heb een goed seizoen achter de rug. Zeker als je het op vlak van statistieken bekijkt. Acht doelpunten en ook nog eens zoveel assists, dat is niet slecht. Het is mijn beste seizoen ooit in wat toch wel een nationale hoogste divisie is. Ik ben een polyvalente aanvaller, ik scoor en ik laat scoren. Jammer dat mijn seizoen toch wat geremd is geweest door een blessure”.

“Op collectief vlak is het seizoen echter wat minder goed verlopen: we hebben een slechte tweede ronde gespeeld en hadden uiteindelijk barragewedstrijden nodig om ons verblijf in de BGL Ligue te verlengen. We hadden nochtans de kwaliteiten om dat seizoen rustig uit te spelen”.

Dat biedt wel de mogelijkheid om het volgend seizoen beter te doen.

“Absoluut. We hebben op 24 juni de trainingen hervat. Maar daarvoor zijn we ook individueel al onder handen genomen, en hebben we spierversterkende oefeningen gedaan. We hadden elk ons eigen programma gekregen. Het is wel fijn dat we zo goed opgevolgd worden”.

“We zijn jammer genoeg wel een aantal sleutelspelers kwijt die bij een andere club uit de competitie hebben getekend. Onze aanvoerder bijvoorbeeld, en ook de Belg Bigen Yala Lusala (ex-Lokeren, White Star Woluwe, Eendracht Aalst…, red). We hebben op onze beurt ook al een aantal nieuwe jongens binnengehaald, die ook hun kwaliteiten hebben. Het zou fijn zijn als we komend seizoen met deze groep in de top acht kunnen eindigen. Als de nieuwe jongens brengen wat we van hen verwachten, is dat wat mij betreft zeker mogelijk”.

Vorig seizoen trok je na drie seizoenen bij FC Rodange 91 het shirt van US Hostert aan. Op de openingsspeeldag van de BGL Ligue scoorde je meteen tweemaal tegen je ex-club. Dat zal wel een speciale wedstrijd geweest zijn.

“Zeker, vooral omdat Rodange mijn eerste club in het Groothertogdom Luxemburg was. Ik werd met de club ook kampioen in de Éirepromotioun (het tweede niveau in Luxemburg, red) en scoorde dat seizoen elf competitiegoals. Komt daar nog eens bij dat ik er niet in de beste omstandigheden ben vertrokken. Pas op, met de club op zich heb ik geen enkel probleem, het kwam meer door een bepaalde persoon die daar inmiddels vertrokken is. Met andere bestuursleden kom ik nog steeds goed overeen”.

“Ik schep dan ook helemaal geen genoegen uit het feit dat ze vorig seizoen gedegradeerd zijn uit de BGL Ligue. Maar je begrijpt vast dat ik onzettend gemotiveerd was om uitgerekend tegen hen aan mijn nieuw avontuur bij Hostert te beginnen. Ik had een goede seizoensvoorbereiding achter de rug en begin het seizoen met twee doelpunten tegen Hostert”.

Vóór je periode in het Groothertogdom Luxemburg speelde je in België enkel in de provincie Luxemburg. Ik las op het internet dat je in Elsene geboren bent. Klopt dat?

“Jazeker, ik ben geboren in Elsene. Daar heb ik tot mijn tweede gewoond, en dan heb ik twee jaar met mijn ouders in Griekenland gewoond. Vervolgens hebben we even in Laken gewoond, om dan uiteindelijk onze tenten op te slaan in het uiterste zuiden van ons land. Een groot deel van mijn jeugdopleiding heb ik dan ook genoten bij Excelsior Virton. Op mijn zeventiende heb ik tegen mezelf gezegd dat het allerbelangstrijke was om ergens in een eerste elftal te spelen. Ik debuteerde uiteindelijk bij URSL Saint-Léger. Als ik er nu op terugkijk, vind ik nog steeds dat het een juiste keuze was om destijds een stapje achteruit te zetten, want stapje per stapje ben ik er uiteindelijk geraakt”

Dat eerste stapje kwam er in 2016 al, toen je voor RE Bertrix uit Derde klasse amateurs tekende. Helaas werd je carrière toen geremd door een auto-ongeval.

“Een ernstig auto-ongeval, inderdaad. Ik had net bij Bertrix getekend. Het scheelde niet veel of ik was een arm kwijt, en het had zelfs nóg slechter kunnen aflopen. Het is niet makkelijk geweest, maar in september heb mezelf destijds in het ziekenhuis – waar ik twee maanden heb moeten verblijven – een doelstelling gesteld: in februari zou ik weer op een voetbalveld staan. Ik heb ontzettend veel karakter getoond en uiteindelijk stond ik nog vroeger dan vooropgesteld weer op het veld, maar sportief was het natuurlijk niet onmiddellijk een hoogvlieger”.

Vandaar je terugkeer naar Eerste provinciale in 2017, meer bepaald bij RUS Ethe Belmont.

“Een club dichter bij huis, want Bertrix ligt dan wel in dezelfde provincie, het lag toch niet bepaald bij de deur. Met dank aan een goede focus heb ik een goed seizoen 2017/18 gespeeld, waardoor ik sneller dan verwacht een stevige stap vooruit kon zetten: via een makelaar kon ik aan de slag in het Groothertogdom Luxemburg. Ik heb nu al vier seizoenen achter de rug in Luxemburg: een ik de Éirepromotioun en drie in de BGL Ligue “.

Wat mag de toekomst nog voor jou brengen, Deniz?

“Ik ben dit jaar 27 geworden. 27 à 28 jaar, dat is de leeftijd waarop een voetballer gewoonlijk in zijn piekjaren zit. Ik verwacht dus dat de komende twee jaren mijn beste zullen zijn qua statistieken. Voor komend seizoen heb ik mezelf alvast een nieuwe doelstelling opgelegd: tien goals en tien assists”.

“Het was voor mij belangrijk om bij US Hostert te blijven. Ik lig er nog tot 2024 onder contract, maar hoe dan ook, ik wilde hier blijven om opnieuw een goed seizoen te spelen. Bevestigen met dezelfde club. Je kan overal een goed seizoen spelen, maar het moeilijkste in het voetbal – en eigenlijk overal – is om te bevestigen door een nog een extra goed seizoen aan te breien.

“Mijn doel is om altijd hoger te mikken, dus ik sluit niets uit voor de toekomst, maar voorlopig is Luxemburg prima voor mij. Het is ook makkelijk dat je hier zoveel landgenoten tegenkomt. Vorig seizoen hadden Bigen Yala Lusala en Jean-Désiré Tibor (ex-FCJL Arlon, -Longlier, -RE Durbuy, red) bijvoorbeeld een groepje van drie, waarmee we geregeld iets gingen eten. Je hebt dan ook vaak dezelfde spelersmakelaars, wat in sommige situaties best wel handig is”.

Advertentie