Tubeke begint steeds meer op een rehabilitatiecentrum voor ongelukkige voetballers te lijken. Zo’n weekje bij de Rode Duivels kan goed doen voor sommige jongens. Youri Tielemans wil z’n hoofd even leegmaken door nog eens te weten wat winnen is, Jason Denayer wil nog eens een bal aan z’n voeten voelen, Jan Vertonghen wil even bekomen na zijn onverwachte transfer en Hans Vanaken wil vooral niet te veel doen om niet te vermoeid terug te keren naar Brugge. Met de steunende schouderklopjes van (voetbal)goeroe Roberto Martinez zullen zij als betere spelers én mensen het kamp verlaten.
Je zou bijna vergeten dat deze interlandbreak cruciaal is in het sportieve proces van de nationale ploeg: de laatste strohalm voor de kwalificatie van de Nations League final four, plus de laatste competitieve voorbereiding voor het WK. Om in het hoofd van Martinez te kruipen moet je een aantal geboden in steen beitelen: klassieke 3-4-3, Eden Hazard is incontournable en jongeren zijn er enkel om kennis te maken. Wat we te zien zullen krijgen tegen Wales en Nederland zal dus niets vernieuwend of opwindend zijn.
Althans: als je in het hoofd kruipt van Martinez, zou je nog vreemde kronkels kunnen tegenkomen. Hij zou toch ook eens zot willen doen? All out attack: tandem Tielemans-De Bruyne in het midden, Saelemaekers rechts vooraan, Trossard andere kant en een volledige verdediging uit de Jupiler Pro League die alles opruimt. De Ketelaere op de 9? Er zijn zoveel zotte dingen die Martinez kan proberen. Het zijn echter maar wenselijke hersenspinsels van een psychologisch verstoorde voetbalfan. Een kuur in Tubeke zou voor mij ook geen kwaad kunnen.
“We gotta believe!” aldus het WK-lied van Dimitri Vegas & Like Mike. Ondanks die noodlottige boodschap en het New Kids-achtige ontwerp van de wedstrijdshirts geloof ik écht in de huidige selectie. Als ze allemaal een fijne week hebben gehad, ben ik al lang content.

Advertentie