Ik wil een portret van Bono boven m’n bed. Als een dromenvanger, zoals hij de dromen van miljoenen Marokkanen ving, drie keer opnieuw.
De beginzin van deze column is geplukt uit de chat met voetbalvrienden, waarin louter berichten over voetbal en extatische reacties op voetbal verschijnen. Dit stukje uit de chat van gisterenavond is een historische getuigenis van de vijf minuten van Bono:

18:41. JAAAA


18:41. DE PAAL


18:43. WTF IS DEES


18:45. WTF


18:45. IS


18:45. DEES


18:46. CMOOOON


18:46. IK WIL EEN PORTRET VAN BONO BOVEN M’N BED.

Waarom we ons zo verbonden voelen met Marokko op dit WK heeft verschillende redenen: supporteren voor de underdog, het middenveld Amrabat (hij speelt voor drie), hun vooraf aangeduide status als dark horse, … Maar bovenal: voor Marokko supporteren is supporteren voor ons buurland. In een reportage van Het Laatste Nieuws over de match België-Marokko lieten een paar jongens uit Antwerpen deze quote optekenen. ‘Buurland’ is hier een geniale metafoor voor de verbinding die alle Belgen met Marokko hebben: Belgen met Marokkaanse roots, Belgen die naast een Marokkaans gezin wonen, Belgen die bij bakkerij Zahnoun een brood kopen, Belgen die vieren bij elke redding van Bono.
‘Ons buurland’ bewijst nog maar eens hoezeer voetbal een grote irrationele bezigheid is. Je veert mee recht als je de Marokkaanse coach Regragui ziet. Het is die universele ‘energie’ – een vaag, irrationeel dogma – waardoor iedereen zich met Marokko kan identificeren. Het gebrek aan die energie is wat de Rode Duivels meermaals is verweten. Marokko moet het hebben van haar collectief enthousiasme, België kon het hebben van haar individuele klasse. Die bleef uit, waardoor Eden Hazard stopt bij de nationale ploeg. Zijn afscheidsbericht trof me met hartzeer. Eden was afgelopen toernooi inderdaad niet de Eden van vier jaar geleden, maar hij was wel een van de enigen die zijn verantwoordelijkheid nam binnen zijn mogelijkheden. Ik had Eden daarom nog graag gezien als Rode Duivel, al was het maar omdat ik zijn liefde voor België voelde. Dat verdomd irrationele, geen enkel voetbaldier raakt daar omheen.

Advertentie