Remember 2002-2003. Dit paneel Achter De Kazerne herinnert iedereen aan de vereffening van KV Mechelen van twintig jaar geleden. Supporters redden de club met geldinzamelacties; van een wafelenbak, een cheque van Antwerp-supporters tot een feestnacht in de Nekkerhal. Het bord hangt recht tegenover de hoofdtribune, waar bestuurders bij iedere wedstrijd de boodschap onder ogen krijgen.
Remember 2002-2003 is voor de Malinwa-supporters een credo, ook voor de jonge generatie die het faillissement niet bewust heeft meegemaakt. Die angst dat je geliefde club zomaar kan verdwijnen door financieel wanbeleid van individuen zit nog vers in hun hoofd. Ook nu dat KV geld nodig heeft en tegen de degradatie vecht, verwijzen supporters snel naar 2003. Hun psychologie is gevormd door het trauma van toen, met een rustende angst maar versterkte solidariteit als gevolg. Alles lijkt erop dat Nederlander Philippe van Esch aandelen zal opkopen, net zoals hij dat nog geen jaar geleden voor vijf miljoen euro deed.
Is een oneindige poentrekker houdbaar in het moderne voetbal? Clubs strompelen van de ene kapitaalsinjectie naar de andere. Ik ken geen clubs die zelfbedruipend zijn. Buiten die grote Tien of zo, die hun merchandise tot in China kwijt kunnen en iedere zomer naar het Midden-Oosten op tour trekken als verkapte rockgroepen. Als je leest dat Marc Coucke al 130 miljoen euro in Anderlecht heeft gepompt en dat zij nog steeds grootverdiener in de B-kern duwen, dan slaat de waanzin om je oren. Volgens de kranten bespaart Anderlecht op alle mogelijke manieren: de jacuzzi uitzetten, geen warm water in de douches, geen bonneke na de match, … Ook in Mechelen zit de B-kern vol; zelfs zo vol dat de helft van de eerste ploeg op training uit jeugdspelers bestaat.
Mechelen en Anderlecht staan allebei voor een mission impossible: hun kern versterken tegen degradatienood zonder cash. Zij moeten zich voelen zoals schrijver J.M.H. Berckmans ooit verwoordde: “(…) nu ik transparant geworden ben, hebben ze me hierheen gekeild, hier waar existeren de enige mogelijkheid is, in zot geweld en zonder geld.”

Advertentie