Daniel Schmidt verlaat Stayen, dan toch. Een half jaar later dan gepland. Niet Frankrijk, maar wel het Oost-Vlaamse Gent wordt zijn nieuwe voetbalbestemming. Hoe dan ook een pijnlijk vertrek, maar het was nog pijnlijker om de goedlachse Japanner gewoonweg níet te zien spelen.

Niemand zal zich op de tenen getrapt voelen door te zeggen dat Daniel Schmidt de beste doelman is die STVV de laatste tien à twintig jaar heeft gehad, met Simon Mignolet als uitzondering. Wie had dat thans durven denken toen de Japanner in augustus 2019 zijn debuut maakte? Zes tegentreffers kreeg Schmidt om de oren tijdens zijn eerste match. Zes. Op bezoek bij Club Brugge. Het leek wel tennis. Maar hij smashte terug, en hoe.

In plaats van een nieuwe stap naar het buitenland, werd Schmidt een vierderangs doelman.

35 clean sheets in 114 wedstrijden, straffe cijfers die de Japanse muur wist te realiseren in iets minder dan vier seizoenen tijd. Een betrouwbaar sluitstuk dat meermaals de boel rechthield achterin. Onwaarschijnlijk dat Schmidt met zulke prestaties en statistieken zo lang bij het bescheiden STVV speelde. In luchtduels had je als ploeg en als fan hetzelfde vertrouwen in hem als bij Thibaut Courtois. Een zekerheid, met andere woorden. Een (pluk)bal in de kleine zestien was quasi altijd de zijne. Rust, zelfvertrouwen. Ook dat straalde hij uit.

Lees ook. Van 6-0-pandoering tegen Club Brugge tot 32 clean sheets: Daniel Schimdt rondt kaap van 100 wedstrijden voor STVV

Vierderangs doelman

Maar dat vertrouwde plaatje is inmiddels al een paar maanden verleden tijd. Daar had iedereen in Haspengouw zich ook bij neergelegd en vrede mee genomen, zij het niet op de manier hoe het gelopen is. Vierderangs doelman in plaats van een nieuwe stap naar het buitenland. Het Franse Metz zou in de zomer zijn nieuwe werkgever worden, maar dat werd op het laatste moment een dikke ‘njet’. Wijzen met vingertjes naar elkaar… doe maar niet.

Het zou onoordeelkundig zijn om Suzuki nu al dezelfde puntenpakker te noemen als Schmidt.

Zonde, zonde, zonde. In de eerste plaats voor de Japanse doelwachter zelf. Op Stayen hadden ze met landgenoot Zion Suzuki al een vervanger te pakken. Afspraken werden gemaakt, er werd niet meer gerekend op de diensten van de onvermoeibare Schmidt. Niemand had dit zo gewild, maar de realiteit was anders.

Niet dat Sint-Truiden met Suzuki, Coppens en de piepjonge Lendfers geen goede keepers in de rangen heeft. Maar na vier seizoenen Schmidt is dat toch even wennen. De meer onbezonnen Suzuki heeft een heel andere stijl van keepen dan de eerder nuchtere Schmidt. De twee vergelijken met elkaar heeft geen zin, al zou het ook onoordeelkundig zijn om Suzuki nu al dezelfde puntenpakker te noemen als Schmidt. Dat is hij niet. Nog niet. Maar hij is nog jong. 21 jaar. Hij kan en zal nog groeien.

Lees ook. Pakte STVV-doelman Daniel Schmidt tegen Zulte Waregem snelste rode kaart ooit in België?

Erbarmelijk weinig erkenning

Met de overstap naar AA Gent kunnen we enkel hopen dat Schmidt opnieuw zijn vertrouwde niveau behaalt, aan spelen toekomt en terug ballen uit zijn doel houdt als nooit tevoren. Want dat mogen en moeten we de inmiddels 31-jarige goalie gunnen. De doelman die in België de afgelopen jaren erbarmelijk weinig erkenning kreeg voor zijn prestaties, omdat hij ‘maar’ bij Sint-Truiden speelde. In die zin is zijn transfer naar Gent nog meer goed nieuws. Ze komen nu eenmaal graag shoppen in Haspengouw, die Buffalo’s.

Ze mogen binnenskamers de kans niet laten liggen om hun WK-ganger én inmiddels Truiens boegbeeld een passend afscheid te geven op de heilige grasmat.

Toch mag het liedje van Schmidt in Sint-Truiden nog niet definitief eindigen, zonder er een orgelpunt aan toe te voegen. Hem in alle stilte Stayen laten verlaten, laat dat alstublieft niet gebeuren. Niet enkel de spelersgroep, maar ook de fans hebben recht om hun doelman gepast uit te zwaaien. Tijd voor een ererondje, me dunkt.

Bert Stas en zijn team leveren uitstekend werk om de beleving in en rond de Truiense voetbalvereniging opnieuw te doen opflakkeren. Het volk vindt de weg weer naar het stadion, dan mogen ze binnenskamers de kans ook niet laten liggen om hun WK-ganger én inmiddels Truiens boegbeeld een passend afscheid te geven op de heilige grasmat. Het zou niet meer dan op zijn plaats zijn. Een staande ovatie van elke Kanarie in de tribune, niets minder dan dat. Een dikke dankjewel en tot in den draai, Daniel.

Auteursrechten: eigen redacteur. Portretrechten worden niet opgeëist.