De reden om een groundhopper te ‘willen’ zijn is niet zozeer prestige, maar de drang om een stadion vanbinnen te willen zien! In deel 1 van deze rubriek: Chelsea.
Als de lichtmasten, de omliggende bomen en de geur van gras je uitnodigen om hét te bekijken, dan is de kans groot dat je mijn verhalen als ‘bekend’ zal beschouwen.
Nu… een jaar of 7 terug sloot ik me aan bij Mighty Blues Belgium (MBB), dé supportersfederatie in België van Chelsea FC. Tom van Watermeulen, de persoon die MBB heeft opgericht, deed dan nog vele voetbaluitstapjes naar allerhande wedstrijden. Nu is hij één van de weinige personen die ALTIJD én OVERAL meegaat met CFC. Zo ging ik met hem mee in een BMW-SUV naar Stamford Bridge, niet wetende wat me te wachten stond. Het was de wedstrijd CFC vs. Zilina in de Champions League. Het werd 2-1. Doelpunten gescoord door Sturridge en Malouda. Drogba en Anelka kwamen toen in en je voelde dat het publiek vooral hen wou zien! Veel hebben ze niet uitgestoken, maar ik ben wel blij dat ik hen live aan het werk heb gezien.
Londen is qua voetbalstad een heerlijke plaats. Op tal van plaatsen heerst er een voetbalsfeer! Je loopt via kleine smalle steegjes en typische straten naar het stadion, dat meestal midden in een woonwijk ligt. Daar is CFC niet anders in.
Er kunnen 41.841 supporters binnen. Sinds 2003 zijn ze in handen van Abramovic… vanaf dan hebben ‘The Blues’ de kwalijke bijnaam ‘Chelski’.
Stamford Bridge is naar mijn mening een aangenaam stadion naar typisch Engels model. Smalle ticket-controle (ik als man van 2m moest moeite doen om er langs te komen), ouderwetse gangen om dan de trappen te nemen en het panoramisch uitzicht van de grasmat en zijn tribunes te aanschouwen! We zaten perfect hoog in het midden! De Champions League-hymne was dit tikkeltje specialer dan toen ik die hoorde bij de wedstrijden in België, en dan was het al speciaal. En dit allemaal voor de schappelijke prijs van 30£.
Door Fans Voor Fans 