Woensdag 29 augustus. Just plooide zich in een oud en versleten trainingspak. Hij houdt ervan om stereotypen een overtreffende trap in de kont te geven en dus leek dit hem wel een geschikte outfit voor een Zebra. In de geest van Just is het nu eenmaal elke dag een beetje carnaval. De opmerking die vrouwlief Marijke maakte over Kamping Kitsch was ‘collateral damage’.

La ville de Charleroi is dan misschien wel één van de minder mooie eendjes in de Belgische stadsvijver, hun voetbalvaandeldrager Sporting Du Pays de Charleroi is de laatste jaren uitgegroeid tot een zwierige zwaan. En dat is niet in het minst te danken aan hun al even fiere als sympathieke trainer Felice Mazzu. Onder zijn vleugels plaatsten de Carolo’s zich in de laatste vier seizoenen drie keer voor play-off 1. Felice Fabuleux!

De voorbereiding: de motor van de Jerre

Na de ultieme uitzwaai van Kaveh ‘Judaske’ Rezaei moest Charleroi halsoverkoppig op zoek gaan naar een nieuwe doelpuntenfabrikant. Met ‘Maximus’ Massimo Bruno, Adame Niane en David Henen toverde het nog enkele last-minute aanvallertjes uit een zwart-witte transferhoed. Maar of de nieuwelingen voor een karrenvracht goals zullen kunnen zorgen, durfde Just te betwijfelen. Het leek nochtans nodig na de magere start van zijn équipe (3 op 15).

Gelukkig wist hij dat Charleroi met Jeremy Perbet al een doeltreffende rots in de branding had. De motor van ‘de Jerre’, zoals Just hem amicaal pleegde te noemen, leek nog een beetje tegen te pruttelen aan het prille begin van het seizoen, maar op zijn stilaan gevorderde voetballeeftijd was dit niet meer dan een scheet in een fles. Laat het dartelen maar over aan de jongere veulens comme Benavente, Gholizadeh en Niane, dacht Just, de diesel van de Jerre slaat wel aan.

Matchday: hinniken als een zebra

Het werd een match op cruisecontrol tegen dankbare tegenstander Moeskroen. Perbet kweet zich, zoals verwacht, heel plichtsbewust van zijn taak. De goal (1-0) die hij binnenkopte was typisch voor de goaltjesdief die hij is. Een oude zebra verleert zijn streken niet. Bij de 2-0 zorgde hij dan ook nog eens voor een knappe assist op de kwieke Niane, de nieuwe parel van de industriestad, die de verdediging van Mouscron vakkundig in hun eigen buitenspelval liet trappen. Who the hell is Rezaei?

En het hield nog niet op in de tweede helft. Bezoeker Vojvoda jaagde het schlemiel-gehalte van zijn doelman verder de hoogte in door de bal via de voet van Werner in eigen doel te mikken. Just vond het tafereel zo vermakelijk dat hij in zijn sofa lag te hinniken als een zebra. Het irritante geluid hield pas op nadat Pierrot milderde in minuut 73 (3-1). Geheel onterecht, want de zwart-witten freewheelden verder richting het laatste fluitje en de drie punten.

De cooling down: zwoegen in een trainingspak

Just liep de volgende dagen met zijn tête in de wolken. SV Fonteyne verzamelde intussen 8 punten en prijkte daarmee op een veilige virtuele achtste stek in het klassement. Zijn pret kon zelfs niet gedrukt worden toen op dinsdagochtend bleek dat Marijke zijn stinkende trainingstenue in de wastrommel had gemikt. Hij hees zich dan maar in een blits maatpak dat hem gelijk transformeerde in een Vlaamse versie van Mehdigholi Bayat, de Iraanse algemeen directeur van Sporting Charleroi.

Just besloot zijn week als Carolo met de hoop dat de Waalse sjotters de volgende speeldagen ook eens wat punten afsnoepen van enkele betere goden uit de Jupiler Pro League. Met overwinningen tegen Eupen en Moeskroen alleen zal het haar stevige status in elk geval niet kunnen vasthouden. Tijd dus voor Mogi Bayat en co om hun vedetten nog wat scherper te slijpen. Waarom niet door ze voortaan te laten zwoegen in een oud en versleten trainingspak?

Advertentie