Hij is nu 30 jaar oud, is fysiek nooit de sterkste geweest, maar het is een geweldige voetballer. Mesut Özil zal nog wel even kunnen spelen. Hoe lang dat precies is, op het hoogste niveau dan nog, is niet zo zeker. Het is alleszins zeker dat Arsenal naar een vervanger zal moeten beginnen uitkijken. Het antwoord hoeven ze misschien niet zo ver te zoeken. We introduceren jullie graag aan Emile Smith-Rowe.
Jeugdcarrière
Op zijn tiende verhuisde Emile met zijn familie van Zuid- naar Noord-Londen. Hij mocht namelijk bij het grote Arsenal komen voetballen, en dat maakte de afstand naar training draaglijker.
Als tiener maakte hij indruk, wat na enkele jaren ook werd beloond. Hij werd opgeroepen voor de onder-16 van Engeland en zat er sindsdien in elke jeugdreeks bij. Op zijn zestiende kreeg hij ook een eerste kans bij de onder-23–ploeg van Arsenal. Mentaal en technisch liep hij altijd voor op de meeste talenten van zijn leeftijd.
In april 2017 was hij weinig betrokken tijdens het EK onder-17, maar in oktober datzelfde jaar speelde hij voor dezelfde leefdtijdscategorie een sterk WK. Sindsdien ging het enkel bergopwaarts voor de jongeling, steil bergopwaarts zelfs. Onder een nieuwe coach werd dit dan ook beloond met een selectie in de ploeg voor de voorbereiding op het seizoen 2018/2019.
Eerste indruk
Een eerste voorbereiding met de A-selectie, daar moet je wel een goede indruk nalaten. Tegen kleinere Engelse ploegen was hij sterk, maar het was pas in de International Champions Cup waar hij de harten van de Arsenal–aanhang veroverde. Goals en assists tegen Atlético Madrid, Paris Saint-Germain en Chelsea waren maar het kersje op de taart. Het was dankzij zijn voetbalintelligentie, gave techniek en harde werk dat hij indruk maakte. Buiten het aanvallende facet is hij niet bang om defensief werk te verrichten.
De Europa League is, met alle respect, een competitie onder het niveau van de Londense club. Daar liggen kansen voor hem om op het grote toneel indruk te maken. Een goede invalbeurt tegen Poltava werd onmiddellijk beloond met een basisplek tegen Brentford in de Carabao Cup. Wederom indrukwekkend, zo indrukwekkend dat hij tegen Qarabag ook in de basis start. Hij blijft de goals en assists aan elkaar rijgen bij elke kans die hij krijgt. Laat het duidelijk zijn, hij is enorm getalenteerd en koppelt dat aan efficiëntie.
Het is een polyvalente voetballer die zowel centraal als op de flank uit de voeten kan. Zijn techniek en hoge handelingssnelheid gekoppeld aan zijn visie maken van hem de perfecte spelmaker. Hij is dus op zijn best als een klassieke ‘nummer 10’. Een ‘beer‘ is hij niet, maar fysiek staat hij zeker zijn mannetje. Met een goede balans is hij het type speler dat moeilijk van de bal te krijgen is.
De dood en het brood
Danny Welbeck werd onder Unai Emery als invaller gebruikt in de Premier League, maar was een vaste basisspeler in de Europa League. De aanvaller liep tegen Sporting CP spijtig genoeg een gruwelijke blessure op en zal dit seizoen niet meer in actie komen. Aangezien zijn contract afloopt zal hij waarschijnlijk nooit meer in actie komen voor Arsenal. Niet de gewenste manier, maar dit biedt ruimte aan Smith-Rowe voor waardevolle speelminuten.
Premier League, FA Cup, Europa League, Carabao Cup, noem maar op. December tot en met februari is volgeboekt voor een grote Engelse ploeg, dus rotatie is een must. De aanvallende middenvelder mag zich verwachten aan een hoop minuten in de bekers die moeten leiden tot speeltijd in de competitie. Op de latere Europese rondes na zal het pas in de Premier League zijn waar hij zich zal kunnen testen. Pas dan zal de Spaanse coach een echte waardemeting kunnen doen. Elke minuut die hij nu krijgt is enorm belangrijk, maar hij is eigenlijk gewoon al even goed, of zelfs beter, dan zijn huidige tegenstanders.
De volgende stap
De volgende stap is de Premier League. Eens hij daar minuten krijgt, zal hij echt een volwaardig lid zijn van de eerste ploeg. Dan pas kan hij zichzelf een Premier League–voetballer noemen. Zo wordt hij geleidelijk aan gewend aan fysieke mentaliteit en snelheid van het Engelse voetbal.
Het is cruciaal om dit seizoen al te wennen. Een talent als hem wil je volgend seizoen niet uitlenen, die moet deel uitmaken van de rotatie. Beetje bij beetje, minuut per minuut, leert hij de sluwheid van het professionele voetbal kennen. Er staat een fantastische generatie jeugdspelers te wachten voor Arsenal. Daarvan is Smith-Rowe de pionier.
Starten zal nog te vroeg zijn dit seizoen. Maar twintig minuutjes hier, dertig minuutjes daar gepaard met basisplaatsen in bekercompetities moeten hem klaarstomen om enkele keren te starten in het seizoen 2019/2020.
Extern gevaar
Het grote gevaar zijn die verdomde miljoenentransfers. Arsenal moet natuurlijk kunnen strijden voor de Champions League-plaatsen. Ongetwijfeld zullen er aanvallend spelers arriveren, maar er zullen ook spelers vertrekken. Voor diezelfde reden zijn er genoeg voorbeelden van jonge spelers die ellenlang verhuurd worden en het nooit echt maken. Ze maken het niet bij hun eigen club, en als het echt tegenzit hebben ze zelfs een teleurstellende carrière.
Dit is iets wat The Gunners absoluut moeten vermijden met het beschikbare talent. Hoe raar het ook zal klinken, doet Arsenal er beter aan spelers als Özil of Mkhitaryan simpelweg te vervangen eerder dan reserve-opties voor hen te halen. Het zou de ontwikkeling van een enorm talent verhinderen en dat is iets wat zowel de club als de fans wel kunnen missen als kiespijn.