Reactie op de hypocrisie van bepaalde analisten en journalisten na het ‘vlaggenincident’

Wie zondag de Brugse derby gevolgd heeft, zag Cercle en Club Brugge 2-2 gelijkspelen. Een gouden punt voor de Vereniging. Echter was dat gelijkspel nadien niet het gespreksonderwerp. Het ‘vlaggenincident’ en een (buitenspel?)-goal waren dat wel. In deze column beperk ik mij tot de reacties op het ‘vlaggenincident’ van de heren Frank Van Laeken, Karl Vannieuwkerke en Eric Goens. 

Een objectieve kijk op het ‘vlaggenincident’

Irvin Cardona, alom bekend onder de Cercle- en Beerschotsupporters, is de spilfiguur in deze gebeurtenis. De Fransman wordt door Monaco aan Cercle uitgeleend voor het tweede jaar op rij. Cardona kwam vorig seizoen 18 keer in actie voor groen-zwart en scoorde daarbij 9 doelpunten. Dit seizoen zit de jonge Fransman aan 15 wedstrijden, waarin hij 5 keer tot scoren kwam. Ook tegen buur Club Brugge stond hij aan de aftrap.

Cardona scoorde, al dan niet vanuit buitenspel, de gelijkmaker in de 65e minuut. De circa 9000 Cerclesupporters vierden de goal op een uitzinnige manier (het is tenslotte tegen vijand nummer één). Na het laatste fluitsignaal vroeg Cardona een Cerclevlag aan de spionkop. Vol trots probeerde hij de vlag in de middenstip te planten. Als de vlag niet vanzelf was omgevallen, had een afstormende Cools deze wel voor de greenkeepers opgeruimd. Een aantal Clubspelers reageerden heftig op Cardona en het kwam tot opstootjes tussen de twee ploegen. In no time stonden kinesisten, keeperstrainers etc. aan de middenstip.

Reacties van Frank Van Laeken, Karl Vannieuwkerke en Eric Goens

Frank Van Laeken

Meteen werd het ernstige incident veroordeeld en werd er met scherp geschoten op Cardona en Cercle. Frank Van Laeken zag het ‘vlaggenincident’ als le moment suprême om Cercle tot op de grond af te breken. In De Standaard spreekt hij van “Ziekelijke provocatie“.

Van Laeken spreekt verder over anti-voetbal van de thuisploeg en een vervelende sfeer op het veld en de tribunes. Dat Van Laeken een kritische blik heeft op het incident, tot daaraan toe, maar dat een gerenommeerd auteur van De Standaard dit incident gebruikt om Cercle, volledig misplaatst, in een verkeerd daglicht te stellen, is een brug te ver.

Filiaal van Monaco

“De ‘Vereniging’ – zoals Cercle zich graag laat noemen bij wijze van contrast met de ‘club’ die in hetzelfde stadion speelt – is niet meer het sympathieke, kleine en ietwat lelijke eendje van weleer.”

…

“Als Cercle in de hoogste afdeling speelde, vonden supporters van andere clubs dat wel prettig. Speelde het in tweede, dan werd het niet gemist. Club was alomtegenwoordig, met fans uit heel Vlaanderen, Cercle bleef onzichtbaar, de stille buur, maar toch wel een beetje de ploeg van de stad Brugge.

Veel is veranderd door de nauwe samenwerking met AS Monaco, twee zomers geleden.”

…

“In de kern zitten maar liefst negen spelers die van de moederclub worden gehuurd. Ook trainer Laurent Guyot is een Fransman. In de kleedkamer is Frans de voertaal. Cercle vervreemdt. En afgelopen week liet het als vijftiende van de zestien eersteklassers – alleen Eupen doet niet mee – shirtsponsoring door een gokbedrijf toe, Napoleon Sports & Casino. De vereniging is een bedrijfje geworden. De sympathie is weg.

Eén constante toch: de publieke belangstelling blijft pover. Cercle komt net boven de zesduizend toeschouwers per thuiswedstrijd uit, niet eens vijfhonderd meer dan vorig jaar, toen het kampioen werd in de Proximus League.”

– De Bankzitter, Frank Van Laeken in De Standaard. 

In tegenstelling tot wat de heer Van Laeken verkondigt, is Cercle nog steeds dat ‘sympathieke, kleine en ietwat lelijke eendje van weleer’. Akkoord, Cercle Brugge is nu in handen van een rijke Rus en ja, we hebben 9 Monegaskische spelers in onze rangen. Maar denkt de heer Van Laeken nu echt dat de voertaal in andere kleedkamers Nederlands is? De Cerclespelers krijgen Nederlandse les, door nog steeds dezelfde sympathieke Brugse Cerclefan.

Cercle vervreemdt, het Nederlands is niet meer belangrijk en de supporters (het povere aantal volgens Van Laeken) voelen zich niet meer thuis op Cercle. Het enige doel is jongeren opleiden om voor dik veel poen te kunnen doorverkopen. Binnenkort de fabriek naar een lagelonenland verhuizen?

Neen meneer Van Laeken, ik ben nog steeds dezelfde persoon en ik ga nog steeds met hetzelfde verliefde gevoel naar Cercle. Als de helft van de ploegen uit de vaderlandse competitie niet meer supporters haalt dan Cercle, is de kritiek op het povere supportersaantal dan terecht? Ik hoor amper kritiek op het aantal supporters van Lokeren, Waasland-Beveren, Oostende, Kortrijk… en zo kan ik nog even doorgaan.

Als we je zeggen dat de heer Van Laeken ex-woordvoerder is van het ter ziele gegane Beerschot AC, hoe kun je dan als journalist een geloofwaardige opinie geven op de ploeg die Beerschot in 1B hield?

Karl Vannieuwkerke

Bovenstaande tweet van Karl Vannieuwkerke bracht (terecht) heel wat commotie met zich mee. Diezelfde Karl Vannieuwkerke sprak voor de Brugse derby in STUDIO LIVE op Play Sports over een mogelijke terugtrekking van Monaco. Het beëindigen van de samenwerking.

Van een toch wel gewaardeerde journalist verwacht je een iets meer volwassen houding (zeker als je de volgende tweets bekijkt, waarin hij zijn gelijk wil halen). Vannieuwkerke keurt het incident volledig af, maar rept met geen woord over de minstens even verkeerde reactie van de Clubspelers en -staf. Vannieuwkerke wil uiteraard de blauw-zwarte fans niet op zijn nek krijgen en kiest er dus resoluut voor om Cardona te gaan aanvallen, wat gesteund wordt door vele blauw-zwarte supporters. Meneer Vannieuwkerke, hier bent u volledig de mist in gegaan. Afkeuren, oké, maar tot op dit moment de reactie van de Clubspelers niet afkeuren, toont niet veel goede bedoelingen.

Eric Goens

De tweet van Goens (van o.m. Die Huis op één) schoot hier ook in het verkeerde keelgat. Iedereen heeft recht op een mening, maar van tv-gezichten verwacht je een gefundeerde mening. Je weet wel, voorbeeldrol enzo.

Dat Goens een Clubfan is is geen geheim, maar dat een ‘BV’ zijn frustraties op deze manier uit, is eigenlijk gewoon triestig te noemen.

Waar is de geloofwaardigheid van de journalisten én analisten naartoe?