Meestal zijn het aanvallers of (aanvallende) middenvelders die de aandacht trekken door hun scoringsdrift, creativiteit of inzet. Die worden bewonderd door het hoge niveau dat ze halen en hun invloed op het spel van hun ploeg. Soms wordt een verdediger of een speler in de rol van waterdrager nog onder de aandacht gebracht, maar dan zal vaak de kanttekening worden gemaakt dat zij vooral opvielen door gewoon te doen wat de bedoeling was. En dan zijn er ook nog die mannen/vrouwen in het eigen strafschopgebied. De bewaker in de goal die niet opvallen mag en waarvan vaak gekscherend gezegd wordt dat “hij/zij niet te veel te doen mag hebben, vooral omdat het een defensieve kwetsbaarheid blootlegt”. Als de goalie dan al opvalt, dan is dit meestal negatief.

Toch zijn er soms die wedstrijden waarin een keeper opvalt door goed te spelen, zijn ploeg op de been te houden of door op een andere positieve manier op te vallen. Afgelopen weekend was Kenneth Vermeer de keeper die opviel door met een paar cruciale reddingen Feyenoord alsnog een punt te bezorgen. Vooral na de rode kaart van Sven van Beek werd PSV aanvallend steeds sterker, maar mede dankzij de slordigheden en het niet verzilveren van de kansen door de Eindhovense ploeg wist de keeper van Feyenoord een sterke pot te keepen. En dat levert hem de titel “Eredivisiespeler van de Week” op.

Wie hem de afgelopen weken ziet keepen, kan zich bijna niet voorstellen dat hij “slechts” tweede keeper is. Lang heeft Kenneth Vermeer zich, wellicht met tegenzin, moeten schikken in een reserverol achter het talent Justin Bijlow. Na het vertrek van Brad Jones naar Saudi-Arabië leek eindelijk de weg vrij voor Vermeer om de belangrijkste bewaker van de doelmond te worden. Helaas waren langdurige, chronische blessures de grote sta-in-de-weg die hem tegenhielden dat ook te worden. Eenmaal topfit moest Vermeer lijdzaam toezien hoe zijn concurrent het redelijk deed, met als gevolg een plek op de bank i.p.v. op het veld. Hoewel hij zich in de media zelden tot nooit negatief uitliet over zijn perspectief op speelminuten, kan en moet er gezegd worden dat hij langzaamaan toch toe is aan meer speeltijd. Bij de meeste clubs is hij in potentie een doelman die zeker kans maakt om minstens een basisspeler te worden. De bittere waarheid is dat hij bij Feyenoord speelt zolang de eerste keuze geblesseerd is, maar dat Vermeer toch weer naar de bank wordt verwezen zodra deze weer fit is.

Tegen PSV liet hij zeker zien dat hij nog steeds een meerwaarde is voor in ieder geval een team in de Eredivisie. Hij bewijst zeker dat hij opstaat op de momenten dat een ploeg het nodig hebt. Dat heeft Vermeer voor Feyenoord al meerdere keren bewezen. Dat is ook andere clubs opgevallen, die hem wellicht een nieuwe kans willen geven als Feyenoord zijn talenten als goede doelman blijft negeren. In de huidige situatie is het wellicht beter om te gaan keepen voor een andere club. Tenzij de Rotterdammers hem niet structureel in de goal gaan zetten, dan is een vertrek uit de Kuip ook het meest voor de hand liggend. De tijd zal het leren.

Advertentie