Mbokani, Ndongola, Mpoku, Bolingi, Bokadi. Het lijstje Congolese spelers in de Jupiler Pro League is eindeloos. En ook in de rest van Europa is Congo goed vertegenwoordigd. Als land loopt het echter een pak minder. We hadden een gesprek met Ruben van Leopard Leader Foot over frustraties, hoop en de aanstaande Africa Cup.

Er bestaat een African Cup of Nations en een Africa Cup. Wat is het verschil?

“Wel, het is eigenlijk heel simpel. Bij de African Cup of Nations mogen er enkel spelers meedoen die bij een club op het Afrikaanse continent spelen. Bij de Africa Cup of mogen spelers die elders hun brood verdienen ook deelnemen. Dit is zo om lokale spelers ook de kans te geven om zich te tonen op een hoger niveau. Bij veel landen heb je spelers die altijd in Europa gespeeld hebben en dus meestal een betere opleiding gehad hebben. En dus komen de locals er niet echt aan te pas. Het is ook perfect mogelijk om beide tornooien te spelen. Er zijn ook landen waarvoor het echt geen verschil uitmaakt, zoals Egypte. Bij hen spelen de meeste jongens nog in eigen land. In Congo ligt dat wel wat anders.”

Over Congo gesproken. De coach, Florent Ibenge, is naast bondscoach ook nog trainer bij AS Vita Club. Is dat niet een beetje vreemd?

“Ja, eigenlijk wel, maar voorlopig levert hij best goed werk. We misten maar nipt de kwalificatie voor het WK in Rusland. We stonden eerste in onze groep, maar alles lag zo kort op elkaar. We verloren op de laatste speeldag en eindigden uiteindelijk derde. Die resultaten zijn deels aan Ibenge te danken. Het zou de ploeg alleen ten goede komen als hij opstapt bij Vita Club om zich op Congo te kunnen concentreren. Hij zou de spelers in het buitenland bijvoorbeeld beter kunnen scouten.”

Wat is de ambitie van Congo in de Africa Cup?

“Eerst en vooral de groepsronde doorkomen. Daarna zien we nog wel. In 2015 haalden we de halve finale. Twee jaar later de kwartfinale. We willen vooral beter doen dan vorige keer. En als het even kan de finale halen en misschien zelfs winnen.”

Is er een groot verschil tussen het Afrikaanse en Europese voetbal?

“Dat verschil is best wel groot. De meeste Afrikaanse clubs hebben niet zo’n geweldige academie zoals in Europa een beetje de norm aan het worden is. Hierdoor zijn ze technisch minder onderlegd en je ziet ook dat veel spelers het tactisch moeilijk hebben. Afrikaans voetbal is vooral heel fysiek. Als er Congolezen van Afrika naar Europa trekken, dan komen ze van TP Mazembe, de absolute topclub hier. Mazembe heeft een goede academie en dat heb je nodig om een beetje kans op slagen te hebben in Europa. Denk maar aan Luyindama, Bolingi en Bokadi. Zij kwamen alle drie van Mazembe. Ik moet zeggen dat we best wel tevreden zijn over hun prestaties. Luyindama kwam helemaal los en heeft zich erg sterk ontwikkeld bij Standard. Bokadi had een moeilijke periode na die lange blessure maar komt ook weer aan de oppervlakte. En van Bolingi weten we allemaal dat hij talent heeft, ondanks zijn mindere statistieken. Het is wel belangrijk dat hij zich eens kan tonen op zijn beste positie: diep in de spits. Nu had hij bij Antwerp Mbokani als concurrent en dan is het niet evident om je plaats daar af te dwingen. Toch ben ik er van overtuigd dat hij zal slagen.”

Het is erg moeilijk voor lokale spelers om in Europa door te breken. Is het daarom niet jammer dat jongens met Congolese roots zoals Aaron Wan-Bissaka niet voor hun land van herkomst kiezen?

“In zijn geval snap ik zijn keuze voor Engeland. Die gasten kiezen meestal voor hun geboorteland. Iets dat totaal begrijpelijk, is aangezien ze daar opgegroeid zijn. En dat is in het geval van Wan-Bissaka niet anders. Daarnaast is de keuze voor Congo niet al te aantrekkelijk geweest de afgelopen jaren. De prestaties waren niet altijd positief en dat is soms een struikelblok om voor ons te kiezen. Je hebt ook jongens zoals Polo Mpoku en Yannick Bolasie die er echt bewust voor kiezen om voor Congo te spelen, maar die zijn helaas een minderheid. Ik hoop dat we ons kunnen kwalificeren voor het WK. Dat zal spelers overtuigen om voor Congo te spelen.”

Enkele weken geleden ging het gerucht de ronde dat Congo en België een vriendschappelijke wedstrijd zouden spelen naar aanleiding van 60 jaar onafhankelijkheid. Wat vindt u hiervan? 

“Leuk idee! Ik denk dat veel mensen in Congo en ook in België zitten te wachten op deze wedstrijd. Er wonen veel Congolezen in België, dan krijgen die ook eens de kans om hun land dichterbij huis aan te moedigen. Daarnaast heb je ook een aantal Rode Duivels met Congolese roots. Het is ook de kans om ons nog eens te meten met een topland.”

We sluiten af met een dilemma: de Afrika Cup winnen of kwalificeren voor het WK?

“Oei, dat is een moeilijke (denkt na). Dan zou ik toch gaan voor de WK-kwalificatie. Congo heeft het als land heel erg moeilijk gehad de afgelopen jaren. De politieke spanningen en zelfs oorlog hebben diepe wonden geslagen. Het zou geweldig zijn voor de moraal om eindelijk nog eens een WK te kunnen spelen. Ook op sportief vlak zou het een leuke bonus zijn, want wees nu eerlijk. Wie droomt er nu niet van om een WK te spelen?”

Bedankt voor het gesprek, Ruben!

Advertentie