Het werd helemaal ondergesneeuwd door de passages van Emilio Ferrera en Bertrand Crasson bij F91 Dudelange, maar naast hen en Sébastien Grandjean (onlangs ingevallen als interimtrainer bij Jeunesse Esch) telde de Luxemburgse hoogste klasse tot maand nog een andere Belgische hoofdtrainer: Fangio Buyse. De ex-speler van KSV Waregem werkte als speler en trainer twintig jaar in Griekenland en Cyprus, maar keerde vorig jaar voor het eerst in 21 jaar terug uit Zuid-Europa. Zonder groot succes, helaas. 

Na meer dan twintig jaar onder de Griekse en Cypriotische zon zou je het haast vergeten, maar Fangio Buyse verdiende zijn strepen als voetballer in de Belgische competitie. Meer bepaald bij KSV Waregem, waar hij van 1993 tot 1998 in het eerste elftal speelde onder trainers als Henk Houwaart, Aimé Antheunis, Marc Millecamps en Jerko Tipurić. Na een sportief en financieel moeilijk seizoen in het Regenboogstadion kon de toen 23-jarige Buyse een transfer naar Eerste klasse maken, maar de Oost-Vlaming uit de Deinse deelgemeente Astene koos ietwat verrassend voor de Griekse tweedeklasser Niki Volos. “Ik ken alle ploegen, voetbalde in alle stadions. Ik wilde iets nieuws”, verklaarde Buyse destijds zijn overgang in de pers.

Buyse voelde zich meteen als een vis in het water in Volos, een havenstad aan de Egeïsche Zee gelegen halverwege tussen Athene en Thessaloniki. In zijn eerste seizoen eindigde hij daarentegen wel voorlaatste in de Beta Ethniki, het tweede niveau in Griekenland. “We hebben een ploeg voor de top vijf, maar hebben elke week onnoemelijk veel pech. Als je het niet gezien hebt, kan je het niet geloven”, legde Buyse in januari 1999 uit toen Het Nieuwsblad hem kwam opzoeken in Griekenland. “We voeren de lijst aan van het aantal pogingen dat op lat of paal strandde. Buitenshuis kregen we drie keer een penalty tegen in de laatste minuut, waardoor we telkens met 1–0 de boot ingingen”. De remonte waar Buyse toen op hoopte bleef uit, en Niki Volos zakte op het einde van het seizoen naar de Gamma Ethniki.

Buyse hoefde echter niet mee te degraderen, want de middenvelder werd opgevist door reeksgenoot Athinaikos FC uit hoofdstad Athene, dat toen een samenwerkingsverband had met Panathinaikos. Hij kreeg er het gezelschap van zijn ex-Waregem-ploegmaat Jude Vandelannoite, de oudere broer van de latere Club Brugge-speler Jason. Samen pakten ze in hun eerste seizoen de titel in de tweede divisie, waardoor ze promoveerden naar de Alpha Ethniki. Dat was sneller dan de vijf jaar die Buyse zichzelf destijds had gegeven om de Griekse hoogste klasse te bereiken.

Dat Buyse op het einde van het seizoen werd uitgeroepen tot Beste buitenlander in Tweede klasse, was een mooie surplus op het voor de rest al prachtige seizoen. Slechts één minpuntje: niet veel volk had het live gezien. “In Athene spelen zes eersteklassers en acht tweedeklassers. Buiten de populaire topclubs Olympiakos en Panathinaikos krijgt de rest weinig toeschouwers over de vloer”, bekloeg Buyse zich in april 2000 in Het Laatste Nieuws al over de lauwe belangstelling voor Athinaikos. Wie in Athene wél aandacht had voor Buyse was Nikolina Stevic, een Kroatische handbalster die uitkwam voor de handbalafdeling van Athinaikos. De twee werden een koppel en stapten in oktober 2001 in het huwelijksbootje.

Na het knappe seizoen in de Beta Ethniki verliep het eerste seizoen van Buyse in de Griekse hoogste divisie minder rooskleurig. Door mismanagement kwam de middenvelder veel minder aan spelen toe – Buyse en Vandelannoite stonden dat seizoen slechts één keer samen op het veld. De club eindigde laatste en kreeg een retourtje richting Beta Ethniki. Buyse kreeg een aanbieding van Ethnikos Asteras, dat op een veilige tiende plaats was geëindigd, maar de Oost-Vlaming bleef nog een jaar. Pas in 2002 verliet hij de club voor tweedeklasser AO Kerkya, waar hij… Jude Vandelannoite terug tegenkwam. Daarna scheidden hun wegen: Vandelannoite bleef tot 2005 op het eiland Korfoe vallen, terwijl Buyse nadien nog voor Agios Dimitrios FC en Acharnaikos FC speelde.

In 2006 ruilde Buyse na acht jaar het Griekse voetbal in voor het Cypriotische. Hij tekende bij tweedeklasser Doxa Katokopia, waarmee hij meteen naar de Cypriotische hoogste divisie promoveerde. Zijn grootste succes in Cyprus boekte hij echter met zijn volgende club, APOP Kinryas, door in 2009 de Beker van Cyprus te winnen. Buyse kopte in de finale tegen AEL Limassol de beslissende 2-0 tegen de netten. In de bijbehorende Europa League-campagne ging de inmiddels 34-jarige Buyse in de derde kwalificatieronde pas na verlengingen onderuit tegen het Rapid Wien van ex-Zulte Waregem-spits Nikica Jelavić.

Vanaf 2010 begon Buyse zijn spelerscarrière af te bouwen om stilaan aan het trainersvak te beginnen: naast speler van AEP Paphos was de Astenenaar er in het seizoen 2010/11 ook jeugdtrainer. Hetzelfde voor Akritas Chlorakas in het seizoen 2011/12. Het seizoen daarop ging Buyse zelfs nog verder: hij werd speler-trainer bij neo-tweedeklasser AEK Kouklia. De club eindigde derde in de reguliere competitie, maar na een uitstekende eindronde finishte het samen met Aris Limassol eerste met 65 punten. Limassol had wel een beter doelsaldo, waardoor Kouklia de titel nipt aan zijn neus voorbij zag gaan. Als ‘troostprijs’ kreeg de club gelukkig een tweede promotie op rij.

Buyse besloot in schoonheid te eindigen: na de titel met Kouklia zette hij een punt achter zijn spelerscarrière. Hij ging aan de slag bij topclub Omonia Nicosia, waar hij de assistent werd van hoofdtrainer Toni Savevski. Buyse werd er ook beloftentrainer. Begin 2014 was hij even de rechterhand van Miguel Ángel Lotina, die in 2003 nog de Champions League-groepsfase had overleefd met Celta de Vigo in een poule met AC Milan, Ajax en Club Brugge. Lotina werd echter na een dikke maand al op de keien gezet.

Na vier jaar in de schaduw te hebben gewerkt, keerde Buyse in 2017 als hoofdtrainer terug naar zijn ex-club Niki Volos. Buyse was destijds van de tweede naar de derde divisie gedegradeerd met de club, maar vanwege financiële problemen speelde de club toen in de Gamma Ethniki, het vierde niveau in Griekenland. Buyse eindigde tweede met de club tweede in zijn groep, op 17 punten van stadsgenoot Volos NFC. In september 2018 was zijn tweede avontuur bij Niki Volos afgelopen. Buyse keerde terug naar Nicosia, maar ditmaal naar Olympiakos Nicosia, dat hij meteen naar de Cypriotische hoogste klasse loodste.

In augustus 2019 ging Buyse voor het eerst sinds mensenheugenis nog eens aan de slag bij een club buiten Griekenland of Cyprus: de Luxemburgse neo-eersteklasser FC Blue Boys Mühlenbach. Het avontuur van Buyse bij onze zuiderburen verliep echter niet van een leien dakje: de club bleef vrijwel het hele seizoen onderaan het klassement hangen en stond bij de onderbreking van de competitie vanwege het coronavirus op een veertiende en laatste plaats. Begin maart maakte de club dan ook een einde aan de samenwerking met Buyse.

Advertentie