Op 2 mei 2007 werd de Académie Robert Louis-Dreyfus na een lange voorbereiding ingehuldigd. Jaren later wordt het opleidingscentrum van Standard gezien als toonaangevend in België en Europa. Venanzi en co wouden echter meer: Standard moest niet gewoon een club met een goede academie zijn, maar een instituut waar de jeugd centraal staat in een grondig uitgewerkt, duurzaam langetermijnproject. In juli zag de SL 16 Football Campus het levenslicht en de resultaten van de nieuwe – of geëvolueerde – visie komen dit seizoen al nadrukkelijk tot uiting. De rol van ex-speler Réginal Goreux mag in deze niet onderschat worden.
Op een korte passage in Rusland na speelde de in Haïti geboren Réginal Goreux heel zijn carrière bij Standard. Over zijn sportieve kwaliteiten waren de meningen vaak verdeeld, maar slechts een aantal spelers in de Standardgeschiedenis werden en worden meer gerespecteerd door de supporters dan hij. Natuurlijk zorgde Goreux in de eerste plaats voor enkele onvergetelijke momenten op de groene mat, denk maar aan de anderhalve assist in de titelwedstrijd tegen Anderlecht, zijn wereldgoal in de legendarische bekercomeback tegen Cercle en zijn briljante diagonaalpass in een van de beste Europese wedstrijden van de laatste decennia tegen Sampdoria. Uiteraard komt hij als voetballer niet in de buurt van heren als Claessen, Gerets, Tahamata, Conceicao, Witsel en Carcela, maar toch deelt hij met hen een heldenstatus op Sclessin. Op zijn manier, dat wel.
Een fan op het veld, dat was Réginal Goreux als voetballer. Alles wat hij deed, was in functie van de club. Vooral in zijn tweede periode was de rol van de polyvalente speler in de kleedkamer erg duidelijk: een sfeermaker, maar ook een waardenbewaker. Hij bekleedde ook al snel een officieuze bindende functie in de driehoek tussen club, team en supporters. Goreux, de Maizena van Sclessin. Tijdens zijn actieve carrière werd al duidelijk dat hij later iets met jongeren zou gaan doen, aangezien hij toen al een aanspreekpunt en ‘grote broer’ was voor de beloften die bij de A-kern mochten aansluiten. Een jongere die Goreux opzocht na een goede prestatie met de eerste ploeg, het was een beeld dat de in het stadion aanwezige fans meermaals te zien kregen.
In de voorbije seizoenen kwam Réginal Goreux niet vaak meer in actie. In oefenwedstrijden depanneerde hij op de posities waar op dat moment geen andere speler voor beschikbaar was, hij versterkte de beloften indien nodig en vooral, hij klaagde niet. Hij bleef deel uitmaken van de A-kern, en niemand stelde zich daar vragen bij. Zijn rol in de kleedkamer was te belangrijk. Dankzij zijn voorbeeldige professionele houding was hij twee seizoenen geleden topfit toen hij opeens in Play-off 1 minuten moest gaan maken na enkele blessures van ploegmaats, en hij deed het in die partijen meer dan behoorlijk. Ook vorig seizoen moest Goreux depanneren, als defensieve middenvelder nota bene. Dat deed hij goed, tot zijn rode kaart na een Maradonamomentje op de Freethiel. Hierna besloot hij ietwat verrassend zijn schoenen aan de haak te hangen en meteen aan de slag te gaan op de Académie, die even later SL 16 Football Campus zou gaan heten.
Eerst werd Goreux nog begeleider van de U18- en de U21-selectie, maar al snel werd hij gepromoveerd tot elite project director. Hij vormt dus het kloppend hart van het sportieve jeugdbeleid van Standard, waar ook Michel Preud’homme zijn zegje in had en heeft. Zo ontwikkelde ‘MPH’ samen met de jeugdcoaches enkele vaste spelprincipes, zoals erg intensieve en hoge pressing, die in alle leeftijdscategorieën geïntroduceerd werden. De algemene visie van Standard werd opgehangen aan een duidelijke kapstok van drie kernwaarden: passion, fierté, ferveur. De vernieuwing van de jeugdopleiding ging ook en vooral gepaard met een grondige en verregaande modernisering wat betreft trainingsmethoden, infrastructuur en rekrutering. Jonge talenten worden opgespoord via het grote netwerk van satellietclubs en krijgen dan een een uitstekende, professionele opleiding waarbij men het educatieve niet uit het oog verliest. Standard spreekt immers over een duaal project waarbij het onder meer samenwerkt met scholen en en internaten en bovendien transport van en naar trainingen voorziet.
Passion: an intense and irrational state of emotions that takes over someone
Fierté: a legitimate feeling of satisfaction with oneself
Ferveur: passionate keenness, an enthusiastic impulse
Goreux heeft een grote invloed in het selecteren van jongeren die in aanmerking komen voor de A-kern. Zij krijgen de kans om mee te trainen met de eerste ploeg en zich te bewijzen bij de coach. Dit seizoen zagen we Nicolas Raskin en Michel-Ange Balikwisha reeds doorbreken en daarnaast kregen ook enkele andere jeugdspelers wat speeltijd. Voor de Europese uitwedstrijd in Polen afgelopen donderdag zaten Hugo Siquet, die zelfs 45 minuten speelde, Jérémy Landu en Fostave Mabani in de kern. Zij, die elk al jaren bij Standard spelen, werden in Poznan alle drie geïnterviewd door Standard TV (zie: onderaan). De nieuwe visie, met de hierboven door Standard gedefinieerde kernwaarden, en de hand van Goreux waren duidelijk te horen in hun discours. Siquet benadrukte bijvoorbeeld dat je als speler van Standard ook een beetje supporter moet zijn. Ze zeiden dat het belangrijk is om geduldig te zijn, keihard te werken en elke kans te proberen grijpen. Landu had het daarbij zelfs expliciet over “coach Régi die eigenlijk directeur is” en gaf aan dat de ervaren ex-speler vaak individueel met de jeugdspelers praat. “Sinds hij er is, is alles veranderd.”
De jongeren weten dat ze kansen zullen krijgen, ook Venanzi benadrukte de centraliteit van de jeugd in het instituut Standard, en zijn bereid om ervoor te werken. Ze beseffen eveneens dat ze geduldig moeten zijn. Neem daar de duurzame visie en werking van de gehele jeugdacademie bij, en je weet dat Standard op de goede weg is om een gezonde opleidingsclub te worden, iets wat steeds belangrijker wordt voor Belgische clubs met het oog op succes. Standard 2.0 est arrivé, en Réginal Goreux speelt daar een belangrijke rol in.
Door Fans Voor Fans 