Zondag om kwart over zes trekt AA Gent naar het Astridpark. Voor het eerst keert de trainer van de Buffalo’s, Hein Vanhaezebrouck, terug naar de club die hem in december 2018 ontsloeg. Wat een droomhuwelijk moest worden, draaide uit op een sisser.
We keren even terug in de tijd naar 18 september 2017. Twee dagen na het 2-2-gelijkspel op het veld van KV Kortrijk neemt Anderlecht afscheid van trainer René Weiler. Een matige seizoenstart (9 op 21) en een verstoorde band tussen Weiler en de supporters kostte hem de kop. De Zwitserse coach loodste paars-wit een seizoen eerder naar de titel, al hadden de fans toen al hevige kritiek op zijn te defensieve speelwijze. Daarmee raakte hij volgens de achterban aan het DNA van de club. De trainer die Weiler opvolgde, moest garant staan voor dominant voetbal.
Twee weken na het ontslag van René Weiler stelde Anderlecht met enige trots Hein Vanhaezebrouck voor als nieuwe trainer. Met zijn attractieve en dominante speelstijl moest Vanhaezebrouck ervoor zorgen dat paars-wit opnieuw aanvallend voetbal zou brengen. Met zijn passages als hoofdcoach bij KV Kortrijk en vooral AA Gent – waarmee hij in 2015 de titel pakte – had hij getoond dat hij daartoe in staat was. Bovendien gaf hij op de persconferentie bij zijn aanstelling te kennen dat hij van kinds af aan droomde van een carrière bij Anderlecht. Het leek een match made in heaven tussen Vanhaezebrouck en Anderlecht. De supporters konden en mochten opnieuw luidop dromen van betere tijden.
Het tijdperk-Vanhaezebrouck begon veelbelovend. In zijn eerste acht competitieduels pakten de Brusselaars meteen 19 op 24 en ook in de Champions League konden ze bekoren. Anderlecht verloor nipt van Bayern München (1-2) en ging winnen op Celtic (0-1). Vanhaezebrouck nam RSCA over toen de club zevende stond. Aan het einde van de reguliere competitie was de recordkampioen zowaar opgeklommen naar plaats twee, weliswaar op 12 punten van leider Club Brugge.
Aan het begin van de play-offs leek Anderlecht de grote uitdager van blauw-zwart te gaan worden. Paars-wit wist zowel de thuis- als uitwedstrijd tegen Club Brugge te winnen en telde op drie speeldagen van het einde amper twee punten minder dan de Bruggelingen. Een pijnlijke 1-3-thuisnederlaag tegen Standard bezegelde het lot van Anderlecht in de titelstrijd. De troepen van Hein Vanhaezebrouck moesten vrede nemen met een derde plek die recht gaf op de groepsfase van de Europa League. Hoewel Anderlecht geen kampioen speelde, slaagde Vanhaezebrouck er wel in om de club van plaats zeven naar plaats drie te loodsen. De fans en het bestuur keken vol verwachting uit naar het volgende seizoen.
Einde verhaal
In het tweede seizoen van Anderlecht onder Vanhaezebrouck kende de club meer diepte- dan hoogtepunten. Paars-wit begon wel sterk met een 12 op 12 onder impuls van Dimata en Santini, maar naarmate de competitie vorderde, zakte Anderlecht steeds dieper weg. Union bleek in de 1/16e finales van de Beker van België te sterk te zijn en ook in de Europa League kon Anderlecht geen rol van betekenis spelen. In een groep met Dinamo Zagreb, Fenerbahçe en Spartak Trnava pakte de Belgische recordkampioen slechts 3 op 18.
De band tussen voorzitter Marc Coucke en Vanhaezebrouck raakte steeds meer verzuurd en na een povere 1 op 12 werd Vanhaezebrouck op 16 december 2018 bedankt voor bewezen diensten. Anderlecht stond toen vierde in het klassement, met de bedenking of andere trainers met dezelfde kern beter hadden gedaan. Uiteindelijk eindigde Anderlecht dat seizoen zesde: een plek die geen recht gaf op Europees voetbal.
Waar Anderlecht dat seizoen met Vanhaezebrouck had geëindigd, zullen we nooit weten. Wat wel zeker is, is dat de West-Vlaamse oefenmeester een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van verschillende talenten op Neerpede. Francis Amuzu, Sambi Lokonga en Yari Verschaeren werden allemaal gebracht door Vanhaezebrouck. Hij liet ook Alexis Saelemaekers, Jérémy Doku en Sebastiaan Bornauw debuteren.