Kerstavond 2020. De Malinwa-supporters zitten aan een lege feesttafel met zorgen: een vies virus blijft de wereld teisteren en hun club staat gedeeld laatste. In hun gedwongen passiviteit zijn de supporters machteloos. Zij kunnen enkel via schermen, een artificiële werkelijkheid, de ploeg steunen. De bui van 2017-2018 hangt boven de kerstboom, en de supporter kan niets doen. Achter De Kazerne blijft het ijzig stil.
Nochtans is dat het enige stadion dat kan spreken: “Da mut ee verdoeme broose, leive, kolke en davere. Da wil ekik trug.” In een emotioneel filmpje roept het stadion de fans op om volgend seizoen een abonnement te kopen. No football without fans, in Mechelen is het meer dan een leuze, het is een natuurlijke wetmatigheid (zoals een appel van een boom valt). De fundamenten van de club zijn op de supporters gebouwd. Die koude tribunes straalden af op de prestaties in de eerste ronde.
Maar hoe hard is er naar televisieschermen geschreeuwd toen Druijff die 1-2 maakte op Beerschot, of De Camargo de genadeslag aan Oostende gaf na een spectaculaire vertoning? KV Mechelen is altijd een heldenploeg geweest. Niemand had die flagrante wederopstanding durven hopen, maar de ongenaakbare Stijl Vrancken groeide uit tot propaganda voor de sport. Hij leverde het beste voetbal sinds jaren in Mechelen. Zelfs zo goed dat Malinwa tot de laatste seconde knokte voor Europees voetbal.
Spook Europa dwaalt ondertussen verder over het veld van Achter De Kazerne. Het spook leeft door de mijmeringen aan Milan, Bergamo, Straatsburg, … Dat het 28 jaar geleden was, is geen verhaal van ‘net niet’. Sinds de vereffening heeft het spook al verschillende malen in de truitjes gezeten. Het blijft leven, want de geelrode supporter heeft die winnaarsmentaliteit. Dat geschreeuw achter duizenden schermen dit seizoen, het spook heeft dat gehoord.
Opnieuw een sterk seizoen, opnieuw die emoties, dat is de nieuwe wetmatigheid op Malinwa. Het is een kwelling om te denken aan hoe het zou geweest zijn als de supporters er écht bij waren. Ik geloof dat het spook meer dan ooit zal leven, want dat is Mentalita Malinwa: passie, strijd, nooit opgeven. Merci KV, het was opnieuw een eer!