In deze rubriek zetten we Belgische (en een aantal Nederlandse) supporters van ietwat atypische buitenlandse clubs in de spotlights. Vandaag begeven we ons voor het eerst in deze rubriek buiten Europa, want Yari Dejaeghere is supporter van Club Cerro Porteño uit Paraguay.
Hoe is je liefde voor Cerro ontstaan?
Als 17-jarige trok ik in 2017 op uitwisseling naar het verre Paraguay, het hart van Zuid-Amerika. Het is een land dat bijna nooit in de schijnwerpers staat, behalve soms op negatief vlak. Paraguay is echter zo ondergewaardeerd: prachtige ongerepte natuur, een bijzonder gastvrije bevolking, een heerlijke keuken en een volk dat zot is van voetbal.
Mijn gastvader was zelf ooit ploegmanager geweest van Cerro Porteño en natuurlijk ook fan van deze club. Samen bekeken we elke match van Cerro en vertelde hij me honderden boeiende en spraakmakende anekdotes. Op die manier werd ik dus ook fan van de ploeg.

Wat maakt Cerro zo speciaal?
In Paraguay heb je drie grote teams: Cerro Porteño, Club Olympia en Libertad. Olympia is de meest succesvolle club en won zelfs al driemaal de Copa Libertadores, wat geen enkele club in Paraguay hen nadoet. Cerro heeft echter het imago ‘de ploeg van het gewone volk’, en niet van de kleine elite die voornamelijk in de hoofdstad woont. Cerro is de ploeg van het volk en dus van iedereen.
Voor mij is Cerro speciaal omdat het mij ten eerste doet terugdenken aan een fantastisch jaar dat ik gehad heb op uitwisseling en ook omdat het mij steevast herinnert aan de sterke band die ik had en heb met mijn gastouders en gastfamilie. De band die ik toen heb uitgebouwd, is iets waar ik dagelijks nog enorm dankbaar voor ben.
Ik probeer de club zo goed als mogelijk te volgen, en soms pik ik ook wel eens een wedstrijdje mee. Meestal zijn dat internationale wedstrijden, bijvoorbeeld in de Copa Libertadores, maar ook de Super Clasico-wedstrijden tegen Olympia.
Woonde je reeds wedstrijden van Cerro bij?
Eén keertje, toen ik mijn gastvader verraste met tickets voor een Copa Libertadores-match tussen Cerro Porteño en het Venezolaanse Monagas. Cerro won deze wedstrijd met 3-2 na een goal in minuut 92 van Nelson Valdez!
De sfeer was fantastisch, zoals je zou verwachten in Zuid-Amerika. Er werd gezongen, gedanst, gesprongen, gefeest … en dat 90 minuten lang zonder ophouden. Geen enkel moment stokte het, zelfs niet wanneer Cerro een 2-0-voorsprong uit handen gaf. Neen, iedereen bleef achter de ploeg staan en ging zelfs nog luider zingen. Het was een wedstrijd om nooit te vergeten, de sfeer was ongelofelijk, helemaal anders dan hier in Europa, zo veel passioneler. Die herinneringen zitten nog altijd levendig in mijn hoofd. Mijn stem was ik trouwens volledig kwijt, en de ultieme goal in minuut 92 hielp daar ook niet aan.
Zodra ik kan terugkeren naar Paraguay, pik ik absoluut opnieuw een match mee met mijn gastfamilie!
Voor de liefhebbers: een videoverslag van de wedstrijd in kwestie: https://www.youtube.com/watch?v=Up8dwN3Cqhk
Alle artikels in deze rubriek: De atypische voetbalfan