Cercle Brugge stelde Dominik Thalhammer op 28 november 2021, overmorgen een maand geleden, aan als de opvolger van Yves Vanderhaeghe. Op 18 december 2021 om 19u15 leek Cercle Brugge op weg naar een 12 op 12 onder Thalhammer, maar Union Sint-Gillis boog die 0-2-voorsprong van Cercle Brugge alsnog om in een 3-2. Ook met 9 op 12 is groen-zwart echter vooruitgeschoven in het klassement: na twintig speeldagen staat de Vereniging veertiende, weliswaar met slechts drie punten voorsprong op nummer zeventien RFC Seraing. We werpen even een blik op het (potentiële) telefoonboekje van Dominik Thalhammer, om na te gaan wie de 51-jarige Oostenrijker zou kunnen opbellen bij een eventuele terugval van Cercle Brugge.

Bernd Krauss
Cercle Brugge maakte sinds de komst van Thalhammer een mooie stap voorwaarts in het klassement, maar is nog lang niet gered. Het is dus niet ondenkbaar dat moederclub AS Monaco tijdens de wintertransferperiode weer een (toekomstige) grote naam naar Brugge stuurt. Toen de Vereniging eind januari 2021 samen met Waasland-Beveren laatste stond, stuurden de Monegasken Strahinja Pavlović, voor wie ze een jaar eerder tien miljoen euro hadden neergeteld, voor de rest van het seizoen naar het Jan Breydelstadion. De twintigjarige Serviër kreeg dit seizoen al vijf basisplaatsen in de Ligue 1 en twee in de Champions League.

Als Thalhammer tips nodig heeft over hoe hij met (toekomstige) sterren moet omgaan, kan hij altijd eens raad vragen aan zijn ex-collega Bernd Krauss. Die begon het seizoen 2004/05 met Thalhammer als assistent, maar werd in september al vervangen door zijn assistent na zes zeges en zeven nederlagen in dertien wedstrijden. Krauss, die zijn spelerscarrière destijds begon bij Borussia Dortmund, mocht als speler al heel wat mooie namen bijschrijven in zijn telefoonboekje. In het seizoen 1976/77 speelde hij één Bundesliga-wedstrijd onder Otto Rehhagel. Daarna speelde jarenlang voor Rapid Wien (1977-1983) en Borussia Mönchengladbach (1983-1990). In zijn laatste seizoen bij Rapid Wien was Otto Barić, de Kroaat die in 1985 en 1994 een Europese finale verloor met respectievelijk Rapid Wien en Casino Salzburg, zijn trainer. In het Bökelbergstadion, de toenmalige thuishaven van Borussia Mönchengladbach, heette zijn trainers Jupp Heynckes, Wolf Werner en Gerd vom Bruch.

Krauss werd nog voor het einde van zijn spelerscarrière trainer van het amateurelftal van Borussia Mönchengladbach. Hij depanneerde er in 1991 even bij het eerste elftal na het vertrek van Gerd vom Bruch, en werd in november 1992 zelfs aangesteld als hoofdtrainer. In 1995 won hij met spelers als Patrik Andersson, Heiko Herrlich en Stefan Effenberg de DFB Pokal. In het seizoen 1997/98 eindigde hij met spelers als Darko Kovačević en Ricardo Sá Pinto derde in de Primera División, wat toen ‘slechts’ goed was voor een UEFA Cup-ticket. In het seizoen 1999/00 was hij slechts twee maanden trainer met Borussia Dortmund, maar dat was genoeg om een samenwerking met o.a. Jens Lehmann, Lars Ricken en Sergej Barbarez op zijn cv te mogen zetten. Ook bij RCD Mallorca bleef hij in het seizoen 2001/02 niet lang, maar wel lang genoeg Samuel Eto’o en Miguel Ángel Nadal “coach” tegen hem laten zeggen. Later dat seizoen coachte hij ook nog Aris Saloniki, waar ene Angelos Charisteas aan zijn laatste maanden in Griekenland bezig was.

Karl Daxbacher
Menig voetballiefhebber in België krijgt er kippenvel van, maar Cercle Brugge heeft nog veertien “finales” voor de boeg met het oog op het behoud. Een ex-collega van hem die ervaring heeft met finales, is Karl Daxbacher, de man wiens assistent hij in het seizoen 2007/08 was bij LASK Linz. Op 24 mei 2009 bezorgde hij Austria Wien zijn vooralsnog laatste Oostenrijkse voetbalbeker uit de clubgeschiedenis. Rubin Okotie, de latere spits van STVV en KFCO Beerschot Wilrijk, opende op het uur de score, maar Admira Wacker scoorde twaalf minuten later tegen en dwong Austria tot verlengingen. Daarin scoorde Milenko Ačimovič twee keer, en bezorgde de recordwinnaar zo zijn 27e ÖFB-Cup.

Daxbacher zette zo de goede traditie verder die in 2003 was ingezet onder Christoph Daum. Die bezorgde Austria Wien toen zijn eerste ÖFB-Cup in negen jaar. Een jaar later verloor Austria de finale onder trainer Günther Kronsteiner na strafschoppen van Grazer AK, maar in 2005, 2006 én 2007 stonden Die Veilchen op het hoogste schavotje. Austria boekte die drie bekerzeges op rij onder drie verschillende trainers: Peter Stöger, Frenkie Schinkels en Georg Zellhofer. Wie weet had Austria Wien wel vijf keer op rij de beker kunnen winnen, ware het niet dat de editie 2007/08 naar aanleiding van het EK 2008 in Oostenrijk en Zwitserland werd gehouden zonder de ploegen uit de twee hoogste divisies.

Daxbacher, die als speler van 1971 tot 1985 het shirt droeg van Austria Wien, won als speler zelf vier keer de ÖFB-Cup: in 1974, 1977, 1980 en 1982. Daartegenover staan ‘slechts’ twee verloren finales, in 1984 en 1985. Daxbacher kwam in alle zes die finales in actie. In 1978 stond hij trouwens ook in de basis tijdens de Europacup II-finale tegen… RSC Anderlecht. De Oostenrijker kon niet beletten dat Rob Rensenbrink en Gilbert Van Binst elk twee keer scoorden in het Parc des Princes.

Erwin Hoffer
Mocht Thalhammer op zoek zijn naar zoveel mogelijk informatie over Beerschot, hoeft hij helemaal niet naar Karl Daxbacher bellen om het nummer van Rubin Okotie te vragen. Op 11 mei 2005 liet hij immers Erwin Hoffer debuteren in het eerste elftal van Admira Wacker. Op de 33e competitiespeeldag mocht de latere speeldag van o.a. SSC Napoli, 1. FC Kaiserslautern en Eintracht Frankfurt tijdens de rust invallen voor Christian Thonhofer. In september 2019 streek de toen 30-jarige Hoffer neer op het Kiel, waar hij toen een contract voor twee seizoenen ondertekende.

Hoffer was het seizoen daarvoor actief geweest bij de Duitse tweedeklasser Karlsruher SC en zat daarna enkele maanden zonder club. Dat liet zich niet meteen voelen, want bij zijn officiële debuut tegen KVC Westerlo kopte hij drie minuten na zijn invalbeurt de 2-2-eindstand binnen. Hoffer, die in 2009 de duurste Oostenrijkse voetballer ooit werd toen SSC Napoli vijf miljoen euro voor hem betaalde, scoorde in zijn debuutseizoen vijf keer in de Proximus League. In het seizoen 2018/19 scoorde hij slechts drie competitiegoals (en een bekergoal tegen Cercle Brugge) voor de Ratten, waarop zijn aflopende contract niet verlengd werd. Dat Beerschot het in de promotiefinale van 2019 niet haalde van KV Mechelen, lag alleszins niet aan Hoffer, want de Oostenrijker dwong in terugwedstrijd de strafschop af waaruit Dante Vanzeir op het uur de 1-0 van Nikola Storm uitwiste. Na het vertrek van Hoffer en Okotie haalde Beerschot in de zomer van 2019 een nieuwe Oostenrijker in huis, genaamd Raphael Holzhauser.

Advertentie