Lieve voetbalgoden

Hopelijk maken Diego Maradona, Gerd Müller, Wilfried Van Moer en Franck Berrier het goed in jullie gezelschap. Ze zullen wel lachen als de een de ander een poortje lapt in de rondo, zo zijn ze nu eenmaal. Aan voetbaltaal hebben die mannen meer dan genoeg.
Terugblikken op afgelopen jaar zal ik niet doen. Ik benijd jaaroverzichten, omdat ze alle mogelijke miserie bijeen persen en in je gezicht kletsen. Dan denk ik meteen aan het drama van Eriksen (bedankt om hem in leven te houden) of de perversie van de Super League (bedankt om deze voorlopig te begraven).
Nee, ik kijk niet terug op 2021 als het grootste voetbaljaar. Het was bovenal nog eens duidelijk dat in kale stadions voetbal een overschat spelletje blijkt te zijn. Supporters maken de sport, ook (de laatste weken: vooral) in negatief opzicht. Daarom kijk ik liever vooruit, want alle ellende zou moeten eindigen als het voetbal begint. Daarom wens ik voor 2022 …
dat het de laatste keer wordt dat een voetbal in woestijnzand zal rollen,
dat Union de titel pakt,
dat spelers eindelijk het veld verlaten als een klootzak ‘oe oe oe’ roept,
dat de Rode Duivels in Amsterdam winnen,
dat er goals in de laatste seconden vallen,
dat een kind verliefd wordt op voetbal,
dat Radja Nainggolan een komeet van op veertig meter in de kruising torpedeert,
dat niemand in elkaar stuikt,
dat Moeskroen definitief de vergeetput in duikelt,
dat er volgend seizoen drie Brusselse clubs in eerste klasse spelen,
dat podcasts voor altijd doorlullen over een middencirkel en alles daarrond,
dat lege stoeltjes slechts een vreemde uitzondering zijn,
dat Extra Time een sullige zekerheid op maandagavond blijft,
dat maandagavondvoetbal een taboe wordt,
dat de mottige koppen op voetbalboeken onbelangrijk zijn,
dat pleintjes de arena’s van de heilige panna blijven,
dat jonge koppels elkaar vinden naast het veld,
dat Herman Brusselmans nog eens een gedicht over voetbal schrijft,
dat debutanten scoren,
dat jongelingen ons mogen verbazen met kunsten in hun spichtige voeten,
dat ouderlingen ons mogen herinneren aan andere tijden met frisco’s op de tribune,
en dat geweld een eeuwige nederlaag ondergaat.
Voetbalgoden, voorzie wonderen in het komende jaar. Wij trekken onze plan wel.

Jullie grootste kapoen, Nick L’heureux

Advertentie