In de winterstop gebeurt er niets. Door de lege stadions op het traditionele kerstvoetbal waren de feestdagen nog triestiger dan anders, om dan terecht te komen in het betekenisloze begin van het nieuwe jaar. Beeldjes van stages uit het warme Spanje schuiven voorbij op sociale media, terwijl ik zit te wachten in het natte België tot die winterstop voorbij is, want daarin gebeurt er niets.
Door de verveling ben ik nog nooit zo gefascineerd geweest door een trainerswissel. Philippe Clement goes tax free in de Griekse renbaan van Monaco. Hij gaat een fantastisch levensritme tegemoet: op vrijdagavond naar het casino, op zaterdag wedstrijdje coachen en op zondag meerijden in de Ferrari van Tom Boonen. Ik weet niet of Clement goede maatjes is met Boonen, en als dat niet zo is, lijkt het me zeker het moment om dat te worden. Van zijn vervanger bij Club Brugge ben ik ook onder de indruk. De internationale allure spat van de gladde kop van Alfred Schreuder. Niet omdat hij kan zeggen dat hij op hetzelfde veld als Lionel Messi heeft gestaan, want dat kan Ronald Koeman ook en het is niet dat hij zo’n giller is. Schreuder is een verdoken wolf. Nederlands analist Johan Derksen vertelde in 2019 dat Ajacieden Tadic en Ziyech niet blij waren met zijn vertrek naar Hoffenheim, omdat hij het tactische brein achter die platwalsende ploeg zou zijn geweest. Dat belooft.
Nieuwe gladde kop, nieuwe wetten? Club was al een vaste waarde in aanvallend, dominant voetbal, dus dat zal niet snel veranderen. Een dooreengeschudde opstelling verwacht ik ook niet. Misschien stijgt Noa Lang opnieuw boven zichzelf uit, want Schreuder is naast meestertacticus ook een people manager. Een totaaltrainer dus, naar Engels model. Thomas Tuchel kent dat. Door journalistenmisstanden veegden zijn supporters al hun voeten af aan het truitje van Romelu Lukaku. Ze voelden zich gekrent in hun eer en Tuchel mocht het oplossen. Waar zitten ze nu eigenlijk over te zaniken? Dit is echt het bewijs dat er niets in de winterstop gebeurt als de krant volgeschreven staat met zo’n bagatel. Het leven van een columnist is zwaar in de winterstop, want daarin gebeurt er niets en valt er over niets te schrijven. Nu ga ik verder dromen over Rob Schoofs als winnaar van de Gouden Schoen.

Advertentie