“Deze groep is gek,” zei Felice Mazzu over Union na de match tegen Genk. Terwijl Dante Vanzeir hem als een gekkerd in de nek vloog, was hij verbluft door de weerbaarheid die zijn ploeg toonde. Zelfs onder de druk van Genk bleef Union zoeken naar verticale combinaties. In de allerlaatste seconde scoorde Vanzeir daardoor het winnende doelpunt. Het bos van Duden, waar honderden Unionisten hun ploeg zagen zegevieren, gloeide in een rode vlam. Peter Vandenbempt concludeerde dat er nog maar één vraag overblijft: “Wat doet Union als het toch begint te nijpen?” Een foute vraag, want die is al beantwoord: kamikazevoetbal.
Buiten de oorspronkelijke weerklank naar Japanse zelfmoordsoldaten uit de Tweede Wereldoorlog heb ik enkel positieve bedoelingen met dat begrip. Kamikazevoetbal draait rond risico’s nemen, jezelf onsterfelijk wanen met maar één doel: de tegenstander versmachten door te domineren in de aanval. Uitgezonderd de gruwelijke afloop ervan heeft het toch meer te maken met neerstortende vliegtuigen dan eerst gedacht.
Uiteindelijk draait het om een granieten mentaliteit. Zoals Vandenbempt beschrijft, begon het inderdaad te nijpen voor Union. Een punt tegen Genk was zeker geen schande, maar de drive en de wil om te winnen was te groot om zich in te graven. De kwetsbaarheid van kamikazevoetbal is op die manier hun sterkte. Geluk dwing je nu eenmaal af als je voor elke bal springt, steeds de voorwaartse pass zoekt en iedere open meter grond afloopt. Wat maakt het dan nog uit dat je gemiddeld minder balbezit hebt? Iedereen zou het energetisch emotionele van Mazzu in zich moeten hebben.
Daarom staat Union negen punt los aan kop. Daarom staat Standard op een zielige veertiende stek. Daarom is de Afrika Cup spectaculair. Op de zandpleintjes, waar de sport haar zuiverste vormen aanneemt, kennen de meeste Afrikaanse spelers hun oorsprong. Zij hebben nooit anders dan kamikazevoetbal gespeeld. Kameroen is nu dé topfavoriet voor de beker. De Leeuwen spelen in hun land met hun Vincent Aboubakar, de man van zes doelpunten en een scherpe spitsenintelligentie. Zaterdag spelen ze de kwartfinale tegen Gambia, wat nu al de heldenmatch is. Gambia verrast in hun eerste Afrika Cup, Kameroen speelt voor hun overleden landgenoten na de ramp in Yaounde.
Zondag houdt Brussel haar adem in voor de derby der derby’s: Union-Anderlecht. Wat betreft Union blijft er echter één vraag over: waar eindigt dit? Iedereen weet waar dit eindigt, maar niemand durft het uit te spreken.
Afrika Cup, België, Column, Gambia, Kameroen, Union Saint-Gilloise
Kamikazevoetbal
