Oud-Heverlee Leuven toonde vorig jaar grote ambities. Binnen de drie jaar moest en zou het kampioen spelen. Maar al snel werd duidelijk dat die titel niet voor dit seizoen was. Dat hoeft niet te verbazen, want OHL nam afscheid van sterkhouders Thomas Henry en Kamal Sowah, maar vergat echte versterkingen te halen. Zo werd het voor de Leuvenaren een anoniem jaartje in de middenmoot.

Na de forfaitnederlaag in Gent zit het seizoen er al op voor Oud-Heverlee Leuven. Geen Champions’ Play-offs en zelfs geen Europe Play-offs. Nochtans was de promovendus vorig jaar meteen ambitieus, zo leerden we toen uit een bezoekje van coach Marc Brys aan Extra Time. Binnen de drie seizoenen zou OHL landskampioen worden, de King Power Group hoopte op een Vlaamse versie van hun sprookje in Leicester.

Veel woorden, weinig daden

De terugkeer van de Leuvenaren in 1A was ook veelbelovend. Het team van Marc Brys maakte indruk met hun snelle counters en vlotte combinaties. Dat dankzij de uiterst creatieve Xavier Marcier, die strooide met assists op de pijlsnelle Kamal Sowah en de vlot scorende Thomas Henry. Door dat aanvallend trio had geen enkel team had het makkelijk in Leuven en werden de supporters wel wekelijks verwend.

Maar na een uitleenbeurt van twee jaar verliet Sowah het King Power at Den Dreef stadion. En ook Henry zocht andere oorden op. Hij werd voor meer dan vijf miljoen euro verkocht aan promovendus Venetië. Genoeg voor een kwaliteitsinjectie zou je denken, maar die bleef uit. De beloftes van het bestuur over versterkingen werden niet waargemaakt, tot onvrede van coach Brys.

Sorry, maar Kaba is geen Henry

De 21 doelpunten van Thomas Henry die wegvielen, moesten vervangen worden. Daarvoor werd er vooral in de richting van Sory Kaba gekeken. De boomlange spits toonde bij momenten zijn klasse, maar blonk toch vooral uit in wisselvalligheid. Op een goede dag was hij de gevaarlijkste man voor OHL, maar zijn laatste doelpunt dateert al van meer dan twee maanden geleden.

Met zijn tien goals doet Kaba het wel beter dan Kaveh Rezaei, een andere spits waar veel van verwacht werd. Hij kon op geen enkel ogenblik overtuigen en scoorde dit seizoen geen enkel doelpunt. Brys benadrukte meermaals dat hij een nieuwe vlot scorende spits nodig had, maar die kwam er niet. “Een onmiddellijk inzetbare spits bleek te duur. Ik ben niet met het financiële bezig, maar anderen wel, en ik moet daar begrip voor hebben”, vertelde hij daarover aan Het Nieuwsblad.

Merci Mercier

Vooral in de aanvang van het seizoen was het zoeken voor Marc Brys. Van de eerste elf wedstrijden won OHL er slechts eentje, waardoor het team zelfs enkele weken op een degradatieplaats bengelde. Maar vanaf eind oktober begon de Leuvense motor te draaien. En al snel werd duidelijk dat Xavier Mercier de man was met de sleutel om die motor te laten starten. Dit seizoen was de 32-jarige Fransman opnieuw de ultieme draaischijf van Oud-Heverlee Leuven. Met zijn geweldige passes haalde hij dit seizoen veertien assists, een aantal dat nog veel hoger had kunnen liggen met een killer als Henry voor zich.

Om het beste uit Mercier te halen, heb je ook lopende mensen rond hem nodig die op zijn heerlijke steekpasses lopen. Het is een rol die Siebe Schrijvers op het lijf geschreven leek, maar in de praktijk bleek dat anders. Schrijvers krijgt liever de bal in de voeten en zocht te weinig de open ruimtes op. Oud-Heverlee Leuven had daardoor te weinig diepgang in zijn spel en creëerde te weinig kansen. Ook Marc Brys zag dat en liet daarom Mathieu Maertens een rijtje hoger voetballen. Maertens leerde lopen op de passes van Mercier en groeide zo uit tot een sterkhouder in steun van Kaba.

Ontdekkingen aan Den Dreef

Siebe Schrijvers zakte een rijtje op het veld en ging spelen als centrale middenvelder. Een gedurfde zet van Brys omdat Schrijvers nog nooit zo laag op een voetbalveld te zien was. Maar die gedurfde zet bleek een juiste te zijn. Schrijvers kwam er vaak aan de bal en kon op die manier zijn creativiteit tonen. Ook omdat hij naast zich de 19-jarige Mandela Keita heeft lopen, die doorgroeide uit de jeugdopleiding van OHL. Keita knapte enorm veel defensief werk op, waardoor Schrijvers zich aanvallend kon uitleven. Maar vergis je niet, ook Keita kan geweldig voetballen. Door zijn goede passing en uitstekende techniek wordt hij vaak vergeleken met Sambi Lokonga.

Maar Keita durft door zijn jeugdig enthousiasme soms te veel hooi op zijn vork nemen. Dan laat hij zich verleiden tot te moeilijke dribbels of passes en verliest hij de bal op plekken waar dat niet mag. Gelukkig staat op die momenten Cenk Özkacar achter hem. De 20-jarige Turkse verdediger die wordt gehuurd van Lyon ontwikkelde zich tot een echte sterkhouder achterin. OHL hoopt hem nog een jaartje op Den Dreef te houden, maar het is niet duidelijk of dat zal lukken. Wie de Leuvenaren ook graag willen houden is Runar Runarsson. De doelman kwam in het team na de zwakke beginperiode en toonde meteen zijn klasse. Hij wordt gehuurd van Arsenal, maar moet daar deze zomer vertrekken.  

Laat het duidelijk zijn dat deze investeringen nodig zijn om in aanmerking te komen voor de titel. Het stadion is er, maar in de huidige kern zit er gewoon te weinig kwaliteit om bovenin mee te doen. De toekomst zal uitwijzen of er ooit effectief een Leuvense versie van het Leicester-sprookje zal komen.

Advertentie