Het was een van dé momenten in een voorts bijzonder magere jaargang. In zowat de enige emotionele rollercoaster die afgelopen seizoen uitmondde in een voor ons, Standardsupporters, positieve climax. Antwerp – Standard, de vurige strijd der rood-witte kleuren, december 2021, 2-3. Nadat hij de 2-1 had binnengeprikt, maakte Michel-Ange Balikwisha shirtopschriftgewijs een duidelijke boodschap over aan het adres van zijn vorige werkgever. “Libérez mon frère William!”

Zelfs na die pijnlijke tegentreffer barstte menig Rouche in lachen uit. Toen het laatste fluitsignaal uiteindelijk een zege met zich meebracht, werd het (hoon)gelach aangevuld met gegier en gebrul en rezen toepasselijke memes als paddenstoelen uit de grond. “Bevrijd mijn broer!” Alsof William Balikwisha (23) opgesloten zat in de kerkers diep onder Sclessin. 

William Balikwisha is de oudere broer van de bij Standard razendsnel doorgebroken Michel-Ange Balikwisha. Hij maakte (gevoelsmatig) al erg veel zomervoorbereidingen mee met de A-ploeg en liet zich regelmatig opmerken in de oefenpartijen. Toen hij onder Michel Preud’homme debuteerde met een assist op Daknam, leek hij aan de vooravond te staan van zijn grote doorbraak. Maar die kwam er nooit. 

Uitleenbeurten, een mislukte bij Cercle Brugge en een behoorlijke bij officieuze satellietclub MVV, brachten weinig zoden aan de dijk voor Balikwisha. De doorbraak van zijn twee jaar jongere broer Michel-Ange, die naast een mooiere voornaam ook over meer talent bleek te beschikken, hielp vervolgens niet. Zou je verwachten, althans.

De boodschap van de jongste telg uit het broederpaar was achteraf bekeken niet zo lachwekkend of vreemd. William Balikwisha is vandaag opnieuw bezig aan een zomerse voorbereidingscampagne met de A-ploeg van Standard, maar dan wel met een ander statuut. Vorig seizoen maakte hij deel uit van de beloftenselectie die de belangrijke strijd om de Challenger Pro League met succes afrondde. Hij, ondertussen niet langer de frêle, fysiek veel te lichte winger van weleer maar een flairvolle nummer tien of zelfs acht, was de absolute sportieve leider binnen dat team. Zonder William Balikwisha zou SL16 FC straks allicht in Eerste nationale hebben moeten aantreden. 

Zijn prestaties bij de beloften leverden dus een ticket op naar de eerste groep van Ronny Deila, de nieuwe coach die elke aanwezige speler zonder vooroordelen en met een open vizier aan het werk wou zien. Dankzij een geweldige techniek en balbeheersing, met daarbovenop de vorig seizoen verworven kwaliteiten van een creatieve spelverdeler, liet William Balikwisha de voorbije weken tijdens de eerste oefenmatchen een nog betere indruk na dan in zijn vorige voorbereidingscampagnes. Het ticket van Balikwisha werd prompt geüpgraded naar ‘Nederlandse zomerstage 2022’. Deila kon zo zelfs de beslissing nemen om die andere spelverdeler Mathieu Cafaro, sinds zijn aankomst in België een van de sterkhouders, wegens ‘een gebrek aan betrokkenheid’ – heimwee zou daarvan aan de grondslag liggen – terug naar Luik en richting tevens figuurlijke uitgang te sturen. 

William Balikwisha 2.0 heeft zeker en vast zijn plaats in de hoofdmacht van Standard. In de 4-2-3-1 van Deila kan hij op drie à vier posities uit de voeten. We moeten aanvaarden en omarmen dat sommige voetballers laatbloeiers zijn, en dat laatbloeiers het niveau van hun sneller doorbrekende tegenhangers perfect kunnen evenaren en zelfs overstijgen. En als het dan toch niet zou lukken voor William Balikwisha – wie hem ook aan het werk zag met de U21-ploeg en daarna in de voorbereidingswedstrijden, schat die kans eerder laag in -, kan hij dankzij de eindelijk bekendgemaakte regels voor de beloftenploegen nog een jaartje in de tweede divisie terecht.