KV Mechelen mag het komende seizoen aantreden in de hoogste klasse. De zaak Propere Handen is echter niet het eerste geval van matchfixing in de recente Belgische voetbalgeschiedenis. In 2006 werd het toenmalige Verbroedering Geel naar de derde klasse teruggezet, met alle gevolgen van dien.

We zijn eind vorige eeuw. In het seizoen 1999-2000 speelt Geel zijn eerste en enige seizoen in de Belgische eerste klasse. De vreugde is van korte duur, want de Verbroedering zakt meteen weer naar tweede klasse.

De club is echter ambitieus en wil zo snel mogelijk terugkeren op het hoogste niveau. In 2004-2005 lijkt het moment van de waarheid eindelijk gekomen. Geel haalt onder trainer Peter Maes de eindronde. De Zotten waren klaar om de hemelpoorten richting eerste klasse weer open te beuken. Tot de bom barst.

Vlak voor de wedstrijd tegen RS Waasland ontvangt Sébastien Dufoor, een speler van datzelfde RS Waasland, een telefoontje van Jean-Pierre La Placca, die als stroman voor gokchinees Zheyun Ye fungeerde. La Placca beloofd Dufoor 5000 euro. In ruil daarvoor mocht Dufoor geen doelpunten maken of assists geven.

Nog voor de wedstrijd gespeeld werd, diende RS Waasland een klacht in tegenover Verbroedering Geel. Geel zou uitgesloten worden uit de eindronde. Na wat juridisch getouwtrek mogen ze echter toch deelnemen. Als Geel de eindronde won, zou het zich in tweede klasse kunnen handhaven, een vergelijkbare situatie met KV Mechelen nu.

Zo ver kwam het niet. Geel verloor de eindronde en zou het behoud in tweede klasse voor de Geschillencomissie moeten afdwingen. In die Geschillencomissie zetelen 9 afgevaardigden van enkele profclubs. Ook KSK Ronse en AFC Tubeke vaardigen een tegenwoordiger af. Zowel Ronse als Tubeke vochten toen tegen de degratie. Voor beide clubs zou de verplichte degradatie van Geel een goede zaak betekenen, namelijk redding in tweede klasse. En zo geschiedde: het telefoontje tussen La Placca en Dufoor werd als voldoende bewijs gezien om Geel verplicht te laten zakken naar derde klasse.

“Geen enkele club is na de zaak-Ye gestraft, behalve één: wij van Verbroedering Geel. We werden vanwege dat ene telefoontje door de geschillencommissie een reeks lager gezet, naar derde klasse, met aftrek van zes punten. Zoals nu wordt geëist tegen KV Mechelen en Waasland-Beveren.”, zei toenmalig Geel-voorzitter Vic Keersmaekers begin dit jaar tegenover De Morgen.

De degradatie is een klap die Verbroedering Geel nooit meer te boven zou komen. De abonnementsverkoop stuikte ineen. Spelers werden gratis weggehaald door de concurrentie. In 2008 zal Verbroedering Geel met een schuld van 3 miljoen euro het faillissement aanvragen. Fusieplannen met Meerhout of Mol-Wezel draaien op niets uit. Het stamnummer werd ingeleverd, zodat de club definitief kon worden geschrapt.

Keersmaekers diende nog een klacht in tegen de KBVB, maar liet de zaak na enkele jaren rusten. Nu KV Mechelen echter niet moet degraderen, wordt er overwogen om de case te heropenen. Volgens Keersmaekers is Geel oneerlijk behandeld en heeft de imagoschade voor een negatieve spiraal gezorgd die de club nooit te boven is gekomen.

“Bij KV Mechelen zijn er bestuursleden die, laat mij even oneerbiedig zijn, in den bak hebben gezeten. Bij Geel hadden we zowel op clubniveau als persoonlijk niets te maken met de omkoping. En wij zijn wel degelijk gedegradeerd. Toch gun ik KVM alle toekomst. Zeker nu Piet Den Boer (Den Boer redde Geel van een nieuw bankroet in 2017) daar is. We gaan niet oordelen maar het is toch merkwaardig.”, zei Keersmaekers enige tijd geleden nog tegenover RTV Kempen.

Ondanks het faillissement wordt er tot op de dag van vandaag nog steeds gevoetbald in het Leunenstadion. Nadat Verbroedering Meerhout zijn intrek nam in het stadion werd de naam veranderd naar Verbroedering Geel Meerhout. In 2013 dwong de fusieclub de promotie naar tweede klasse af. De club gaat sindsdien door het leven als Allemaal Samen Verbroedering Geel en komt uit in de 2de amateurklasse.

Advertentie