Het kwakkelende Roda JC staat voor een paar cruciale weken. Op de helft van de competitie bungelen de Kerkradeneren met een schamele elf punten troosteloos onderaan in de Eredivisie. Het vertoonde spel biedt weinig hoop op verbetering. Een kwaliteitsinjectie lijkt hard nodig. De transferperiode is inmiddels gestart. Roda-directeur Wim Collard kondigde al aan dat de club in de winterstop één of twee versterkingen zal halen. Grote vraag is: wie gaat dat betalen? De tegoeden van investeerder Korotaev zijn immers nog altijd bevroren. Eigen middelen heeft de club niet of nauwelijks, na jaren van tekorten op de begroting. Frits Schrouff, de zakenman die Roda JC in 2015 al eens redde van de ondergang, lijkt niet van zinnen nog meer eigen geld in de club te steken. Inmiddels lijkt het publiek het wanbeleid meer dan beu te zijn.

Dat de rode lantaarndrager van de Eredivisie iets zal moeten ondernemen om van die vermaledijde laatste plek weg te komen, is evident. Het dolende elftal van Roda JC heeft dringend een kwaliteitsimpuls nodig om de club te behoeden voor opnieuw een degradatie naar de Jupiler League. Voor de winterstop werden slechts drie winstpartijen behaald. Op Sparta na heeft het de minst scorende ploeg (met 17 doelpunten gemiddeld zelfs minder dan één treffer per wedstrijd) en samen met Willem II heeft Roda de meest gepasseerde verdediging van de Eredivisie (40 tegengoals).

Sportieve ellende

De slechte prestaties van dit seizoen komen niet uit de lucht vallen. Al jaren vertoeft de “Koempelclub” onderaan in het rechterrijtje van de Eredivisie. Van een consistent sportief en financieel beleid is geen sprake. Echt rustig is het al jaren niet meer geweest in het Parkstad Limburg Stadion.

Zo is de Kerkraadse club een waar trainerskerkhof. Harm van Veldhoven, de huidige technisch directeur, was tussen 2008 en 2012 de laatste trainer die het langer dan anderhalf jaar uithield. Van 2012 tot nu stonden – al dan niet ad interim- Ruud Brood, Regillio Vrede, Rick Plum, Jon Dahl Tomasson, René Trost, Darije Kalezic, Yannis Anastasiou, Huub Stevens en tegenwoordig Robert Molenaar voor de spelersgroep. Voor een spelersgroep die overigens eenzelfde gigantisch verloop kent. Met name onder het bewind van technisch directeur Ton Caanen werden uit allerlei windstreken karrevrachten met nieuwe spelers binnen gevlogen. Spelers die bijna allemaal even snel weer via de achterdeur werden afgevoerd. In het seizoen 2015-2016 bijvoorbeeld steeg het aantal contractspelers in een mum van tijd van 24 naar 35.

Veel spelers en soms ook een trainer, zie Huub Stevens vorig seizoen, werden enkel binnen gehengeld om te proberen de degradatie te ontlopen.  Van de laatste vijf seizoenen speelde Roda JC er vier in de Eredivisie en behaalde daar een zestiende, zeventiende en achttiende (en laatste plaats). Alleen in 2016 eindigde men nog eens op een “veilige” veertiende plek in de eindrangschikking.

In het seizoen 2014 degradeerde de club rechtstreeks naar de Jupiler League, om overigens meteen een jaar later weer haar rentree te maken op het hoogste niveau. In 2013, 2015 en in 2017 moet de club het vege lijf zien te redden via de play-offs. Daar slagen de geel-zwarten weliswaar in, zij het steeds met de hakken over de sloot.  In 2013 wint men in de finale door twee late doelpunten van Fledderus met moeite van Sparta. In 2015 heeft Roda om terug te keren naar de Eredivisie een verlenging nodig, waarin het met het kleinst mogelijke verschil wint van NAC. Vorig seizoen was het vooral aan het gebrek aan scorend vermogen van de tegenstanders Helmond Sport (0-1 en 1-1) en MVV Maastricht (0-0 en 1-0) te danken dat het Eredivisieschap voor Kerkrade behouden bleef.

Frits Schrouff

Ook op het gebied van financiën bevindt men zich in Kerkrade in ware achtbaan. Eind 2015 redt de Landgraafse zakenman Frits Schrouff de Limburgers van een faillissement. Hij koopt bijna alle aandelen op voor een bedrag van 8 à 9 miljoen euro. Uit het jaarverslag van Roda JC blijkt dat hij de club hiermee redde van de ondergang: “De overname moet gezien worden als laatste redmiddel om financieel in rustiger vaarwater te komen”.

Roda JC kon met het geld van Schrouff de in het verleden opgebouwde schulden afbetalen en zou moeten gaan werken aan een gezonde toekomst. Maar ook na de overname blijft Roda JC verliesgevend. In het boekjaar 2014/2015 bedraagt het verlies 3,2 miljoen euro. Het jaar erna wordt afgesloten met een verlies van 1,9 miljoen en vorig seizoen bedroeg het tekort ook nog meer dan een miljoen.

“Vanuit mijn clubliefde voor Roda JC en mijn maatschappelijke gedrevenheid heb ik deze weloverwogen keuze gemaakt. Ik vind het belangrijk voor de identiteit, de verbinding en de voetbalknowhow in de regio dat Roda JC financieel een stabiele club vormt en weer een structurele plek inneemt in de Eredivisie” – Frits Schrouff na de overname van Roda in 2015.

Frits Schrouff staat al die jaren garant voor de tekorten op de begroting. Vanaf 2018 gaat dat niet meer gebeuren, zo verklaarde de Mecenas twee jaar geleden al. Schrouff wil, vanwege de aanhoudende sportieve en financiële crisis en vanwege zijn broze gezondheid, van zijn aandelen af en zoekt overnamekandidaten.

Een schoonspringer & Anelka

Begin 2017 is daar ineens de Zwitsers-Russische investeerder Aleksei Korotaev. Vroeger een begenadigd schoonspringer en volgens de overlevering door een in Dubai woonachtige Roda-fan warm gemaakt om te investeren in de Kerkraadse club. Hoewel onduidelijk blijft waarmee de jonge zakenman zijn fortuin vergaard heeft, wordt hij onthaald als de nieuwe redder. De zakenman verkondigt bij zijn presentatie nog ambitieus dat hij miljoenen zal investeren en droomt zelfs al hardop dat Roda JC over vijf jaar mee kan strijden voor een Champions League-ticket. Niemand minder dan Nicoals Anelka, in Dubai de buurman van Korotaev, wordt aangesteld als sportief consultant.

Een stormachtig begin, dat gevolgd wordt door een oorverdovende stilte. De leiding van Roda krijgt opeens nog maar moeilijk contact met Korotaev. Niet vreemd, want deze blijkt in Dubai te zijn gearresteerd wegens het uitschrijven van een ongedekte cheque van 17 miljoen euro.

 ,,Hij heeft schijnbaar een appartement in Maastricht. En hij had ook een auto van de club, geloof ik. Dat moet wel betaald worden. Hij schijnt ergens in Dubai of waar dan ook te zijn. In Kerkrade heb ik hem niet gezien”- Huub Stevens over Nicolas Anelka tegen het Algemeen Dagblad.

De tegoeden van Korotaev zijn vanaf zijn arrestatie bevroren en de aandelenovername staat daarom nog steeds “on hold”. De kapitaalinjectie van twee miljoen euro staat geparkeerd op een rekening van een Heerlens notariskantoor. Roda kan pas over het geld beschikken als Korotaev in Dubai wordt vrijgesproken. Momenteel is de Rus, na zeven maanden detentie, op borgtocht vrij en is hij in afwachting van de uitspraak in zijn proces.  Roda hoopt dat het geld nog deze transferperiode beschikbaar komt, maar dat is allerminst zeker.

Van Anelka wordt, na een paar bezoekjes aan Kerkrade, overigens niets meer vernomen.

Koempelmentaliteit

Jarenlang vereenzelvigde Roda JC en zeker haar supporters zich met de “koempel-mentaliteit”. Hard werken, net zoals de mijnwerkers uit de streek vroeger moesten. Met opgestroopte mouwen. Als het niet mooi kan, dan maar knokken en het gras opvreten.

De club lijkt anno 2018 na de ene na de andere financiële en sportieve narrow escape vervreemdt te zijn van haar supporters.  De fans herkennen zich niet meer in het team op het veld, dat bestaat uit een leger huurlingen, veelal eendagsvliegen. Broodvoetballers, zonder gevoel voor de club waarvoor zij spelen en waarmee het publiek zich niet kan identificeren.

Kenmerkend en ronduit stuitend was het interview dat NOS-televisie vorig seizoen had met huurling Beni Badibanga. De huurling van Standard Luik bleek tijdens het vraaggesprek geen flauw benul te hebben waar hij was beland: “Kerklaar?“, daar had hij nog nooit van gehoord.

Vogels van verschillende pluimage liepen en lopen er dus rond in de selectie van Roda JC, maar een “koempel” is er nog amper te bekennen. Rotterdammer Nathan Rutjes heeft er nog het meest van weg. En wellicht Dani Schahin, Daryl Werker (what’s in a name) en Mitchel Paulissen. De laatste twee niet geheel toevallig afkomstig uit de eigen opleiding.

Het publiek van Roda JC lijkt het jarenlange gemarchandeer van de clubleiding onderhand meer dan beu. De roep om schoon schip in bestuurlijke kringen neemt toe. De trotse en trouwe aanhang keerde zich onlangs zelf tegen het eigen team.

“Wij zijn ons er wel van bewust dat wij ervoor moeten zorgen dat er een positieve vonk van het veld overslaat naar de tribunes. Maar als we succesvol willen zijn is het belangrijk om als team en supporters een eenheid te vormen en achter elkaar te blijven staan” –  verklaring spelers en staf Roda JC na de wedstrijd tegen SC Heerenveen

Het Platform Roda JC,  een klankbordgroep bestaande uit vertegenwoordigers van supporters, kleinere sponsoren, business partners en oud-spelers,  heeft al meerdere malen openlijk het afreden geëist van de clubleiding. Algemeen directeur Wim Collard moet naar hun mening zijn boeltje pakken omdat de club “sterk behoefte heeft aan een nieuw en geloofwaardig geluid”. Een en ander is ook al meerdere malen aangekaart bij de Raad van Commissarissen en eigenaar Frits Schrouff.  Tot  nu toe zonder resultaat.

Een groep Limburgse zakenlieden die enige maanden geleden de aandelenportefeuille van Schrouff wilde overnemen, stuitte op het zelfde probleem. Ook zij eisten het vertrek van Collard en wilden de club grondig hervormen om het regionale karakter te kunnen waarborgen. Inmenging van een (vage) buitenlandse investeerder zoals Korotaev moest hiermee voorkomen kunnen worden. De overname werd uiteindelijk afgeblazen, omdat men het niet eens wordt over met name de invulling van de personen die zitting zouden moeten gaan nemen in het bestuur.

Terug naar het voetbalveld. Over minder dan twee weken wordt de competitie in de Eredivisie hervat. De eerste drie wedstrijden ná de winterstop zijn meteen cruciaal voor de Kerkradenaren. Op 20 januari namelijk ontvangt Roda JC eerst FC Twente, de nummer zestien in de stand. Vervolgens staan er duels met de laagvliegers Excelsior (thuis) en Willem II (uit) op het programma. Directe concurrenten in de strijd tegen degradatie dus. Punten pakken is dan het credo. Met of zonder versterking. Liefst zonder interne strubbelingen en zonder financieel malheur. Met alle neuzen dezelfde kant op.

Het zal waarschijnlijk een utopie blijken in de slangenkuil die Parkstad Limburg Stadion heet.

 

 

 

 

 

 

Advertentie