DFVF maakte voor deze aflevering van ‘De Groundhopper’ een tripje naar Luxemburg. Niet bepaald het Walhalla van het topvoetbal, maar wel een voetballand in ontwikkeling. Een land ook waar het voetbal nog in zijn pure vorm bestaat. Mooi in zijn eenvoud. Spelers zijn er veelal nog amateur. Er wordt gespeeld in kleine stadionnetjes, waar het publiek gewoon langs de afrastering staat, met het speelveld op amper een meter afstand. Niemand echter die het in zijn hoofd haalt het veld te betreden. Rivaliserende supporters staan gebroederlijk naast elkaar. Zoals het hoort. In de ene hand een koude pint, in de andere hand een broodje curryworst.
We brengen een bezoek aan Rosport, een dorpje aan de grens met Duitsland. Rouspert, zoals de plaats in de volksmond heet, is gelegen aan de boorden van de Sûre (of Sauer), op slechts een steenworp afstand van het bekende toeristenstadje Echternach.
Een dorp zoals er zovelen zijn in het Groothertogdom. Huisjes in pastelkleuren, half verscholen tussen heuvels en bossen. Een oase van rust. Als cabaretier Herman Finkers een Luxemburger was geweest, dan had hij vast en zeker hier inspiratie op gedaan voor een lokale versie van zijn “Stoplicht op rood, stoplicht op groen, in Rosport is altijd wat te doen”.
Hoewel, zelfs dat is wat overdreven, want het 2000 zielen tellende dorpje heeft helemaal geen verkeerslichten. Ook geen winkel trouwens. Wel drie tankstations, twee café’s en een befaamde mineraalwaterbron (Sources Rosport). Er ligt ook een camping én er is een voetbalclub die in de BGL Ligue, het hoogste niveau in Luxemburg, speelt. FC Victoria Rosport, het doel van deze reis.
Dorpsclub op het hoogste niveau
Victoria wordt opgericht op 1 oktober 1928 en speelt eigenlijk de hele twintigste eeuw in de lagere divisies. Vlak na de eeuwwisseling, in 2002, promoveert de dorpsclub voor het eerst in de historie naar de Nationaldivisioun (ook wel BGL Ligue genoemd), het allerhoogste niveau in Luxemburg. In het seizoen 2004/2005 eindigt de ploeg daar zelfs als vierde en plaatst zich voor Europees voetbal: tot op de dag van vandaag het absolute hoogtepunt in de geschiedenis van de club.

Het verblijf op het Europese podium is maar van korte duur, want in de Intertoto Cup blijkt het Zweedse IFK Göteborg twee keer te sterk (1-2 en 1-3). In de jaargang 2007/2008 is Victoria dicht bij de eerste cupwinst in zijn bestaan. De ploeg bereikt de finale van de Coupe de Luxembourg, maar weet die jammer genoeg niet te winnen. Uitgerekend streekrivaal CS Grevenmacher gaat voor 4000 toeschouwers in het nationale Stade Josy Barthel met de beker aan de haal (4-1).
Niet de enige domper, want de club degradeert diezelfde jaargang naar de Ehrenpromotioun, de Luxemburgse tweede divisie. Daar blijft Victoria zes seizoenen hangen, om in het seizoen 2013/2014 weer terug te keren op het hoogste niveau. De ploeg wordt dat jaar met overmacht kampioen. Het eindigt de competitie met een voorsprong van maar liefst veertien punten op de naaste belagers Hostert en Mondorf-les-Bains. Op vijf speeldagen van het einde van de competitie is Victoria zelfs al verzekerd van promotie.
Het niveau is te vergelijken met de Belgische tweede amateurklasse. Als ze een goeie dag hebben met eerste amateur.
Victoria speelt de laatste jaren in de onderste regionen van de BGL Ligue. De vorige twee seizoenen heeft de ploeg maar ternauwernood degradatie weten te voorkomen. Twee jaar geleden werd pas op de voorlaatste dag klassenbehoud veiliggesteld en vorig seizoen moest er zelfs een barrageduel tegen tweedeklasser UN Käerjeng, tien jaar geleden nog tegenstander van Standard in de UEFA Cup, aan te pas komen om het verblijf op het hoogste niveau te verlengen.
Stade du Camping
FC Victoria is een bijzondere club in het Luxemburgse voetballandschap. Alleen al vanwege de pittoreske thuishaven. De naam van “Stade du Camping” vertelt eigenlijk al het hele verhaal. Sinds 1965 bevindt het hoofdveld van Victoria zich namelijk in het midden van de plaatselijke Camping du Barrage. Het is een bijzondere gewaarwording: het stadionnetje wordt aan drie kanten omzoomd door caravans en bungalowtenten en aan één zijde door de rivier de Sûre.
De Party Rent Arena, zoals het onderkomen sinds dit seizoen heet, heeft een capaciteit van zo’n 1000 plaatsen. Die passen bij lange na niet op de enige tribune die het stadionnetje rijk is. Aan de kant van het clubgebouw is een kleine overdekte tribune met louter staanplaatsen. Hier bevinden zich ook de buvette, de kleedkamers, de omroepcabine en de bestuurskamer. De tribune kent zelfs vaste plaatsen voor de seizoenkaarthouders. Deze zijn afgezet met een rood hekwerk en rood-witte linten. Het gemiddeld aantal toeschouwers schommelt tussen de 350 en 500. Het is er zelden een heksenketel. Als de supportersschare van Rosport zich roert, dan komt men vaak niet veel verder dan een bedeesd “Allez Victoria”. Dat is anders wanneer “de Belgen” er zijn.
Belgische fanclub
“De Belgen” zijn een groep vaste fans van de club, bestaande uit gasten van de aanpalende camping. Zij volgen de club al een aantal jaren trouw. In 2014 heeft men zelfs een heuse fanclub opgericht. “Dat was een wonderjaar. Victoria speelde toen op het tweede niveau en won bijna alles”, zegt Jean-Claude Bonheure, vader van de gebroeders Arno en Enzo uit Oostakker, samen met Antwerpenaar Brian De Bruyn de oprichters van de fanclub.
“Wij kwamen in die jaren vaker in het café van Beppo (het plaatselijke clublokaal, red.) en leerden daar de spelers kennen. Markus Reuter, die nu keeperstrainer is, Mike Weber en Claude Grunwald bijvoorbeeld. De familiaire band met de spelers en trainers heeft wel de doorslag gegeven dat wij Victoria vanaf dat moment zijn blijven volgen”, zegt Jean-Claude.

De camping is geopend van maart tot en met oktober. Veel vaste campinggasten, voornamelijk afkomstig uit België en Nederland, gaan in die periode op zondag naar “de match”. De leden van de fanclub trekken echter ook regelmatig buiten het campingseizoen naar Luxemburg. Zeker als er een belangrijke wedstrijd op het programma staat.
We kwamen hier al eens aan en toen lag er een pak sneeuw van weet ik hoeveel centimeter. Toen zijn we maar weer omgedraaid en hebben we op de terugweg een matchke van Eupen meegepikt.
Mich De Meyer is één van die fans die Victoria het hele jaar door volgt. Hij heeft voor dit seizoen zelfs een abonnement voor de thuiswedstrijden aangeschaft. Maar hij is er niet alleen als Rosport thuis speelt, hij bezoekt ook regelmatig een uitwedstrijd. “Ik kom gemiddeld één keer per maand vanuit thuis naar Luxemburg gereden om een match van Victoria te zien”, zegt hij. “Vorig seizoen kwam ik zelfs drie keer voor niks. Kwam ik na een autorit van dik tweehonderd kilometer hier aan, bleek de match te zijn afgelast”.
Zo trotseerde de fanclub vorige winter eens de besneeuwde hellingen in de Ardennen en de Eiffel voor de belangrijke degradatiekraker tegen US Hostert. “Toen konden we bij aankomst ook weer rechtsomkeert maken. Er lag hier een flink pak sneeuw, dus de wedstrijd ging niet door”, zegt hij lachend. “Op de terugweg hebben we toen maar een matchke van Eupen (tegen Club Brugge, red.) meegepikt”.
Mich was ook afgelopen weekend in Rosport. Hij zag Victoria een belangrijke 3-1-overwinning boeken op naaste concurrent RM Hamm Benfica. Rouspert nestelt zich door deze overwinning samen met Etzella Ettelbrück stevig op de achtste plaats van de ranglijst.
Oh wat ben ik blij dat ze eens over onze fanclub spreken, over onze geweldige camping, en nog veel betere: De fantastische ploeg FC Victoria!
Ik kom al 5 jaar op deze camping vanaf het 2e jaar zat ik al meteen in deze fanclub.
Ik ben nog steeds op deze ploeg als in het begin. Zelfs nog trotser. Met veel bloed zweet en tranen komt de club er wel. We zijn op weg naar een fanatastische eindbestemming! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben nog steeds TROTS* op deze ploeg als in het begin
LikeGeliked door 1 persoon