Hij is geboren en getogen in Luik, leerde er voetballen bij Jeunesse Sportive Thier-à-Liège, speelde zeven jaar in de Académie van Standard, maar werd daar als tiener met ruzie weggestuurd. Inmiddels is hij uitgegroeid tot een gelouterd international en werd hij benoemd tot Ereburger van de Stad Luik. Zijn voetbalcarrière leidde hem via Nederland, Engeland en Frankrijk deze zomer weer terug naar België. Aanstaande zondag is het eindelijk zover: Nacer Chadli maakt zijn langverwachte competitiedebuut op Sclessin. Niet als Rouche, maar als Mauve.

Nacer Chadli werd op 2 augustus 1989 in Luik geboren. Hij groeide er op als jongste telg uit een gezin van zeven: zijn inmiddels overleden vader Ramdan, moeder Chelki, de broers Amine en Jamal en zijn zusjes Samira en Naoual. Op vijfjarige leeftijd trapte hij al in clubverband tegen een bal bij Jeunesse Sportive Thier-à-Liège.

Als hij niet in de schoolbanken zat of op het trainingsveld, schaafde hij zijn voetbalkunsten bij op de vele pleintjes tussen de aftandse flatgebouwen in de droefgeestige Luikse probleembuurt Droixhe. Net als Axel Witsel, Mehdi Carcela, Kevin Mirallas, Jonathan Legear, Zakaria Bakkali en Christian Benteke.

“Chadli is één van de beroemdste mislukkingen van de Academie Robert Louis-Dreyfus” – Le Soir

De jonge Nacer werd al op zijn negende toegelaten tot de befaamde jeugdacademie van Standard. Aan voetbalkwaliteiten geen gebrek, maar mentaal en fysiek wilde het maar niet vlotten. De ouders van Chadli gingen scheiden en daar worstelde tiener Nacer danig mee. Hij nam de problemen van thuis mee naar het voetbalveld en dat zorgde regelmatig voor ruzie en onenigheid. Op zijn zestiende wees Standard hem uiteindelijk de deur. Na zijn vertrek via de achterdeur van de Academie Robert-Louis Dreyfus klopte hij zelf aan in Maastricht, met de vraag of hij mee mocht trainen met de U19 van MVV. Dat was akkoord en al snel kreeg Chadli het plezier terug in het voetballen.

Nacer maakte indruk bij het Maastrichtse jeugdelftal en mocht als beloning in de voorbereiding op het seizoen 2007/2008 meetrainen met het eerste elftal. Maar dat was niet genoeg naar zijn zin. Bij de eerste de beste training vroeg hij al wat zijn kansen waren voor een plaats in de MVV-basis. De Maastrichtenaren hadden met Ebou Sillah, Gunter Thiebaut en Daniel Gomez toentertijd een behoorlijk geroutineerde voorhoede, dus hij kreeg te horen dat hij geduld moest hebben en moest wachten op zijn kans.

“Het was de keuze van mijn hart. Je familie praat met je, maar je moet zelf de beslissing nemen. Al heb ik vooral naar Michel Preud’homme geluisterd” – Nacer Chadli in Gazet van Antwerpen over zijn keuze voor de Rode Duivels

Een beslissing die de technische staf van de Maastrichtenaren nog zou bezuren, want geduld, dat had de jonge Chadli niet. Hij werd verleid door AGOVV Apeldoorn, waar de gewiekste Ted van Leeuwen de technische scepter zwaaide. Van Leeuwen, een man met bewezen oog voor talent, had wel meteen door dat hij met Nacer Chadli een ongeslepen diamant in handen had. Om de concurrentie te slim af te zijn, lieten ze Chadli op proef mee trainen onder de valse naam Kaliffe. Chadli had niet veel tijd nodig om de technische staf van AGOVV te overtuigen en tekende er al snel zijn eerste profcontract. Hij trad daarmee in de voetsporen van Dries Mertens en Klaas-Jan Huntelaar, die ook ooit begonnen op Sportpark Berg & Bos..

In september 2007 debuteerde Chadli in de Eerste divisie, de Nederlandse equivalent van onze Tweede klasse, tegen RKC Waalwijk. Het bleek de opmaat tot een indrukwekkende carrière. Zijn voetbalreis leidde hem van Apeldoorn via Enschede (FC Twente) naar het Verenigd Koninkrijk. Hij kwam in Londen uit voor de Spurs en in Birmingham voor West Bromwich Albion. Honderdvijfentwintig wedstrijden maar liefst speelde hij in de Premier League. Een wonderbaarlijk aantal. Een aantal dat beslist niet elke banneling van de Standard Academie is gegeven.

De Luikenaar met Marokkaanse roots speelde ooit één vriendschappelijke interland voor Marokko, maar uiteindelijk koos hij voor de Rode Duivels. Inmiddels sieren twee WK’s zijn palmares. Hij was al van de partij in Brazilië in 2014, maar het hoogtepunt van zijn interlandloopbaan beleefde Chadli vier jaar later in Rusland. Hij was het eindstation in de inmiddels beroemde perfect uitgevoerde counter, die leidde tot de 3-2 in de toegevoegde tijd tegen Japan.

Deze belangrijke treffer zal er mede toe hebben bijgedragen dat Nacer Chadli in juli 2018 door de Luikse burgemeester Willy Demeyer werd benoemd tot Ereburger van zijn stad. Vanwege bewezen diensten en vanwege zijn bindende rol als profvoetballer, zo luidde de officiële lezing. Hij was er maar wat trots op, op deze onderscheiding van de stad Luik. Zijn Luik. Want waar hij ook ging, Chadli kwam altijd terug naar Luik. Bij zijn familie en vrienden, maar ook bij Standard, de club die hij nog steeds een warm hart toedraagt en waar hij nog geregeld op de tribunes van Sclessin te vinden was.

Veel mensen wisten dan ook niet wat zij hoorden toen Luikenaar Chadli deze zomer ineens een huurcontract ondertekende bij aartsvijand Anderlecht, omdat hij overbodig geraakt was in het mondaine Monaco. Een jaar eerder was hij door de Monegasken notabene nog voor een bedrag van rond de vijftien miljoen overgenomen van West Bromwich Albion.

“Ik kreeg berichten van mensen die furieus waren. Ze begrepen zijn transfer niet en spraken van verraad” – zus Samira, sociaal werkster in Luik, tegen Sport/Voetbalmagazine

Nacer, die als snotneus Standard had moeten verlaten en waarvoor AGOVV ooit 7600 Euro aan MVV moest betalen, keerde zodoende, als dertigjarige routinier, terug op de Belgische velden. Zondag staat hij voor het eerst in zijn clubcarrière op de grasmat van Sclessin. Niet voor, maar wel tégen Standard. Hem zal ongetwijfeld een warm onthaal wachten in De Vurige Stede. Familie en vrienden zullen present zijn. Hoewel Nacer in de pers doet voorkomen dat “de wedstrijd tegen Standard gelijk is aan elke andere wedstrijd”, zal hem de entree in de Hel ongetwijfeld niet koud laten.

Voor Anderlecht is het te hopen dat hij volledig hersteld blijkt van zijn tegen Oostende opgelopen enkelblessure. Met zeven doelpunten en vier assists heeft Nacer Chadli zich al onmisbaar gemaakt in Brussel. Grote vraag voor de fans: zal hij scoren tegen zijn oude liefde? En als hij scoort, zal hij dan juichen? Juicht hij niet om zo respect te tonen aan Standard en zijn fans of balt hij juist wél zijn vuisten om te tonen: “Jullie hebben het destijds verkeerd gezien”…

Advertentie