Roast the ones you love the most is een bekend gezegde. Waarom? Omdat de mensen waar je het meest van houdt ook het meest kunt haten. “Bewogen door / liefde / bewogen door / haat” zijn mooie dichtregels over die paradox. Ik walg van Aster Nzeyimana, net omdat ik hem adoreerde totdat banaliteit hem met een open portemonnee heeft ontvangen aan haar poorten van glitterstudio’s en middelmatigheid.
Natuurlijk zal Aster meer verdienen bij VTM, maar zijn overstap is genuanceerder dan dat. Wat hij allemaal met dat geld zou kunnen doen is ongekend, zoals nog meer exotische vakanties met nog meer foto’s voor z’n Instagram. Het onderschrift bij de eerste vakantiefoto van Aster en Lize op een wit strand met elk een halve kokosnoot zal luiden: “De meerwaarde van een commerciële omroep. #meerwaardezoeker.”
Aster heeft zijn naam verkocht als een self made product met op zijn plastic verpakking een indrukwekkende CV: de nieuwe kijk op voetbal bij Sporza. Hij stond aan de wieg van de nieuwe Extra Time met meer diepgang en diversiteit. En bovenal: hij zette Filip Joos in een zetel met een microfoon, wat de smakelijkste uren aan voetbalpraat heeft opgeleverd. Dat ruilt hij nu in voor de status quo van oppervlakkigheid. Wie zal er nu nog lullen over de asbestplaten op het stadion van Luton Town in de grote media? Niemand. Op VTM heeft Luton Town geen plaats, want het wereldbeeld van het brede publiek beperkt zich tot hun eigen aars en heeft nog nooit van Luton Town gehoord.
VTM hoeft zich geen zorgen te maken dat Aster plots inhoud zal uitstorten op haar klootjesvolk. Hij zal zich beperken tot open deuren en evident gezwets in zijn commentaar bij Champions League-wedstrijden (art. 5 in zijn contract). Wel een verbetering op Dirk Deferme, die halfdemente zeikstraal. Voor de rest kan ik niet wachten tot Aster in eender welk dom entertainmentprogramma zal verschijnen. In BV Darts bijvoorbeeld, becommentarieerd door Dirk Deferme, zal hij 180’s gooien aan de lopende band. Zo ziet talent in een ordinaire merkcultuur eruit.

Advertentie