“De fans worden ongeduldig en sommigen zijn ronduit boos.” Sporza-prinses Catherine Van Eylen heeft deze woorden maandenlang kunnen wikken en wegen om een reportage met teleurgestelde Club Brugge-supporters aan te kondigen. Vooral die ronduit boos is een schitterend staaltje talig mededogen van Catherine. Ze bedoelt eigenlijk: fucking debiel.
De reportage is een unieke voorbeschouwing van hoe de apocalyps er zou uitzien, met het bezoekersvak van het Jan Breydelstadion als geschikte decor. Twee oudere mannen verschijnen voor de camera met een sarcastische grijns op hun gezicht, klaar om hun slachtofferschap op te eisen. Ze openen met: “Het is erg als Club-supporter dat we moeten supporteren voor de tegenpartij, want ze worden veel beter.” Het gelaat van de linkse man begint paars te kleuren, no mauve sweat no Brugge glory natuurlijk. De complottheorie luidt dat Anderlecht-supporters infiltreren in Jan Breydel met blauwzwarte sjaaltjes en een brabbelend taaltje zodat ze met hun arrogante crisisgevoel Club Brugge van binnenuit saboteren. Op die manier komen alle successo’s bij elkaar in het stadion tot de afbraakwerken over een eeuw hen mee tot gruis verpulvert. Dan maakt de man zijn zwaarste statement: “52 euro, weer voor niets. Het begint de mensen een beetje te vervelen.” Verveling, zegt hij met een parajumper van tweehonderd euro. De apocalyps is saai.
Wat voetbalsupporters ongecensureerd en in volle ‘emotie’ durven zeggen is ongezien. Laatst hoorde ik achter me in de staantribune nog iemand poneren: “Als je tegen een topclub speelt, moet je gewoon countervoetbal brengen.” Hij kijkt blijkbaar liever naar degradatieploegen, die met vijftien in het eigen strafschopgebied spelen, zodat hij maximaal kan genieten van de kortstondige adrenalineshot bij iedere counter. Lange ballen naar voor lellen, yeet! Vanop mijn ironische eiland vergeet ik dat de meeste supporters voetbal op een andere manier beleven, als een ‘uitlaatklep’ om hun ‘dagelijkse frustraties te kanaliseren’. Voor zo’n hormonale dikdoeners is voetbal het ergst denkbare. Ik kijk in verwondering verder naar het uitvoetballen in de verdediging. Gewoon voetballen, wat is er mooier dan dat?

Advertentie