Tien dagen na de honderdste geboortedag van Raymond Goethals, die STVV in 1965 vicekampioen maakte en als trainer van RSC Anderlecht drie Europese bekers won, speelden beide clubs op de elfde speeldag van de Jupiler Pro League tegen elkaar. Tot spijt van beide partijen niet meer om de leidersplaats, zoals op 3 oktober 1965 of 12 september 2009.

Bij de combinatie ‘STVV’ en ‘Anderlecht’ zullen jongere voetbalfans denken aan Thomas Chatelle, Davy Schollen, Denis Odoi en Pieter Gerkens. Oudere voetbalfans zullen eerder terugdenken aan Danny Boffin, Eddy Lievens of Frits Vanden Boer. Raymond Goethals is dan weer een naam die verschillende generaties overschrijdt. De oud-bondscoach was van 1959 tot 1966 trainer van Sint-Truiden. In zijn eerste zes seizoenen kende Goethals qua eindresultaat wat jojojaren met achtereenvolgens een twaalfde, zevende, achtste, vijfde, dertiende en vijfde plaats.

In het seizoen 1965/66 schoot de jojo evenwel serieus de hoogte in: de Kanaries eindigden toen tweede, op zeven punten van Anderlecht dat dat seizoen zijn derde van vijf landstitels op rij pakte. In het begin van het seizoen speelden de Truienaars tijdlang voor kiezelsteentje in de sandaal van de Brusselaars, in die mate zelfs dat ze op 3 oktober 1965 een rechtstreeks duel om de leidersplaats speelden op Staaien. Naast Anderlecht en Beerschot was ook STVV, met een ploeg vol dertigers nota bene, dat seizoen met een 6 op 6 aan het seizoen begonnen – dat zijn drie zeges in het tweepuntensysteem. STVV was op dat moment zelfs meer dan vijf maanden ongeslagen.

Het spreekt dan ook voor zich dat de belangstelling enorm was: donderdagavond waren er al 10.500 kaartjes verkocht – meer dan het dubbele dan ooit op drie dagen van een topmatch op Staaien –, en het is uiteindelijk niet eens zeker hoeveel volk er die zondag exact is binnengeraakt op Staaien. Vóór half drie werden de loketten aan het stadion al gesloten, maar van alle kanten verschaften mensen zich zonder kaartje een toegang tot het stadion. De massa aan de zijlijnen was zo groot dat scheidsrechter Loraux de match ei zo na had afgelast. Na een dag dat er zich zelfs mensen op het dak van de tribunes installeerden hoeft het niet te verbazen dat STVV een paar weken later voor het sportcomité een boete van 10.000 frank kreeg, nadat het eerder al op de vingers was getikt voor soortgelijke taferelen tegen Standard en FC Luik. De Hel van Staaien, weet u wel.

Voor de afreis naar Staaien durfde Anderlecht, ook vóór het tijdperk-Rensenbrink, al eens zijn smoking vergeten meenemen. De man die op 3 oktober 1965 geen smoking nodig had om te schitteren, was Roger Maes. De man uit Rijkel, een deelgemeente van Borgloon, scoorde tweemaal na een vrije trap van Jean Claes. Reeds vroeg in de wedstrijd joeg Claes een vrije trap hoog over de Anderlecht-verdediging, waarna Maes een spurtje inzette, Anderlecht-verdedigers Jean Plaskie – die de dinsdagtraining had gemist omdat hij te lang had moeten aanschuiven bij de tandarts – en Jean Cornelis van zich afschudde en de 1-0 voorbij Jean Trappeniers trapte. Driemaal Jean is scheepsrecht, moet hij gedacht hebben. In de tweede helft werd een vrije trap van Claes met het hoofd verlengd door Antoine Leenders, waarna Maes – die aanvankelijk met zijn rug naar doel stond – het duel met Anderlecht-verdediger Julien Kialunda won en de bal hard keihard de netten injoeg: 2-0. Het volksfeest dat op Staaien losbarstte kunt u er wel bijdenken, hopelijk zijn de tientallen dakzitters er heelhuids afgeraakt.

STVV aan de leiding, het was mooi voor even maar het bleef niet duren. Op het einde van het seizoen won paars-wit zijn twaalfde titel, waardoor het stadsgenoot Union Sint-Gillis definitief onttroonde als recordkampioen. De Truienaars eindigden wel op een mooie tweede plaats, een prestatie die geen enkele STVV-trainer Goethals later nog nadeed. Ook niet Guido Brepoels, die in het seizoen 2009/10 de competitie aanvatte met gelijke spelen tegen Standard en Charleroi maar na vijf speeldagen plots tweede stond, op twee punten van Anderlecht, dat een week later naar… Staaien moest afzakken. En u raadt het nooit, STVV won met 2-1 en voor het eerst in 44 jaar naar de leidersplaats sprong. Daar bleef het, als promovendus nota bene, toch maar mooi twee weken staan. Minder lang dan de op dat moment bijna vijf jaar overleden Goethals, maar kom, die zal wel fier als een gieter geweest zijn toen Chimelsda en Sibidé (oftewel Chimedza en Sidibé) op 12 september 2009 de gloriedagen deden herleven op Staaien, ook al was het maar voor even.

Lees de complete reeks
Speeldag 2: KV Oostende en de tweede speeldag: een potentiële katercocktail voor Genk
Speeldag 3: Union St-Gillis, een dichte ooggetuige van de eerste successen van Beerschot
Speeldag 4: RFC Seraing en KV Oostende, een duel van back-to-backpromovendi
Speeldag 5: Control-Dimata, control-Bah
Speeldag 6: KV Kortrijk en KV Mechelen ruilden ooit de boezemvrienden Tom Soetaers en Wouter Vrancken
Speeldag 9: Als eerste in Eerste met zowel KV Kortrijk als Zulte Waregem
Speeldag 10: Hoe Stijn Stijnen zijn Waterloo vond op Den Dreef

Advertentie