Een opvallend gevleugeld schepsel klieft tijdens het Jupiler Pro League-seizoen 2021/22 door het Belgische luchtruim. Elke speeldag kiest het zo fris als een hoentje één wedstrijd uit, waarbij de hoofdvogel steevast wordt afgeschoten. Maak kennis met avis tactici, de tactiekvogel. Telkens zal dit gevederd voetbaltechnisch meesterbrein een opvallende tactische zet, een innovatief spelsysteem of een geniale wedstrijdkantelende ingreep vanuit de nok van het stadion met een adelaarsblik bestuderen en via dit platform aan u kenbaar maken. Eén ding is zeker: van de Kehrweg tot de Diaz Arena is elke stuntelige oefenmeester een vogel voor de kat.

Met vastgevroren vleugels aanschouwde ik gisteren een van de meest vreemde tactische ingrepen van het voetbalseizoen 2021/22. Dat de weersomstandigheden en het drijfnatte – nota bene nieuw aangelegde – terrein veel plannen in de war stuurden is een feit, maar bepaalde veldbezettingsprincipes blijven ook in helse situaties gelden.

Over de eerste helft kon Standard nog best tevreden zijn, de achterstand was nipt en niet onoverkomelijk. Men had al wat moeite met de tussen de lijnen bewegende Vadis Odjidja en Tarik Tissoudali, maar onder leiding van een vooral in de beginfase sterke Konstantinos Laifis bleven de gelederen meestal wel gesloten en bracht de opbouw nog enkele interessante combinaties teweeg.

Coach Luka Elsner beweerde na afloop dat hij tijdens de rust bijgestuurd had om Odjidja minder vrijheid te geven. Het is mij een raadsel hoe je dat beter kan doen in een breed uitgesmeerde 4-4-2 dan in de oorspronkelijke 4-2-3-1/4-3-3. Het spreekt voor zich dat je het tegen een goed voetballende 3-4-2-1-formatie verdedigend vooral compact moet doen – samen verdedigen, samen aanvallen, weet u wel -, maar daar was in de tweede periode absoluut geen sprake meer van.

Geen comeback, wel opendeurdag. De twee jongens voorin waren gretig en bleven hoog staan, de flankspelers hielden het veld om dezelfde reden breed. Gojko Cimirot is een loopwonder, Nicolas Raskin een pitbull, maar met twee heb je weinig in de pap te brokken als de tegenstander in je zone vier schaakstukken (Elisha Owusu, Sven Kums, Tissoudali en Odjidja) telt. Ook Hugo Siquet en vooral Niels Nkounkou bleven – terecht – hangen om de aanvallende drietand van Gent mee op te vangen, en dan waren er ook nog de wingbacks.

Deze poging om tot een betere veldbezetting te komen werkte averechts. De beslissing om nadien bij te sturen en met Mehdi Carcela een verbindingsspeler in de plaats van Jackson Muleka en achter João Klauss te laten opereren, kwam rijkelijk laat. Te laat. De weersomstandigheden zaten niet mee voor de in het rood getooide spelers, maar dat gold ook voor de tactische omstandigheden. Elsner krijgt deze week Beerschot (beker) en Charleroi (competitie) op bezoek: twee levensbelangrijke wedstrijden om te tonen dat hij lessen getrokken heeft uit zijn eerste nederlaag aan het Luikse roer.

Eerder verschenen:

Advertentie